Hümeyra...
Hasr-ı muhabbet ile başladı...
Sana sesleniyorum Hümeyra..
Içim nasıl desem?
Canhıraş bir feryad, figan..
Dildâde ömrüm, sana adanmış...
Allah aşkı sarmış...
Ah, öyle bir vaveylâ içerisi..
Hümeyra...
Sana sesleniyorum Hümeyra...
Dur karşımda, nefha sarıyor burnumu...
Senin kokun olmalı bu...
Gel Hümeyra...
Kana bulanmadan,
iç çekişlerimizde bir damla kan kaybetmeden gel...
Sök beni, benden alan tüm karihamı..
Kabrim, onun kahrı ile süslenmiş kısa bir hayat öyküsü...
Hümeyra..
Hayat, ne idi?
Hayat, acılar ile besler bizi...
Neyse Hümeyra, dalmışım sana...
Elim, elinde olmasın...
Aşk bu değil Hümeyra...
Yorulmuşum, bir damla yağmur daha konuyor kuş yuvalarına...
Kuşlar sessiz, kaderine razı...
Örtüyor annesi üzerini...
Hümeyra...
Huzur bilir misin?
Çok ağlayıp, özgürlüğe meftun olmaktır..
Hümeyra...
Adını duyunca..
Yazınca
hatta koklayınca...
Kılcal damarlarım kan ile dolup taşıyor...
Kalbim, sanki yok gibi...
Yazınca da sanki adının üstüne yağmurlar yağıyor...
Adın kağıttan silinip gidiyor...
Sonra bir bakıyorum o yağmurlar yanağımda...
Hümeyra...
Lâl oluyor, kıskıvrak sığıyorum odama...
Alnım secdeye iniyor...Aşıklar böyle yapar...
Aşık ise, secdede yer altına fısıldar, lâkin ta semada Rabb duyar...
Hümeyra...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüzgar & Gülü
شِعرInsan bunca kalabalıklarda yani bol bol insanın kaynadığı yerde nasıl ama nasıl yalnız kalabilir? Bilakis çokta acayip bir şey değil bu... Cevabı belli, sırf O bir insan yok diye kalabalıklarda yalnız kalırız... Sırf onun gülüşü yok diye, dünyanın...
