Salih şöminenin başında oturmuş bundan sonra ki hayatını düşünüyordu. Ailesi ölmediğini öğrenmişti . Peki bundan sonra ne olacaktı ? Eskisi gibi olabileceklermiydi ?
Salih bunları düşünürken derinlere dalmıştı . Onu düşüncelerden çekip çıkartan Akının sesi oldu .
AKIN : " Amca ? "
SALİH : " Efendim oğlum ?"
AKIN : " İyi misin ? Defalarca seslendim duymadın ."
SALİH : " İyiyim oğlum iyiyim dalmışım ."
Akın Karacayla göz göze geldi ve tekrar Salih amcasına döndü.
AKIN : " Eee amca şimdi napıyoruz ."
Salih derin nefes aldı ve yanıt verdi .
SALİH : " Napıyoruz değil oğlum . Şimdi napıyorum ? Benim ne yapmam lazım ?"
Karaca Akından önce davrandı ve söze girdi .
KARACA : " Ama amca sana yardımcı olmak istiyoruz ."
SALİH : " Biliyorum Karaca biliyorum kızım ama bundan sonra ki meselelere sizi bulaştıramam. Bundan sonrası bende artık. "
KARACA : " Ama amca..."
SALİH : "Karaca ! Bundan sonrası tehlikeli ! Sizi tehlikeye atamam bunu size yapamam kızım . "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SALİH : " Biliyorum amcam tabi ki aileyiz . Ben size hem amca hem babayım. Sizde aynı şekil bana hem yeğen hem evlatsınız. Ama beni de anlayın bundan sonrası tehlikeli sizi ateşe atamam ...Hadi gidin artık bundan sonrası bende ..."
Akın ve Karaca ayağa kalktılar ve Salih amcalarına sımsıkı sarıldılar. Salih de yegenlerinin kokusunu ciğerlerine kadar çekti.
Salihin bu zorlu yolculuğunda onu yalnız bırakmamışlardı. Medet , Celasun , Salihin diğer adamları , Karaca ve Akın Salihi hiç yalnız bırakmamışlardı.
Akın ve Karaca Salih amcalarına doya doya sarıldıktan sonra evden çıktılar. Amcalarını ne kadar yalnız bırakmak istemeselerde buna mecburlardı .
Salih onları tehlikeye atmak istemiyordu ki haklıydı da .
Salih , masanın üstünde duran bir şişe birayı alıp kafasına dikti.
