Hoofdstuk 1

473 24 5
                                    

POV Shay

Weer een nieuwe dag school nog een paar weekjes en dan komen de examens. Ik ben echt zenuwachtig, ik hoop echt dat ik ga slagen. Dan heb ik mijn havo diploma opzak en kan ik weg van hier weg van deze hell. Ik ben het hier helemaal zat. Ik heb al meerdere keren geprobeerd om zelfmoord te plegen, maar iedere keer werd ik weer gered. Maar goed nu ff mn hoofd weer bij de les anders wordt de leraar nog boos *zucht*. "Shay wat is je antwoord op deze vraag?" Ooh shit daar heb je het al euhmm wat zal ik nu antwoorden.... "Euhmmm ja??" "Jeetje Shay waar ben je met je gedachten blijf voortaan bij de les okee?" "Ja meneer zal ik doen." Dit was dus al de 10e keer deze les. Ik kan mijn hoofd er echt niet bij houden. Ik begin maar wat te fantaseren over Luke. Zucht die knappe blonde sexy Australiër. In eens word ik uit mijn gedachten gehaald door een klap op mn arm auw. Dat is Liz. Mijn enige beste vriendin. Zij is de enige die mij begrijpt en helpt. Ik kijk haar aan. "Wat is er? En waarom sla je mij?" "Je was zo erg in dromenland dat je niet eens de bel hoorde gaan die inmiddels al 5 min geleden is gegaan." "Ooh shit we zijn nu dus te laat voor Engels." "Haha ja sukkel." lacht Liz. Ik zucht. Dit gaat nog wat worden vandaag. Aangekomen bij het goede lokaal. De leraar kijkt ons boos aan. Hij zegt,"En Mevrouw van Dijk waarom zijn we nu weer te laat?" "Ooh gewoon." De klas begint te lachen ze schreeuwen dingen zoals, whaha dom varken en hah die lelijkerd is zo dom zucht. Ik ben niet dom en al zeg ik het zelf al helemaal niet lelijk en dik. Sterker nog door hun lijd ik aan zware anorexia. Ze moesten eens weten hoeveel pijn hun opmerkingen deden. Het stomme is nog dat de leraren er gewoon keihard om mee lachen.

POV Liz

Ik snap nog steeds niet waarom ze haar pesten. Shay is zo'n leuke meid. Ze is lief leuk en naast dat lijkt ze enorm veel op Ashton. Ik vind dat de klas echt een keer moet stoppen met het gepest. Het doet haar zoveel pijn...

~○~
POV Shay

"triiiiiiingggg" Eindelijk de bel. Ik pakte mijn spullen en stond op. Liz was allang vrij maar ja ik moest weer naar scheikunde. Ik loop rustig aan naar mijn kluis. In een keer voel ik een klap in mijn gezicht en niet veel later nog een en dan nog meer over mijn hele lichaam. Dan wordt alles zwart en ben ik weg. Ik word wakker en zie dat ik nog op de grond in school lig. Ik kijk op mn telefoon en zie dat het 6uur is. Ik heb 31 gemiste oproepen. Vooral van mijn ouders. Ik sta op pak al mijn spullen uit mijn kluis, negeer de knallende koppijn en loop naar huis. Thuis aangekomen loop ik naar de keuken en ga eten. Ik loop naar mijn kamer en maak mijn huis werk. Als ik klaar ben ga ik mijn tandenpoetsen en trek mijn pyama aan. Ik zie daar een scheermesje liggen. Ik pak het en ik zet in paar sneeën. Het doet heel even pijn maar dit voelt zo goed. Ik ga in bed liggen, luister wat Amnesia en check insta, snap en facebook. Op insta zie ik een super cute foto van Luke wat is hij toch leuk knap schattig enz. Ik leg mijn telefoon weg en ga slapen.

~○~

1 maandje later.
POV Liz.

Diploma uitreiking jeej. Ik ben geslaagd en ga naar mijn vervolg opleiding. Ik zou eerst samen met Shay Horeca management doen maar Shay gaat weg... Ik vind het vreselijk ze is bij haar familie weggepest en ze moet nu weg, omdat ze anders vermoord word. Arme meid. Ik hoop dat ze een beter leven krijgt in waar ze ook naar toe gaat. Haar ouders vertelden mij dat ik geen contact meer met haar mocht houden.. Maar daar ga ik dus echt niet naar luisteren. Nadat ik mijn diploma heb loop ik naar Shay. Ik neem afscheid van haar en fluister in haar oor, "Ik schrijf mijn nummer op een broefje geef het aan jou mee en je belt me." "Is goed Lizzie ik bel je en we houden contact." Dat was het laatste dat ze zei voor ze weg ging.

