Najpotężniejsze postacie na świecie mają obsesję na moim punkcie[TŁUMACZENIE PL]

💛 51.2 💛

Podczas gdy Dalia spotykała się z Meldonem, Adrisha zdjęła ręcznik z głowy i wstała.

Teraz odzyskała siły fizyczne na tyle, by móc się poruszać.

Spojrzała w stronę okna. Z jakiegoś powodu czuła, że skądś patrzy na nią jakiś wzrok. Nie przestawało ją to niepokoić.

'Czy ja jestem zbyt wrażliwa?'

Ale lepiej być zbyt wrażliwym, niż zbyt obcesowym.

Adrisha widziała konsekwencje chwili nieuwagi, gdyż była na kilku misjach.

Poklepała mały pistolet na udzie.

Od początku Imperator przydzielił ją do ochrony Dalii. Nadszedł więc czas, by spełnić swoją rolę.

Otworzyła okno, udała, że je wietrzy i zeskoczyła na dół.

Było to drugie piętro, ale to nie stanowiło dla niej problemu.

Zrobiła to w nadziei, że ukrywający się będzie zaskoczony i zaburzy swój oddech, ale nadal nie było wyraźnego śladu obecności.

Adrisha jednak oparła się plecami o ścianę i podeszła do tylnego ogrodu, wyciągnęła z uda pistolet i trzymała go w ręku.

Po chwili wzięła głęboki oddech i wybiegła na zewnątrz.

"......."

Nie ma nikogo. Witał ją tylko pusty ogród z tyłu.

'...... Czy to była moja wyobraźnia?'

Adrisha odłożyła broń z powrotem na miejsce. Nagle ogarnął ją smutek.

'Co ja teraz robię?'

Ale to jest jej prawdziwe ja. Nie jest ani szlachcianką, ani nikim innym.

Kiedy była młoda, nauczyła się zabijać ludzi. A teraz oszukuje wszystkich i naturalnie udaje szlachetną damę.

Czy Dalia nadal będzie ją lubić, nawet jeśli będzie wiedziała, kim naprawdę jest?

'Kto chciałby kogoś takiego jak ja?'

Przygryzła wargę. Nie, to nie jest czas na sentymenty.

Aceras stał się papieżem. Jest jedyną osobą, która zna zdolności Dalii.

Nigdy nie wiadomo, kiedy przyjdzie po Dalię. Westchnęła, a ktoś omiótł wzrokiem jej twarz.

_______________________________________________
Tym razem w częściach, ale to tak wyjątkowo haha

Jak wam się podobał rozdział (a właściwie to jego część)?

Jakieś pomysły kto był obserwatorem?

Miłego dnia/nocy❤