"Okumadan gitse neyse de…"
Ona son kalmış hasretimden mektup yazdım
Okumadan gitse neyse de, okuyup da gitmesine...
Hararet-i Hüzün derler...
Yârenlik yok ki bende o bana olasun yâr!
Gözlerine bakıp ruh-u revân demeyi dilerdim.
Affeyle…
‘Sevemedim seni kara gözlü menekşem’ desem…
Kendisi teselli-i kalp, diğerkam…
Allah yegane…
Sevgili serendipçe…
Ona son mektubum vardı…
Basübadelmevt diyorum…
Diğer tarafın kavuşan aşklarıyız belki bizde…
Mektubum, kavuşacak ben susunca…
Figan eder, ses telleri…
Sus! Sus! Diye haykıracak…
Mektubun sesi kısılmaz ki…
Mektup anlatır ahzan…
Ümitvar olunuz!
Aliyülala olunuz..
En derinde susmak,
mektup konuşur hasret…
Mektup konuşur açlık…
Keenlemyekün...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgar & Gülü
PoesíaInsan bunca kalabalıklarda yani bol bol insanın kaynadığı yerde nasıl ama nasıl yalnız kalabilir? Bilakis çokta acayip bir şey değil bu... Cevabı belli, sırf O bir insan yok diye kalabalıklarda yalnız kalırız... Sırf onun gülüşü yok diye, dünyanın...
