21 თავი

423 13 1
                                    

Warning ⚠️

-ასტრა-

"ოჰ ღმერთო ჩემო!!" დედაჩემი სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ახტა და ზედ დამახტა.

"აუუ!!"

"აააა!!!" დედაჩემი ბოლო ხმაზე ბედნიერ ყვირილს განაგრძობდა და ძლიერად მეტუტებოდა, ისიც არ დავივიწყოთ რომ ძირს ვიწექით ორივე.

"დედა ვ-ვეღარ ვსუნთქავ"

"არაუშავს ცოტა ხანი გაძელი"

"საყვარელო ნუ დაახრჩე ბავშვი" მამამ დედაჩემს ჩემი თავი ხელებიდან გამოგლიჯა

"ვაიმე როგორ გამიხარდა! ძალიან მიყვარს პიედრო! ჩემი ბიჭი! როგორ მიხარია რომ გაერკვიეთ ყველაფერში და მიხვდით რომ ერთმანეთისთვის ხართ შექმნილები! აი ტონი ხომ ვამბობდი!"

"კი კი ამბობდი, მართლა მიხარია რომ ისეთი ბიჭი იპოვე როგორიც პიედროა... ყოველთვის მეშინოდა რომ დიდი კაცებისკენ ქონდა მიდრეკილება"ამ ბოლო ნაწილზე ლამის დავიხრჩე

"მოდი პიედრო დავპატიჟოთ სადილზე"

"რა? არა არაა საჭ-"

"შენ ჩუ, შაბათს უთხარი რომ მოვიდეს!"

"კარგი რა!!"

"მოიცადე ხვალ უთხარი, პარასკევია არც სასწავლი გექნევათ და თან არც-"

"კარგი კარგი ვეტყვი"

"ძალიან კარგი"

სტივი 💓

სტივი: პატარა როგორ ხარ?

ნორმალურად შენ?

სტივი: მეც, დღეს გცალია?

რა ხდება?

სტივი:პიტერი მეგობრებთანაა, მორგანი კი ძიძასთან რჩება, არც ერთი არ იქნებიან. რას იტყვი, მოახერხებ ღამე გამოპარვას?

ვცდი მეზობელო

ტივი:გელოდები 💙

სასიყვარულო სამკუთხედიWhere stories live. Discover now