☠️ Chapter 07 ☠️

253 67 27
                                    

" හහ්...හහ්... හා.....😈😈 😈😈😈 "

ආපහු පාරක් පරිසරයේ නිහැඩියාව බිදිමින් බයානක හිනාවක් ඇහෙන්න ගත්තා..

ඊටපස්සේ අපි දෙන්නම ඒ හිනාව එන පැත්තට හැරෙද්දිම.....

ඒ හිනාවේ අයිතිකාරයා....😲😳

ඈහ්...😱

ප්‍රොෆෙසර් කිම් නාම්ජූන්... 🙄

( මේ වගේ ප්‍රොෆෙසර් කෙනෙක් හිටියා නම් අද අපි කොතැන ඉදීද නේද? 🥺🤣 )

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

( මේ වගේ ප්‍රොෆෙසර් කෙනෙක් හිටියා නම් අද අපි කොතැන ඉදීද නේද? 🥺🤣 )

අපි ඉස්සරහා කන්නාඩි දෙකකුත් දාගෙන රතු වුන මූනෙන් බලන් හිටියේ වෙන කවුරුත් නෙමේ..

ප්‍රොෆෙසර් කිම්..

ඒත්... එහෙම කොහොමද???

එයාද ඒ හොල්මන??😨

එයාද මේ ගිරිය කඩාගෙන හිනා වුනේ??

අනී අනී..😨

මේ හොල්මන් හිනාව ගෑනු කෙනෙක්ගෙනෙ ප්‍රොෆෙසර් වෙන්න බෑ..🙄

මායි කුකීයි මූනට මූන බලාගත්තේ වෙන්නේ මොනාද කියලා හිතාගන්න බැරුව...

ප්‍රොෆෙසර් කිම් ආවා විතරයි මෙච්චර වෙලා අදුරු වෙලා තිබ්බ පරිසරය සාමාන්‍ය විදියට එලිය වුනා..

හයියෙන් හමපු හුලග කොන්ඩ කැරැල්ලක් එහෙ මෙහෙ කරන්න පුලුවන් වෙන තරමට අඩු වුනා..

ගල් කැට ගහනවා වගේ වැටුනු ලොකු වතුර බිංදු නැති වෙලා අහස වහගෙන හිටිය කලු පාට වලාකුලු ටිකත් අතුරුදන් වුනේ බලන් ඉද්දි..

කුකීයි මායි නම් වැස්සට හොදටම තෙමිලා..

ඒත් ප්‍රොෆෙසර්ගේ ඇගේ වතුර බිදක් නෑ...

ඒත් ඒකත් නෙමේ පුදුමම වැඩේ..🙄

මෙච්චර වෙලා වැහැලත් බිම එක වතුර බිංදුවක් නෑ. ගස්කොල පවා අව්වට පිච්චි පිච්චි වතුර නැතුව මැලවිලා..

☠️ Professor Kim ☠️ || Completed || KNJTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang