Unicode
"အော် ဒီကလေးနဲ့တော့လေ ခြင်ကိုက်တာလေးကိုများအလန့်တကြားထအော်ရတယ်လို့ မေမေ ဖြင့် ဒီမှာ ရင်တွေပါတုန်သွားတယ်"
"အာ..sorry....sorryနော် မေမေ သားက ခြင်...ဟို...အ...မကိုက်နဲ့လေ.... အ.... နာတယ်လို့..ဟာ ပြောလို့မရဘူးလား "
"ဟဲ့ဟဲ့ သားရေ ဘာကိုပြောမရတာ တုန်း"
"အော် ဟို...ဟို ခြင်ပဲ မေမေ ခြင်...အ...မကိုက်နဲ့လို့"
"ဟင်...သားကတော့လုပ်ပြီ"
တခေတ် ဘယ်လိုမှ phဆက်ပြောလို့မရတော့။ခါးကိုလက်သျှိုရုံနှင့်တင်အားမရ နားသယ်စပ်လေးကိုပါ စုပ်လိုက်နမ်းလိုက်နှင့် တချက်တစ်ချက် ဖွဖွလေးပင် ကိုက်လာသော သူ့ကြောင့် တခေတ်တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းတိန်းတိန်းတွေပါဖြစ်လာရသည်။ အတောသတ်ချင်သေးသည့် ဒေါသတွေကလည်း အလိပ်လိုက်ကို ထွက်လာရလေ၏။ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့ကို ဒီနေရာမှာတင်ကို အသေသာ သတ်ပြစ်ချင်လိုက်သည်။
သို့သော်လည်း သူချုပ်ထားတာကို ခံထားရသဖြင့် လွတ်အောင်ရုန်းဖို့ကိုတောင် ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်၊ လွတ်နေဆဲ တံတောင်ကွေးနှင့်သာ သူ့ဗိုက်အား အားပါပါ တွတ်ပြစ်လိုက်တော့သည်။
"အ..မင်း..."
"ကျစ်!!!"
သဘောမကျသလိုပုံစံမျိုးနှင့် နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုတွန့်ခေါက်ပြစ်ရင်း လက်တွေကို ဆက်ချုပ်မထားတော့ဘဲ အထိုက်အသင့် ပြေလျော့ပေးလာသော သူ့ကြောင့် တခေတ်သူ့ရင်ဘတ်မှ ရုန်းထွက် ပြစ်လိုက်သည်။ မျက်နှာကတော့ မှုန်ညိုစွာဖြင့်သာတခေတ်ကို ပြန်ကြည့်နေလေ၏။ သဘောကတော့ မြန်မြန်ပြောဆိုသည့် ပုံစံမျိုး....
"ဟို လေ မေမေ သားအလုပ်လေးနည်းနည်းရှိသေးလို့ ပြီးမှ သားပြန်ဆက်လိုက်မယ်နော်...တလက်စတည်း ဖေဖေ့ကိုပါ အရမ်း သတိရ နေပါတယ်လို့ ပြောပေးနော်"
"အေးပါကွယ်...အေးပါ မေမေ့အချွဲလေးကတော့ ပိုကိုပိုလွန်းတယ်"
"အဲ့ဒါဆိုလည်း ဒါပဲနော် မေမေ သား...."
"ဖြန်း..."
YOU ARE READING
💥💥မာဖီးယားလား... သနားတယ်💥💥
Romanceဒုတိယအကြိမ်မြောက် စာမူလေးမို့ အမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါဗျ 18+တွေပါနိုင်တာမို့ ကြိုတင်သတိပေးပါရပါစေ