POV Shay

Diploma uitreiking. Daar sta ik dan ik ben geslaagd!! Ik wacht tot ik geroepen wordt. Eindelijk ben ik aan de beurt ik word gefeliciteerd en krijg mijn diploma. Na die uitreiking was nog een feest maar ik ging niet. Liz komt naar mij toe en we nemen afscheid. Ik draai me nog een keer om, zwaai nog een keer naar haar en loop door. Op naar bestemming onbekend. Gewoon omdat ik het vliegtuig moest halen. Mijn ouders willen mij nog steeds niet zeggen waar ik heen ga. Ik kijk nog of mijn koffers goed zijn en of alles er in zit en dan gaan we naar schiphol. Ik neem nog snel afscheid van mijn hond. Wat ga ik die straks missen. En daar ga ik dan naar schiphol. Ik pak mijn oortjes en zet muziek op. Ik moet nog wel ff rijden naar Schiphol. Eindelijk aangekomen op schiphol ik neem afscheid van mijn ouders, check in en ga naar de goede gate. Paar uurtjes later daar zit ik dan. In het vliegtuig helemaal alleen uit het raam te staren en wat muziek te luisteren. Poosje later. Ik ben net geland, ik kijk om me heen loop naar de bagageband pak mijn koffers en loop verder. Ik kijk goed om me heen en dan zie ik dat ik in Australië ben. Mijn ouders zeiden me dat ik naar een vrouw moest lopen die een bordje vast had met mijn naam erop. Ik kijk om mij heen en zie mijn naam. Ik loop erop af. Ik stel me voor en zij stelt zich voor als Anne Marie Irwin. Ik denk na en ik denk huh?? dat is de moeder van Ashton. De Fucking Ashton Fletcher Irwin. Ik vraag aan haar of ze toevallig de moeder van De Ashton Irwin is. Ze zegt ja meid en ik moet je zo wat vertellen als we thuis zijn. Ik denk hmmm okee dan. In de auto. "Zo meid vertel eens wat over jezelf." " Nou ik ben Shay ik ben 18 ik ben gevlucht en ben nu in Australië. " Ze begint te lachen en zegt,"Ik weet dat je in Australië bent, maar vertel eens wat meer over je leven in Nederland." "Vroeger was ik een lief meisje hoorde er bij en was schattig. Toen ik een jaar of 7 was werd hef anders ik werd gepest achtervolgd en ga zo maar door. Ik was vaak verdrietig en huilde. Mensen vertelden mij dat ik dik en lelijk was en dat ik maar zelfmoor moest plegen. Ik heb meerdere keren geprobeerd mij te doden maar iedere keer werd ik gered." ik slik even en een traan rolt naar beneden. " Hoe langer zo door gingen hoe depressiever ik werd ik vond en manier om even alles ge vergeten. Ik ging sax spelen en het hielp goed. Dat werkte maar voor een paar jaar en toen ontdekte ik muziek. Ik luisterde iedere dag weer 5 seconds of summer, One Direction of Little Mix. Vooral 5 seconds of summer hielp me om door te gaan en niet op te geven." Anne Marie kijkt me aan met tranen in haar ogen. Ze zegt, " Meis toch ik wist niet dat je er zo erg aan toe was." ik glimlach even. "We zijn er meid." We pakken mijn koffers en ik word stiekem wel een beethe zenuwachtig. Anne Marie merkt het. ze zegt, "Meid het komt wel goed, Ash gaat je geweldig vinden." Hmm okee dan. We lopen naar binnen we zetten de koffers in de gang neer en lopen naar de woonkamer. Ik loop binnen en daar staat ie dan De Ashton Fletcher Irwin. Ik loop naar hem toe en steek mijn hand uit. Hij pakt mijn hand niet vast maar knuffelt me direct. Okee dit is echt best wel akward. "Euh Ash je mag me wel los laten je kent me nog niet eens." "Ja maar je bent mijn z-" verder komt hij niet want dan wordt hij onderbroken door de bel. Ik loop naar de keuken waar Anne Marie staat. Ik vraag of ze mij nou wil vertellen waarom ik hier ben. Ze begint met vertellen. "Toen jij kwam kregen je vader en ik ruzie. Hij vond het al erg dat Ashton er was en toen kwam jij er nog bij. Toen besloten wij jou te laten adopteren. Je kwam in Nederland terecht. Ik probeerde je te vinden tot op een zekere dag, dat je 18 werd belden je ouders mij. Ze vertelden me dat als jij je examens zou halen dat je naar hier zou komen. Ik was natuurlijk dolblij. En nu heb ik je eindelijk terug mijn lieve dochter." Ik zat verbaast voor me uit te staren. Anne Marie vroeg, " Ben je nu boos op mij?" "Nee mam echt niet het was om mij te beschermen ik snap dat je het gedaan hebt." "Kom hier meis" en ze knuffelde mij.

Binnenkort nieuwe update ben nog druk met schrijven van nieuw hoofdstuk.

I'm Australian?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu