Winter's Confession (Four Season Series 2)

Chapter 1

WINTER's POV

"Are you okay?" I turned my gazed to the person besides me. "Yes." I replied in my cold tone.

"Stop lying, will you?" I ignored her. I leaned my head back in the chair and closed my eyes. "Winter."

I opened my eyes and look at her again. "Let me sleep for a while, Nat." Muli kong ipinikit ang mga mata ko.

I never heard her speak, so I just kept my eyes closed.

—

"Khaine," I called out her attention. She's busy doing something that I don't know. Naglakad ako palapit sa kaniya at doon ko lang na-realized na busy pala siya sa pag-gagarden.

Nilingon niya ako at napatayo na rin siya. "W-winter," she's surprised seeing me her. "Wh-what are you doing here?"

I smiled at her. "Isn't it obvious that I'm visiting you?" Binitawan niya ang maliit na shovel at inaya ako sa loob ng bahay nila.

Na-miss ko ang sariwang hangin dito sa probinsya. Yes, pinuntahan ko dito si Khaine. "Aside from that, whats bring you here, Winter?" Nagkibit balikat lang ako at uminom ng tubig.

"Aren't you going back to Manila?"

Naupo siya sa bangkong nasa harapan ko. "I'll stay here for a while since bakasyon naman. Baka may maalala ako tungkol sa nakaraan."

I see. "Anyway, napansin ko lang, itong nakaraan na buwan. Hindi na pumapasok sa university si Autumn. And she said that you stopped her?"

You can't hide anything from me, Khaine. "A-ayoko lang na masira kami ni Clinn," she replied and looked away.  Napailing ako.

"Umalis na si Autumn," tamad na saad ko na nakakuha muli sa atensyon niya. "A-anong ibig mong sabihin?" I smiled in the back of my mind.

"She's no longer here in the Philippines, Khaine. Umalis na siya, sa ibang bansa na siya titira." Sagot ko kahit na ang totoo ay bukas pa ang alis ni Autumn, at pupunta lang siya doon para sa trabaho.

I just need to confirm something from her.

"A-ano? B-bakit? I mean may trabaho siya sa university hindi ba? Baka nagalit siya sa 'kin?"

Nakatayo na siya sa harapan ko ngayon at natataranta. "Calm down, will you? It has nothing to do with you, Khaine."

Padabog siyang bumalik sa pagkakaupo at nanahimik. Hindi na rin niya ako kinausap kaya hinayaan ko lang siya.

LUMIPAS ang mga oras at gumabi na. Nandito pa rin ako, siguro bukas na lang ako babalik sa Manila. Katatapos ko lang rin mag-shower at wala sa kwarto niya si Khaine kaya lumabas ako ng bahay nila.

Natanaw ko naman siya na nakahiga sa damuhan at nakaangat ang isang braso habang may itinuturo, nagbibilang siguro ng mga bituin.

Naglakad ako palapit sa kaniya at naupo sa gilid niya.

"Khaine, hahayaan mo na lang ba si Autumn?" Tanong ko habang nakatingala at pinagmamasdan ang mga kumikislap na bituin.

"What do you mean?" I looked down at her. "Stop pretending in front of me, Khaine. Maaaring napaniwala mo si Autumn, pero ako, hindi."