ანუ ხალხნო სადმე ასტრას მაგივრაყ სერენიტა თუ დავწერე ძაან დიდი ბოდიშით 😗🙂 ჩემს მეორე ისტორიაში რომ სერენიტას ვწერ ხოლმე მაგას მოვეჩვიე 😂😭
-ასტრა-
მისტერ როჯერსის მანქანში ჩავჯექი და წავედით. მთელი გზა დაძაბული ვიყავი, ხმას არ ვიღებდი და ძლივს ვსუნთქავდი, ვოცნებობდი რომ მისტერ როჯერსს არ შეემჩნია მაგრამ მაინც მიხვდა
"რამე მოხდა პრინცესა?" ფეხზე ხელი დამადო და ეხლა იმ ცოტასაც ვეღარ ვსუნთქავდი
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(ესეთი წვრილი ფეხები არ აქვს ასტრას)
"არა"
"დარწმუნებული ხარ?"
"დ-დიახ"
-მისტერ როჯერსი-
იმაზე გამეღიმა თუ რამდენად ნერვიულობდა ჩემს გარშემო. მისი სახლისგან ცოტა მოშორებით გავაჩერე, ღველდი მოვიხსენი და სერენიტასკენ მივტრიალდი.
"დღეს რაც მოხდა...ამის შესახებ რამე კითხვები გაქვს?"
"ბევრი კითხვები მაქვს მაგრამ...მოდი ამას ჩემთვის შევინახავ. უნდა წავიდე გვიანია" კარი გააღო და უნდა გადასულიყო მაგრამ დავიჭირე "კიდევ ერთი წესი, არასდროს წახვიდე კოცნის გარეშენ" ჩემსკენ მოვწიე და ვაკოცე, ცოტა ხანი ვკოცნიდი მაგრამ თვითონ კოცნას არ მიბრუნებდა "რატომ არ მკოცნი?"
"მ-მე..."
"მაკოცე!" კიდევ ერთხელ ვაკოცე და ახლა მანაც მაკოცა
