Who Are You, Kihyuk ✓

'Ajancılık, Pizza ve Bazı Sorunlar'

"Belki de kendimi o kadar kaptırmak benim hatamdı, bilemiyorum. Ama Jaebeom'un gerçekten abim olmak istediğine inanmıştım."

"Hatalı değilsin Minhyuk, suçu kendinde arama artık. "

Kihyun, elini tutarak yürüdüğü çocuğun baş parmağını hafifçe okşamıştı ona teselli vermek ister gibi. Karşılığında ise ufak bir gülümseme kazandı ondan. Bunca zamandır her ne kadar hayatlarına devam etmeye çalışsalar da, hep bir şekilde eksik hissetmişti ikisi de. Şimdilerde ise bu eksikliğin nedenini çok iyi anlıyorlardı. Lee Minhyuk ve Yoo Kihyun, birbirlerini tamamlamak için yaratılmışlardı.

+

"Kenara çekilsene Hyunwoo!"

"Asıl sen çekil Changkyun! Hiçbir şey göremiyorum ya!"

"Boyun uzun değil mi senin be adam?"

"İkinizde kıpırdamayı kesin yoksa yakalanacağız!"

"Yakalanırsak Kihyun hyung mahveder beni!"

"Sende amma korkak çıktın Jooheon."

"Siz daha Kihyun'un gazabına uğramadınız tabi, bilmezsiniz."

"Ben neden size uyup buraya geldim ki ya!"

"İtiraf et Hyungwon, sen de bizden birisin artık."

"HOSEOK HYUNG ARIYOR NE YAPACAĞIM!"

+

"Birisi Hoseok dedi sanki..."

"Hm? Sana öyle gelmiştir."

"Olabilir, Jooheon yüzünden bayağı paranoyak oldum bu aralar."

"Çok iyi anlaşıyorsunuz ama, her durumda birbirinizi destekliyorsunuz. Karşına iyi insanlar çıktığı için çok mutluyum."

"Bende öyle, onlar olmasaydı şu anda olduğum kişi olamazdım. Sizinkilerle de bayağı iyi anlaştılar."

"Öyle, Hyungwon'un asla size karşı böyle olacağını tahmin etmezdim mesela. Changkyun ve Jooheon sayesinde hepimiz bir aradayız."

"Bende işlerin bu raddeye geleceğini düşünmezdim. Ama iyi oldu bir yandan, en azından artık yanlış anlaşılmalar yok."

"En azından artık birlikteyiz diyecektin sanırım?"

"Birlikte miyiz?"

"Değil miyiz?"

"Öyleyiz sanırım..."

İkisi de birbirlerine belli etmeseler de içlerinde büyük bir mutluluk yaşıyorlardı. Bazen, bazı şeylerin yarım kalması en iyisidir. Minhyuk ve Kihyun bunu zor bir yoldan da olsa öğrenmişlerdi. Ve artık başkalarının dediklerini umursamadan, kaldıkları yerden devam ediyorlardı. En azından temennileri o yöndeydi. Yan yana duruyorlardı, ve gülümsüyorlardı. Bir süre için buna bir isim koymasalar da olurdu herhalde.