♧• GÖMÜN BENİ ÇUKURA •♧

~AKIN & ÇETO~

Zaman dolmuştu depoda bir el silah sesi yankılanmıştı ...Salih korku dolu gözlerle Kahraman abisine baktı . Kahraman yerde kanlar içinde yatıyordu.  Salihe zarar gelmesin diye kafasına sıkmıştı Kahraman ...

Salih titreyen elleriyle Kahramanın yüzüne dokunmaya başladı.  Kahramanı sarsıyor uyanması için bağırıyordu ama Kahraman da hiçbir yaşam belirtisi yoktu.

Salih Kahramanı yavaşça kucağına aldı ve ağlayarak sarıldı.  Abisi onu kurtara bilmek için kendini feda etmişti. Salihin canı inanılmaz derece de yanıyordu.

SALİH : "A-abii !! Abi noluur kalk abi !! Sana yalvarıyorum kalk !! Bu acıyı yaşatma bana nolur !!"

Dedi ve nefesi kesilene kadar ağlamaya başladı.

Salih Kahramana doya doya baktı,  doya doya kokladı abisini ...

1.5 Saat sonra ...

Koçovalılar depoya hızlı bir şekilde girdiler . Salih onların geldiğini fark etmemişti bile .

İdris , Kahramanı kanlar içinde görünce yere yığıldı. 

Cumali,  Selim ve Yamaç dehşet içinde Salihe  ve Kahramanın cansız bedenine doğru yaklaştılar .

Salihle Cumali göz göze geldiler ... İkisi de ağlamaklı gözlerle bir birine baktılar.  Salih korkuyordu  , Cumalinin tekrar ona düşman olmasından korkuyordu .

Cumali , kan çanağına dönen gözlerle Salihe bakmaya devam ediyordu . Salih ise masum bakışlarıyla abisinden gözlerini ayırmıyordu .

.
.
.

Yamaç , daha fazla ayakta duramadı ve yere yığıldı...Gözlerini Kahramandan alamıyordu ...Abisinin cansız bedeni tam karşısında duruyordu. Yamaç nefesi kesilene kadar ağlamaya başladı...

.
.
.
Selim ağlamaktan kızaran gözlerle Kahramanın yanına diz çöktü.  Kahramanı yavaşça Salihin kucağından almak istedi .

SELİM : " Bırak Salih !"

Salih , Selimi duymamıştı bile . Selim öfkeyle tekrar bağırdı.

SELİM : " BIRAAK KAHRAMANI SALİİHH !!"

Salih , Selimin bağırması üzerine irkildi ve kollarını yavaşça Kahramandan ayırdı.

Salih , ağlamaktan şişen gözlerle Selime bakıyordu...Kendisine öfkeli olduğunu hissediyordu...

Salih , Selime döndü ve titrek bir sesle konuştu.

SALİH : " A-abii ..."

SELİM : "Şşşşş ! Sus ! Kahraman uyuyor !"

Salih,  Selimin bu sözü üzerine daha çok ağlamaya başladı.

Salihin gözü babasına kaymıştı..İdris bitik haldeydi.

Salih babasının yanına gitmek için ayağa kalktı ama kalkar kalmaz dengesini kaybetti tam yere düşecekken Cumali Salihin kolundan kavradı ve sıkıca tutup düşmesini engelledi .

Salih abisine mahçup gözlerle baktı .

Salih babasına doğru ilerledi . İdris yerde oturmuş ileri geri sallanıyordu .

Babasının yanına diz çöktü ve ağlayarak konuştu.

SALİH : " Ba-baba ben...Ben özürdilerim ..."

İdris ağlayarak Salihe baktı.  Salihin suçsuz olduğunu biliyordu . Oğluna doğru yaklaştı ve sımsıkı sarıldı. 

Salihe hem sımsıkı sarılıyor hem de nefesi kesilene kadar ağlıyordu İdris .