სასიყვარულო სამკუთხედი

31 თავი

-ასტრა-

"ასტრა... ასტრა... ასტრა გთხოვ ხმა გაგვეცი, საყვარელი"

"ვანდა?" მივტრიალდი და ვანდა, პიედრო, ლოკი და ჩემი მშობლები სავინახე, ყველა ჩემს საწოლზე ისხდნენ, მე კი ფანჯრიდან ვიყურებოდი.

"როგორ ხარ?"

"მე...კარგად"

"ამის მოსმენა მიხარია" გაინტერესებთ რა მოხდა?

ჩემმა ორმა ცხოვრების სიყვარულმა, გულმა, სულმა, ყველაზე ტკბილმა შეყვარებულებმა... მოდი ასე ვთქვათ გზის პირზე მობეზრებული შინაური ცხოვრლივით დამტოვეს და წავიდნენ.

მოკლედ რომ ვთქვათ, ჩვენ სამნი დასასვენებლად ვიყავით, როცა ჩამოვედით შემდეგ დღეს გადავწყვიტე რომ მათ სანახავად წავსულიყავი, ორივეს სახლის გასაღები მქონდა. ჯერ სტივთან მივედი, როცა ვაკაკუნე და არავინ გამიღო გადავწყვიტე რომ გამეღო და შევსულიყავი, სახლი კი სრულიად ცარიელი დამხვდა, არანაირი ტანსაცმელი, ნივთები, საჭმელი, არაფერი. არ ვიცოდი რა ხდებოდა, დაბნეული ბაკისთან წავედი და იქაც იგივე სიტუაცია დამხვდა.

2 დღე პანიკაშივიყავი, არ ვიცოდი რა ხდებოდა, არ იღებდნენ ტელეფონებს, არსად იყვნენ, შემდეგ კი პიტერმა ვანდას დაურეკა და უთხრა რომ წავიდნენ, უთხრა რომ დედამისი დაბრუნდა და ოჯახი ისევ გაერთიანდა, რომ სტივი შეურივდა და ახლა ბედნიერად იცხოვრებდნენ.

ბაკი... ბაკი კი, მანაც მიმატოვა, დაუმშვიდობებლად წავიდა, ახლა კი მამამისის ბიზნესს ჩაუდგება სათავეში და სტივს გვერდით დაიყენებს

შემდეგი კვირები ძალიან ძნელი იყო, არ ვჭამდი, არ მეძინა, არ ვლაპარაკობდი, მაგრამ ახლა... ახლა ვიცი რასაც ვიზავ.

და ოჰ უი! დამავიწყდა რომ მეთქვა, მამაჩემს და დედაჩემს ყველაფერი ვუთხარი, აბსოლიტურას ყველაფერი... ცუდი რეაქცია არ ქონიათ

-ვანდა-

სკოლაში კაფეტერიაში ვიჯექი ლოკისთან და პიტერთან ერთად, რომლებიც ჩახუტებულები ისხდნენ და ერთმანეთს აჭმევდნენ... პიტერი. მენატრება, მაგრამ ვიცი რომ კარგადაა და თან იმდენადაც აღარ მენატრება, გადამიარა. მაგრამ ასტრა ნამდვილად მენატრება... ჩემი ძველი ასტრა, რომელიც სკოლაში დადიოდა და სულ იცინოდა.