"დარწმუნებული ხარ რომ არ გინდა წავიყვანო?" მამამ მკითხა
"კი, ვანდაც მოდის და პიედრო წაგვიყვანს"
"კარგი"
"როდის ჩამოხვალ?" დედამ მკითხა
"ჯერ არც წავსულვარ დედა"
"დაახლოებით?"
"4-5 დღე? ვნახოთ, არ ვიცი"
"კარგი, ბრთხილად იყავი" პრივეს ვაკოცე და სახლიდან გავედი. მოშორებით სტივის მანქანა დავინახე და უკან ჩავჯექი
"დილამშვიდობის" ორივეს ვაკოცე, წინ ისხდნენ.
"და რატომ მივდივართ გამახსენე?"
"რომ... ისევ დავახლოვდეთ" ორივეს სახე შეეცვალათ "მისმინეთ, შეიძლება ამას ვუარყობთ მაგრამ სამივემ ვიცით რომ ასეა. ჩვენ ხომ 2 თვე ერთმანეთისგან შორს ვიყავით. რათქმაუნდა ეს ბუნებრივია და ამას გამოვასწორებთ" ბაკიმ ღრმად ამოისუნთქა
"მართალი ხარ"
"მაშინ მოდი დავიწყოთ ეს არდადეგები!" სიტვმა მანქანა დაქოქა და მაღარზიაში წავედითბ. როცა გადავედით ძალიან ბევრიბრაღაცეების ჩაყრა დავიწყეთ კალათში
"ამდენი რამე როგორ უნდა ვჭამოთ?"
"ჩვენ არა მარა, დათვი რომ მოვიდეს შენი თავი ვაჭამოათ თოჯინა?"
"დათვს არა მაგრამ მე ნამდვილად ვაპირებ მის შეჭმას"
"მმმ, დესერტის ყიდვა არ დაგვჭირდება, აი დესერტი" ბაკიმ ხელში ამიყვანა და წამოვიკივდე, შემდეგ კი კალათში ჩამსვა
"ხომ არ გაგიჟდით?!" ორივეს გაეცინა და სტიმა კი ჩემი კალათით ტარება დაიწყოი
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
