♧• GÖMÜN BENİ ÇUKURA •♧

___BENİM YÜZÜMDEN__

(Müzik eşliğinde okumanızı tavsiye ediyorum .)
.
.
.
.

Koçovalıların aldıkları bu haber onları yıkmıştı .

Salihin ölüm haberi hepsini perişan etmişti...Mahvolmuşlardı...Bitmişlerdi...

İdris oğlunun haberini alır almaz sinir krizi geçirmişti oysa çok yakında tahliye olacaktı...

İDRİS : " O-oğlumun ce-cenazesini a-alabilir miyiz ?

Dedi ağlayarak..

Müdür : " Alabilirsiniz ama ..."

İDRİS : " Ama ne Müdür bey ama nee !! Söyle !!"

İdris o kadar ağlıyordu ki nefesi kesiliyordu artık.

Müdür derin nefes aldı ve söze girdi.

Müdür : " Nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ...Iıııı...Salih beyin cenazesini alabilirsiniz ama ...Tüm vücut halinde değil malesef ...Iııı patlama olduğu için vücudu parçalanmış durumda ...."

İdris bunu duyar duymaz elini kalbine götürdü. Kesik kesik nefes alıyordu ...Ağlaması 10 km öteden bile duyulabiliyordu ...

Cumali  birden yere diz çöktü ve ileri geri sallanmaya başladı...O kadar bağırıyordu ki boğazı parçalanmak üzereydi..

CUMALİ : " SAAAALLLİİİİİİİİHH !!!!"

YAMAÇ : " AAAAABİİİİİİİİ !!!!"

SELİM : " SALİİİHH !! ABİİİMMM !!"