[kim jennie Ω min yoongi]
❝Ben hastaydım. Muhtemelen bipolar bozukluğum vardı ve bir psikiyatriye gitsem anında bana bu teşhisi koyardı, bundan emindim. ❞
⚠️
küfür, cinsellik, şiddet
bipolar bozukluğu, dominantlık
yaş farkı, narsistlik
Tüm bunlar se...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
rosenfeld, dangerous woman
❦
Yeni bir güne gözlerimi Yoongi'nin kolları arasında açtığımda dudaklarımda oluşan belli belirsiz gülümseme hâlâ alışamadığım için garip hissettiriyordu. Her ne kadar kokusuna kadar deli olduğum bu adama alıştıysam, tek derdimin tüm gün ne yapacağım olmasına da alışmalıydım artık.
Son iki gündür günlerimiz güzel geçiyordu. Perşembe ve Cuma günü okulu atlattıktan sonra her zamanki gibi kontrol için Yoongi'ye gelmiştim. Buraya gelmişken baya bir zaman geçirmiş, sonra da uyuyakalmıştık dün gece. Bu vesile ile de burada kalarak onun kolları arasında uyuma şansı yakalamıştım.
Alışık değildim sorunsuz günlere. Babamla geldiğimden beridir görüşmüyorduk ama eve gelip gittiğinden haberim vardı. Hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi davranması da işime geliyordu açıkçası. Babamla da uğraşmak istemiyordum.
Ve bu sorun dışında aklımı yiyip bitiren bir şey daha vardı. Bana ulaşan o mektup.
İçindeki satırlardan ne çıkarmam gerekiyordu bilmiyordum. Belki de en doğru olan şey mektubu Yoongi'ye okutmamdı. Ya onunla uğraşan birileri vardı ya da benimle. Bu yüzden bir şekilde bunu ona göstermem lazımdı.
Dudaklarımı kemirirken derin bir nefes alarak hafif doğruldum ve belimi sıkan kaslı kollarından kurtulmak için çabaladım. Siyah tutamları alnına düşerek kapalı gözlerini örterken pembe ince dudakları da hafif büzülmüş bir şekilde uyukluyordu. Yanakları al gibi kırmızıyken üzerindeki siyah salaş tişört ona bu hâldeyken bile çok güzel duruyordu. Gerçekten nefes kesici bir görüntüsü vardı ve ben uyandığımda ilk bu manzarayla güne başladığımda şanslı hissediyordum.
Dudaklarımda büyük bir tebessüm oluşurken kollarından kurtulduğum sırada onu uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalktım ve odadan çıktım. Adımlarım alt kattaki banyoya yönelirken bir yandan da dağılmış saçlarımdan parmaklarımı geçirerek düzeltmeye çalışıyordum.
Uykumu fazlasıyla aldığım için bugün biraz enerjik gibiydim. Eh, bir de biraz evde yayılma isteğim vardı.
Banyoda yüzümü ve dişlerimi temizlemenin ardından yüzümü havluyla kuruladıktan sonra saçlarımı da dağınık bir topuz hâline getirmiş ve mutfağa yönelmiştim. Yoongi kahvaltı yapmayı sevmezdi ama ona iyi bir kahvaltı hazırlamalı ve karnını doyurmalıydım. Çelimsiz bir vücudu yoktu ama olması gereken kiloda değildi. Bu tabii kendine hiç dikkat etmediğinden dolayıydı. Yemek yemekten gerçekten nefret ettiğini anlamıştım onu tanıdıkça. Ama bir şekilde alıştıracaktım onu.
Dolaptan çıkardığım malzemeleri düzgün bir şekilde masaya yerleştirip ardından onun seveceğini düşündüğüm yumurtaları kaynatırken bir yandan da tencere çıkartmış ve içine erişteleri koymuştum. Onlar kaynarken ortaya salata şeklinde bir de meyve ve sebzeleri koyduktan sonra patatesin birazını kızartmış, birazını da kaynatarak onu da salata hâline getirmiştim. Tüm bunlar hazır olduğunda içecek olarak da taze portakal suyu istiyordum ama tabii ki dolapta yoktu. Bu nedenle ondan vazgeçip poşet çaylarından iki kupaya koymuş, biraz da sıcak su koyarak demlenmesini sağlamıştım.
