Daha hayallere kavuşmak kolayken…
Seninle hasbihal edişimi hatırlıyorum…
Sonra bakardım, mavi kelebekler konardı o gamzelerine..
Bir çiçek görürdüm adeta karşımda…
Bir yorgun ben, uyurdum rüyalarının dağlarında…
Ancak senin masalında nefes alıyorduk ya sevgili…
Dokunmuyorsa koparılan çiçekler kalbine
ne anlamı vardı masalımızın?
Sen değil misin o masalın mutlu sonsuzu?
Sen değil misin mavi gökyüzünde süzülen o bulut?
Sen değil misin aşkı terbiye edip gönlüme koyan?
Sen değil misin dili yorgun, destan yazan şair?
Sen değil misin ruhuna sürgün olduğum kadın?
Sence Aşk bizi bir daha affeder mi?
Yüreğimizde bir daha yer alır mı?
Ağlar mıyız bir daha mutluluktan?
Bence olur ya, diyor şu kalbimin yırtık köşesi…
Sencede olur biliyorum…
Olur, bir masal da başlar kalbimiz, hayatımız…
Bir kitabın aşk dolu sözlerine sığınıyorum…
Safderun halin geliyor, seninle dolu aklıma…
Narin bir çiçeğin ağlaması yok mu sen gidince?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgar & Gülü
PoetryInsan bunca kalabalıklarda yani bol bol insanın kaynadığı yerde nasıl ama nasıl yalnız kalabilir? Bilakis çokta acayip bir şey değil bu... Cevabı belli, sırf O bir insan yok diye kalabalıklarda yalnız kalırız... Sırf onun gülüşü yok diye, dünyanın...
