სახლში როცა მივედი შოკში ვიყავი, არ ვიცოდი რა მოხდა, ვერ ვაანალიზებდი. ცივი წყალი დავლიე და ჩემს ოთახში ავედი, ჩემი დავალება გადმოვიღე და წერა დავიწყე. როცა დავამთავრე ცოტა ხანი ნეთფლიქსი ჩავრთე და დავისვენე. დაახლოებით 7 საათი იყო როცა დედაჩემის ხმა გავიგე.
"ასტრა ჩამოდიი!!"
"აგჰ! მოვდივარრრ!!" დაბლა ჩავედი "რა მოხდა?"
"რადა მალე სტუმრ-"
"აპ აპ! მანდ გაჩერდი! შანსი არაა დაბლა არ ჩამოვალ რომ მოვლენ"
"ასტრა... გთხოვ"
"კარგი რაა"
"მამაშენისთვის"
"კარგი მაგრამ ჯერ ვიბანავებ, გეიძლება?" იკონიულად ვიკითხე და ოთახში დავბრუნდი, გავიხადე და აბაზანაში შევედი.
როცა სააბაზანოდან გამოვედი ზუსტად დაბლიდან კარის ხმა გავიგე, როგორც ჩანს მოვიდნენ. რაც შეიძლებოდა იმდენი ხანი გავწელე ჩაცმა და გამზადება
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
როცა დავამთავრე კარი გავაღე, გავედი და კედელს შევეჯახე. კედელი აქ საიდან გაჩნ....ოჰ, კედელი არაა, ადამიანია, ზევით ავიხედე და ოჰ ჯანდაბა! ამას აქ რა უნდა?!
"მისტერ როჯერს?"
"მგონი უკვე გითხარი რომ სტივი დაგეძახა"
"ა-აქ რას აკეთებთ?"
"ჩემს მეგობართან ვარ მოსული" მოიცა ეს ის ის მეგობარიიაა??!?!?
