Koçovalılar şok içinde Salihe bakıyorlardı . Mahçup oldukları yüzlerinden belli oluyordu ama içlerinden ise " Biz kardeşini öldürmedik onu sen öldürdün!! Kendini ölü olarak göstermeseydin bu kadar şey yaşanmayacaktı !!" Diyorlardı.
Salih yüksek sesle konuşmaya başladı.
SALİH : " UYUŞTURUCU TİCARETİ DEVAM EDECEK !! KİMSE KİMSEYE İLİŞMEYECEK !!"
İDRİS : " Salih bak -..."
SALİH : " BEN DEDİĞİMİ DEDİM !! SAVAŞ ÇIKARMAK İSTİYORSANIZ HODRİ MEYDAN !! "
KAHRAMAN : " Salih yapma !!"
SALİH : "İŞTE KARŞINIZDAYIM !! ÖLMEDİM !! BURDAYIM !! HİÇBİR YERE DE GİTMEYE NİYETİM YOOK !!"
CUMALİ : .....
Salih hepsine teker teker baktıktan sonra odadan hızla dışarı çıktı...Ailesine sarılamamıştı , özlem giderememişti çünkü öfkesi sevgisinin önüne geçiyordu.
Salih arabasına biner binmez evine doğru gitmeye başladı...Bir süre yalnız kalmaya ihtiyacı vardı .
. . . . . .
________________________________________
CUMALİ : " Böyle hayal etmemiştim . Salihe sarılmanın hayalini kurdum hep ...Özürdilemek kendimi affettirmek istiyordum ama bu yaşananlar herşeyi daha da berbat etti..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YAMAÇ : " Salihi çok özledim...Ve belli ki özlemeye de devam edeceğim...Herşey mahvoldu ."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SELİM : " Salih sizi affeder biraz zor olur ama affeder ...Ama beni ve Kahramanı..çok zor ."
KAHRAMAN :.......
Kahraman Selimin bu dediği cümleden sonra kendini daha da kötü hissetmişti . Salihi seviyordu hemde çok ama şuan Salihle bir yabancı gibiydiler . Kahraman bu durumu kabullenemiyordu . Salihle konuşmaya karar verdi . Herşeyi göze almıştı .
