•DEKU sırf özgünlüksüz biri olduğu için herkesten zorbalık görüyordu. Çocukluk arkadaşı da zorbalardan biriydi. Hayat onun üstüne geldiği için kahraman olmaktan vazgeçmiştir.
•Shigaraki ve Deku kardeş, AFO da onların babaları.
•⚠️Fazla argo konuşma...
>ÖLEN DUYGULAR< •Ben ise korkudan ne yapacağımı bilemiyordum.
İzuku'nun ağzından O sırada bana gelen patlama yüzünden kafamı duvara vurmuştur. O kadar kötü vurduğum için kafam kanamaya başladı. Korkuyla Kacchan'a sesleniyordum.
Deku: KACCHAN! LÜTFEN DUR! CANIM ACIYOR!!
Tabi benim acı çekmemi umursamayıp bana daha fazla patlama yollamaya başladı. Her yerim acıyordu. Kacchan sınıftan çıkmadan önce bana seslendi.
Katsuki: Oi Deku! Özgünlüksüz aptallar kahraman olamaz, sana daha kaç kere söylemem lazım. Eğer özgürlüğün olsun istiyorsan çatıdan aşağıya atlamalısın. Belki ikinci hayatında özgürlüğün çıkar ha!?
Gülerek sınıftan çıktılar. Ben ise arkasından bakarak ağlamaya başladım. Demek ölmemi bu kadar çok istiyor ha?
Kendi kendime gülmeye başladım.
Deku: Senden intikamımı alıcam, Katsuki Bakugou. Merak etme sadece senden değil, bana bu acıları yaşatan herkesten intikamımı alıcam.
Dedim kendi kendime. Dağılmış eşyalarımı toplayıp çantamdan bir sargı bezi çıkardım. Tabi hergün zorbalık gördüğüm için artık alışkanlık haline gelmişti.
Yaralarımı sarıp hızla okuldan çıkıp eve doğru gittim.
...(Zaman atlama efekti yeee 👁👄👁)
Sonunda eve gelmiştim. Kapıyı açtıktan sonra içeri girdim. Tam odama gidecekken gözüm salona takıldı. Salonda o aptal karının yanında bir adam ve küçük bir kız vardı. Benimle küçükken bu kadar ilgilenmeyen annem başka bir kıza benim yıllardır göremediğim sevgiyi o kız alıyordu. Merakıma yenik düşüp o aptal kadına sordum.
Deku: Bunlar kim?
O piçin beni umursarmııı. Suratıma bakmadan konuştu.
Inko: Yeni baban ve kardeşin. Ama sen ikisiyle de konuşmayacaksın. Özellikle de kardeşin Hanna'yla!
Dedi ve o küçük piçle ilgilenmeye geri döndü. Sinirim bozulmuştu. Koşarak odama gidip kapıyı kilitledim. İçeriden bazı gülme sesleri geliyordu. Bu beni daha çok deli ediyordu. Üstümü değiştirip hava almak için dışarı çıktım. Nasıl olsa beni umursamıyorlar. Bu saatte dışarıda başıma bişi gelse bile umurlarında olmazdı. ( 11.27 saat beni sorgulamayın tşk KDHDJXHVLS)
Yazarın ağzından İzuku bunları düşünürken farkında olmadan bir ara sokağa girmişti. Biraz daha ilerledikten sonra Katsuki'nin sürekli yanında dolandığı zorbalarını görmüştü İzuku. Ama Katsuki onların yanında değildi. İzuku bunu fark ettiğinde zümrüt yeşili gözlerinin yerini hiç birşey hissetmediği belli olan kırmızı gözler geldi. Duvarın yanında duran beyzbol sopasını gördü ve fark ettirmeden sopayı aldı ve zorbalarının yanına bu sefer kendi ayaklarıyla gitti.
Normalde olsa korkudan kaçıp saklanacak yer arardı ama şuan hiç birşey hissetmiyordu. İçi sadece öldürme isteği ile doluydu. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Selam aşkolarr 👋😁 Bölümleri boş vaktim oldukça atmaya çalışacağım😀 Galiba en fazla hafta sonları atabilirim çünkü bu sene daha fazla ders çalışmam gerek😒 Hikayedeki o küçük kız İzuku'nun üvey kardeşi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kızın tipi buna benziyo. Çizebildiğim kadar çizmeye çalıştım. Neyse yarın yeni bölüm gelebilir. Hepiniz kendinize dikkat edin byy💕👋 >415 kelime<
