Hoofdstuk 7

695 65 6
                                    

Met een schrik werd ik wakker. Alweer die droom, deze droom had ik al een paar dagen en hij werd steeds enger.

De droom bleef het zelfde, maar het enge was dat de droom maar bleef terugkomen.

Ik liep naar beneden en bekeek uit de verte de keukentafel waar een lang en groot persoon aanzat.

'Hey pap.' Zei ik. Maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat het mijn vader helemaal niet was. Het was oom Harry.

'Hoi Roosje.' Begroette hij me.

'Hallo.' Ik liep naar hem toe en gaf hem een knuffel. Hij keek me een beetje vreemd aan, lachte en ging verder met het ontbijt.

Ik bekeek me zelf voor hoe ver dat kan zonder en spiegel en bedacht me toen ineens dat ik alleen een onderbroek en een over sized t-shirt aan had.

Ach boeie.

Ik liep naar het aanrecht, pakte wat ontbijt en bedacht me toen ineens, waarom zit oom Harry aan tafel en papa niet?

'Harry?' Vroeg ik.

Hij keek op van de kant en bekeek me met zijn grote vriendelijke groene ogen.

'Waar is pa?'

'Je vader heeft een grote klus dus hij blijft een poos weg, ik heb een poosje vrij dus ik dacht ik kom mijn grote nichtje Roos opzoeken. Of heb je liever dat ik weg ga?'

'Nee, ik vindt het leuk dat je er bent. Ik vindt het gewoon jammer omdat ik pa al zo'n lange tijd niet gezien heb.'

'Roos, kunnen we even praten?' Zei hij ineens serieus.

'Tuurlijk.'

'Ken jij Scorpius Malfidus?' Vroeg hij.

'Ja.' Antwoorden ik, hij keek me bezorgt aan. 'Hij zit in het zelfde jaar als ik, maar in Zwadderich dus ik heb nog nooit 1 woord met hem gesproken.' Loog ik. Dat is niet waar, ik kwam Scorpius vaak tegen op de gangen en hij glimlachte altijd naar me.

'Mooi, zijn opa was vroeger een grote aanhanger van Voldemort. En je vader en ik denken dat de vader van Scorpius iets van plan is. Je moet dit niet aan je moeder vertellen want ik denk niet dat ze je wilt geloven. Je moeder en hij waren vroeger iets, als je dat nog niet wist.'

Ik knikte, dat had ze me vroeger wel eens verteld.

'Maar wat heeft dat met mij te maken? Moet ik me er mee bemoeien?' Vroeg ik.

'Nee, nee alsjeblieft niet. Ik wil alleen dat je oplet wanneer hij in de buurt is. Als je iets verdachts ziet stuur dan mij een uil.' Ik knikte weer en ging verder met eten.

Daarna ging ik douchen en toen ik beneden kwam hoorde ik stemmen, van oom Harry en van mijn moeder.

'O kom op Harry, waarom moet je dit nou weer tegen Roos vertellen? Je maakt haar alleen maar bezorgt.' Hoorde ik mijn moeder.

'Ik maak haar niet bezorgt, ik vertel haar alleen de feiten. Daar heeft ze recht op.' Antwoorden hij.

Ik liep voorzichtig de trap op en stormde hem vervolgens af zodat ze door hadden dat ik eraan kwam. Ze hielden meteen op met praten.

'Mam.' Zei ik toen ik de keuken binnen liep.

Ze keek op van haar krant.

'Waar is Hugo eigenlijk?' Ik had mijn kleine broertje Hugo nog geen één keer gezien en je moet goed begrijpen, Hugo is best aanwezig.

'Hij is logeren bij Albus voor twee weken, hij had dingen te bespreken zei hij.'

Ik knikte. Vaag hoor, je blijft twee weken logeren omdat je iets moet bespreken. Maar goed Hugo is ook een vaag kind.

Eventjes hadden we een akelige stilte omdat niemand wist wat ie moest zeggen.

'Mag ik vanavond koken?' Vroeg ik om de aandacht ergens anders op te vestigen.

'Tuurlijk, ruim je wel alles op? En ik wil voor zeven uur eten.' Zei mijn moeder afwezig.

Ik liep naar de tuin en ging daar mijn moestuintje verzorgen. Hmm, dan kan ik die groenten vanavond lekker door de soep gooien.

But i realy like him -Roos Wemel- DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu