Marrying Mr. CEO✔️

Chapter 21

Chapter 21

MY parents helped me and Ate Nelia prepare for Nanay Nelly's funeral. My husband even came to help.

"Anak, magpahinga na kayo ni Nelia, kami na ang bahala dito" sabi ni Daddy.

"Your dad's right" sabi ni Zy.

Wala kaming nagawa ni Ate Nelia kaya pumasok na kaming dalawa sa kwarto at nagpahinga.

Nagising ako gabi na at nasa hapag silang lahat kumakain kaya umupo na rin ako at nakisalo sa kanila.

"Pwede po ba akong mag request?" tanong ni Ate Nelia. We stopped for a while to listen about her request.

"Ano 'yon, Nelia?" tanong ni Daddy.

"If this is about you staying with us, walang problema sa amin 'yon Nelia" sabi naman ni Mommy.

"Pwede po ba akong mag trabaho sa kompanya niyo pagkatapos ng libing ni Nanay?" tanong niya.

Graduate na si Ate Nelia, kaya lang wala siyang panahon na makapag hanap ng trabaho kasi nga nagbabantay siya kay Nanay Nelly.

"It's fine with us Nelia, just tell us when you're ready, okay?" sabi ni Daddy.

Ate Nelia smiled slightly and continued eating.

"I want to adopt you Nelia but I doubt you would've want it but you can call me Mama, Mommy, Nanay or Tita or anything you're comfortable, just don't call me Ma'am at home" sabi ni Mommy.

"Same goes for me Nelia" sabi ni Daddy.

"Anyways, ate Nelia, I want you to meet my husband, Zyrie" sabi ko.

"You're around the same age right?" tanong ni Daddy.

"How old are you na nga Zy?" Mom asked.

"I'm 25 ma" sagot ni Zy.

"24 po ako" sagot ni Ate Nelia ng bumaling sa kanya ang atensyon naming lahat.

After that dinner, my parents went home to sleep. Naiwan naman kami dito ni Ate Nelia tsaka ni Zyrie.

"Zy, you should go home too. You have work tomorrow" sabi ko.

"I can skip work" sagot niya.

"You can come back here tomorrow after work's done, alright?" sabi ko.

"Fine. I'll see you tomorrow" sabi niya at hinalikan ako sa noo.

"Yeah. Drive safely" sabi ko. Sumakay na siya sa kotse niya at nagmaneho na paalis.

Bumalik ako sa loob para tulungan si Ate Nelia sa mga bisita. When everything is done, umupo ako sandali sa couch nila ate Nelia.

"Arranged Marriage?" tanong ni Ate Nelia at naupo sa tabi ko.

"Yeah, you know the drill" natatawa kong sabi.

"Nagulat lang ako. I mean, you're not the youngest" sabi ni Ate Nelia.

"But I'm close to the youngest" sagot ko.

"Hindi naman ata patas 'yon" sabi niya pa.

"Nothing's fair in this world" I answered and shrugged my shoulders.

"Kamusta pala siya?" tanong ni Ate Nelia. I was stunned for a moment. Wala akong balita sa kanya, when I saw her happily enjoying her life in that certain place, I stopped following her for a while.

"Hindi ko alam Ate" sagot ko.

"Namimiss mo?" tanong niya.

"I hated her for leaving me but I miss her so damn much" I answered and a tear suddenly escaped in my eye.

"Alam ba ng parents mo?" tanong pa niya.

"They don't know about her whereabouts because I blocked them so they can't find her" sabi ko.

"You're still the same Laureen who keeps protecting people behind their back" sabi ni Ate.

"How's the thing between you and that Zyrie going?" she asked again.

"He said we'll try to work this setup, and here we are both trying" sabi ko.

"Paano kung mahulog loob mo sa kanya?" tanong niya. Paano nga ba?

"I don't know, I haven't thought about it" sabi ko.

"Why do I have this feeling na may gusto na siya sa'yo?" she guessed.

"di mo sure, Ate" sabi ko.

"He also reminds of someone" sabi ni Ate. I didn't bother to ask who dahil alam kong hindi din niya maalala.

From: Zy

Take a rest.

Nagtipa naman agad ako ng reply.

To: Zy

I will, ikaw din.

"Magpahinga ka na Reen, ako na bahala dito" sabi ni Ate.

"Hindi lang dapat ako ang magpahinga" sabi ko.

"Tatapusin ko lang 'to, mauna ka na sa taas at susunod ako" sabi ni Ate Nelia.

I nodded at her before entering her room.

"Ate, kapag nakalipat ka na sa bahay, you can stay in my room" sabi ko ng makapasok si Ate Nelia.

"Bakit? Hindi ka na ba natutulog doon?" tanong niya.

"I do, sometimes but I live with my husband remember" sagot ko. She was like 'oh yeah, I forgot' look.

"Goodnight, Reen" aniya.

"Goodnight, Ate Nel" sagot ko.

I closed my eyes but I can't bring myself to sleep. Samantalang si Ate Nelia mahimbing ng natutulog sa tabi ko.

Namamahay lang siguro ako kaya hindi ako makatulog. Dahan-dahan akong bumangon sa kama at bumaba para maghanap ng makakain at maiinom sa baba.

Kumuha ako ng biscuit doon at gatas saka nag timpla at ininom 'yon sa labas. Kaunti na lang yung tao dito at yung natira ay yung mga naglalaro ng tong-its.

Nakatunganga lang ako sa kanila habang inuubos yung pagkain at inumin ko.

"Gusto mo sumali?" tanong ng isang babae sa akin.

"Salamat pero kayo na lang hindi kasi ako marunong" sagot ko.

smiled at them and they continued playing na. Nahihiya talaga ako kasi hindi kami close tapos hindi pa ako marunong.

"Gusto niyo ng coffee?" tanong ko sa kanila at tumango naman sila kaya pinaghanda ko sila ng kape.

Ako ang nagtimpla at nag serve sa kanila ng kape at biscuits. Dinagdagan ko din ng candy at mani yung table nila.

"Salamat neng" sabi nila sa akin.

Ngumiti lang ako ulit sa kanila at ginawa na din ang gawain ko.

"Okay na po ba kayo diyan?" tanong ko.

"Oo neng, kami na bahala dito" sabi ng babaeng nag-aya sa akin kanina maglaro.

After I finished my food medyo inantok ako kaya humiga muna ako sa couch para pakiramdaman pa yung sarili ko.

I have this habit kasi na pag nakakaramdam ako ng antok sa couch ako dumiretso imbis sa kama kasi pag sa kama ako dumiretso bigla na lang nawawala yung antok ko.

After a few minutes bumigat na ang talukap ng mga mata ko and before I knew it nilamon na ako ng antok.