I'm Australian?

Hoofdstuk 38

De volgende dag
POV Shay
Vandaag gaat ons bakkerijtje open. We verwachten redelijk veel mensen. Vooral veel jonge fans. Maar ook gewoon mensen uit de omgeving. En natuurlijk ook de families en de boys en girls. *PIEPPIEPPIEP* Hoor ik de wekker als het half 5 is. "Grmmbll." hoor ik Luke. "Lukeypukey wakker worden." "Hmmm." kreunt Luke. "Kom op Lukey." "Nee." "Dus je wilt het bakkerijtje niet openen?" "Ik kom al." moppert hij. "Brave Luke." "Grrr." zegt Luke. Ik loop naar de douche en ga me lekker douchen en kleed me dan om in redelijk geschikte kleding. Ik zie mam al aan komen. Ik doe gauw de deur open. "Hey mam." "Hey Shay." "Je mag zo wel verder slapen hoor mam. Ik begrijp dat je moe bent." "Ja ik kruip zo wel hier het bed in." "Goed ik ga Demon en Luna uitlaten tot zo. Ohja negeer de chagrijnige Luke maar. Hij heeft last van zijn maandelijkse periode." zeg ik. "Ja ik zal hem maar met rust laten onze chagrijnige pinguïn." "Wie is een pinguïn?" vraagt Luke. "Ik ga Demon en Luna uitlaten." zeg ik. "Doegh." "Luna! Demon!" Daar komen twee schattige labradors aan gerendeld. (gerend en gewandeld door elkaar.) Ik maak ze aan de lijn vast en ga met ze naar buiten. Na een half uurtje kom ik weer thuis. Ik doe Luna en Demon van de lijn en geef ze voer. Ik loop de keuken binnen Luke heeft een toast met ei en bacon. "Hmmm lekker. Thanks Lukey." Na het ontbijt gaan we naar ons bakkerijtje. "Hey Pezzie." "Grrrmpff." zegt ze. "Okey ik zeg al niks meer." Ik huppel naar binnen en we beginnen met werken. Als we klaar zijn is het 8 uur. 9 uur opent het. Het personeel is er net. We bespreken alles en maken alles klaar en schoon. We zetten een rood lint ervoor. Ja het wordt officieel geopend door de burgemeester. De burgemeester komt eraan. Er staan inmiddels echt wel bijna over de 100 mensen te wachten. Dit wordt nog wat. Ik knip samen met de burgemeester het lintje door terwijl de man van de krant een foto maakt. Als het lintje is doorgeknipt loop ik naar binnen en ga met Perrie, Zayn en Luke aan een tafeltje zitten voor het interview met de krant. Als we dat interview hebben gehad helpen we in de keuken enz. Ja het wordt steeds drukker hier niet normaal. Er komt een meisje van rond de 15/16 naar mij toe. "Hallo kan ik jou ervens mee helpen?" "Ja ik zag dat jullie nog een oppas zochten." "Ja dat klopt dat is meestal doordeweeks." "En waar precies?" "Nou kijk hier boven is een hele grote kamer. Die we hebben ingericht als woonkamer dn daar kan jij als je dat wil op de kinderen van Luke en mij en van Perrie en Zayn passen. Als je dat wil." "Helemaal geweldig." zegt het meisje. "Goed als ik je naam en je telefoonnummer mag dan zal ik je wel bellen of appen." "Goed tot binnenkort misschien. Ohja mijn naam is trouwens Katie." "Fijn je gesproken te hebben Katie." "Doegh." "Doegh Katie." Ik ga weer verder met het helpen van klanten. Er komt echt geen eind aan niet normaal. Het is hier druk echt heel druk. Rond twaalf uur merk ik dat iedereen wel trek heeft. Maar er zijn nog te veel klanten. "Okey ik heb een idee. Als Taylor, Kyra, Kaylee, Casper en Kaithlynn even gaan eten gaan daarna Thom, Tess, Ethan, Dylan en Vince en daarna gaan Emma, Louise, Jason, Milan en Kathrin en dan gaan Zayn en Perrie en als laatste gaan Luke en ik." "Ja goed plan."zegt Perrie. Terwijl de mensen die ik heb op genoemd gaan eten gaat de rest weer verder. Als Luke en ik dan eindelijk aan de beurt zijn wordt het wel heel erg druk. Ik zucht. Ik heb zo'n honger. "Ga maar eten Shay." zegt Perrie. Ik pak wat uit de toonbank voor Luke en mij. Luke en ik gaan lekker eten. Als we klaar zijn met eten is het nog steeds heel druk. De lunchroom is vol. En zo gauw er een tafel opnieuw is gedekt zitten er weer nieuwe mensen. Ik besluit maar eens te kijken hoe het is in de keuken. Alles loopt daar prima volgens plan. "Kan ik misschien helpen?" "Ja we kunnen wel wat hulp gebruiken." zegt Taylor "Hoe is het met de voorraad?" "Bijna leeg." zegt Milan. "Oh shit nee. Goed ik zal Luke en Taylor wel even sturen. Als je dat goed vindt. Want jij weet wat je moet hebben." "Als je eerst even een lijst maakt met alles wat op is." zegt Milan. Ik pak een blok papier en een pen. Ik loop naar achter en kijk wat er moet komen als ik lijst heb gemaakt komt Perrie naar mij toe. "Shay de softijs/milkshake machine moet worden bijgevuld." Ik pak van alle smaken een paar zakken. Ik vul alles bij en dat wat over is leg ik op de planken erboven. Bij de goede naam. "Luke!" "Ja Shay?" "Wil jij met Taylor even naar de groothandel gaan en alles halen wat er op de lijst staat?" "Ja hoor." "Taylor!" "Ja?" "Ga je met Luke mee?" "Ja." Ik besluit te helpen in de keuken. Als Luke en Taylor terugkomen stormen ze naar de achter deur en maken die open. Daar staat een vrachtwaggel. Las ze alles hebben uit geladen. Wat echt heel veel is staat de koelcel stampvol. "Holy shit." "Zeg dat wel." "Hoe wil je nu alles vinden?" "Heel simpel op elke doos staat de naam." Ik rol met mijn ogen. Als het eindelijk tien uur savonds is is onze voorraad bijna op. Onze winkel is net gesloten. Dus we zijn druk bezig met schoonmaken. Als we dat alkes hebben gedaan drinken we nog wat en gaan we naar huis. Het is inmiddels al 12 uur. "Ik ben echt dood op." kreunt Luke. "Wie niet." "Ik had niet verwacht dat er zoveel mensen kwamen." zegt Luke. "Ik ook niet. We hebben in een dag echt heel veel verdiend." zeg ik. Als we thuis zijn kleden we ons om en gaan we slapen. "Slaaplekker Lukey." "Slaaplekker Shaytje." Ik kruip tegen Luke aan en val in slaap.