ومازلت أحبك

الثلاثون

حمزة بصراخ: حذيفه لاااااااااا
حمزة نزل وطلع يجرى عليهم كانوا الاتنين عالارض : انت كويس
حذيفه بالم : اه عيشه فين
حمزة طلع يجرى عليها : عيشه عيشه بدا يهزها
حذيفه بالم: فى اى
حمزة : شالها وحطها فالعربيه وطلع يجرى سند حذيفه اللى اخدها فحضنه وبيحاول يفوقها
فالمستشفى
الدكتور: الامور تمام الحمدالله انتى اغمى عليكى بس عشان اتخبطى جامد فراسك
حذيفه: يعنى مفيش اى  حاجه تقلق
الدكتور: لا الامور بخير وزيادة اطمئنان اعملى الاشعه دى
حمزة: شكرا يا دكتور
شهد فتحت الباب ودخلت عليهم 
شهد بغضب: انت اتجننت خلاص ايه يا ابن خالى شايفاك ناسى انها مبقتش مرتك مبقاش فى صله تربطك بيه عايش معاها شغل مراهقين وانا ساكته وبعدى وانتى اى عيشتك فامريكا نستك دينك وتربيتك واصولك ولااى بس له لحد كدا وبزيادة انتو خلاص تعديتوا كل الحدود وانا خلاص مش متحمله يا انا يا هى يا حذيفه
عائشه بدموع: اى اللى بتقوليه دة
شهد: بقول اللى لازم تسمعيه واللى لازم هو يسمعه لان خلاص طفح الكيل
حذيفه: مش وقت الكلام دة
شهد بغضب: امال امته وقته يا حذيفه
عائشه بتبلع ريقها بصعوبه: انا اسفه انا عارفه انى رجعت وسببت للكل مشاكل وبعترف انى بضعف وبصت لحذيفه بضعف قدامك بس انا خلاص قررت ارجع واسفه على كل اللى سببته ليكوا
حذيفه بغضب: مفيش ر
قاطعه دخول يوسف عليهم : عيشه وطلع يجرى عليه عامله اى
عائشه بقرف : بخير بخير
حذيفه بغيظ: ممكن نتكلم على انفراد
عائشه بتوتر: مش وقته يا حذيفه
حذيفه بغضب: لا وقته ومسك ايدها وخارج
يوسف بغضب: انت اتجننت
حذيفه مش عاطى لكلامهم أهميه
عائشه: ارجوك يا حذيفه وقف شدت ايدها اوعدك انى هقلك كل حاجه بس لو سمحت امشى
حذيفه بغضب: انا تحملت فوق طاقتى كتير كتير عشان الهانم بقالها ٥سنين بعيدة عنى بتحاول ترتب امورها وفالاخر ترجعى مخطوبه وهمسلها لا بجد اناوعارف ان انتى فى مصيبه عشان كدا انا مستحمل الهبل اللى بيحصل ومستنى تيجى تحكيلى كل حاجه
شهد بغضب: وانت مالك انت ترجع مخطوبه متجوزة انت مالك يا حذيفه اى دخلك فيها انتو انفصلتوا من ٥سنين سابت ومشت وانت اتجوزت وهى اتخطبت اى دخلك فيها رد عليا اى اللى بينك وبينها
حذيفه بغضب: فيها انها
عائشه قاطعته : انااسفه على كل اللى بيحصل احم حذيفه ارجوك ارجوك ابوس ايدك امشى امشى
يوسف جه وكان زياد مأخرة: انا عايز اعرف اى بيحصل هنا
عائشه راحت لعنده : مفيش يا يوسف انا تعبانه ممكن تروحنى
زياد : يلا فعلا لازم نروح
حذيفه فضل باصص عليها وهى مش عايزة تشوفه
الكل روح
شهد مسكتتش خالص وحذيفه ساب البيت ومشى
رنا اخدت هارون عندها
عائشه قاعدة فالفندق قدام المرايه
فلاش باك
عائشه: الو سيادة اللواء نجيب
نجيب: ايوة مين
_انا عائشه الخياط مرات حذيفه قصدى طليقه حذيفه النجار فاكرنى
نجيب: اهلا وسهلا طبعا فاكرك
عائشه: احم انا فى مصيبه ومش عارفه اعمل اى اتمنى تساعدنى
نجيب: خير اتفضلى
عائشه : انا حاليا بدير شركه بابا فى امريكا شركات الخياط لو سمعت عنها
نجيب: اه بسمع عنها
عائشه بتوتر: احم بابا كان عامل تعاقد مع شركه بتصدر للدول العربيه اجهزة وحاجات طبيه هما مصريين اكتشف بعد ما عملوا عقد ان الشركه بتصدر ممنوعات
نجيب باستغراب: ممنوعات
عائشه : مخدرات
نجيب: اى
عائشه : كان العقد الشرط الجزائى عالى جدا وكان الفترة دى الشركه بتخسر وللاسف بابا اضطر يقبل ويوافق
نجيب : كان لازم يبلغ
عائشه: مكنش ينفع كانوا مهددينه بالقتل المهم انا سافرت مع بابا كان عنده امل انى اكتر القى صغرة الغى بيها العقد بس للاسف مقدرتش كل اللى قدرت اعمله انى بلغت البوليس عن الشحنات وخليتهم يفتشوا السفن لمدة خمس سنين مخلتهمش صدروا شحنه واحدة بس للاسف عرفوا وهددوا بابا ان الشحنه الجيه ان ما اتشحنتش هينفذوا تهديدهم
نجيب: وبعدين
عائشه : حاولت اماطل على قد ما اقدر لحد
نجيب: لحد اى
عائشه: قتلوا بابا وستى انهاردة
نجيب بصدمه : اى
عائشه بدموع: اللى سمعته قتلوهم 
نجيب : البقاء لله الشحنه دى اى
عائشه : المرة غير المرة دى سلاح نووى
نجيب بصدمه : بتقولى اى
عائشه : الشحنه ب٥مليون دولار امريكى
نجيب : انتى لازم تنزلى مصر مش هنقدر نساعدك طول ما انتى برة
عائشه: انا نازله بكرة
نجيب: لازم اقابلك اول ما تنزلى
عائشه: مش هينفع بيراقبونى
نجيب : انا هتصرف
بعد يوم من وجود عائشه بمصر
نجيب: حذيفه لازم يعرف
عائشه : لا حذيفه لا ارجوك
نجيب: يا بنتى انتى فخطر واخواتك فخطر
عائشه : انا هقدر احميهم بس انت ساعدنى انا مش عايزة اخسر شركه بابا بابا تعب كتير فالشركه دى الملف قدامك والعقد وكل حاجه معاك
نجيب: انا هتصرف اهم حاجه سمير دة كل ما يكلمك ويذكر الشحنه قوليله العيون علينا مقدرش اخرك السفينه من المينا لازم سمير يتمسك متلبس
عائشه: مهى شحنته
نجيب،: معاكى ورق يثبت ان الشحنه دى بتاعته
عائشه بتنهيدة: لا
نجيب: اللى قدامى حاليا ان السفينه تبع شركه الخياط فبالتالى الشحنه تبع شركه الخياط
عائشه: طب ما العقد معاك اللى يثبت
نجيب قاطعها: العقد يثبت انكوا بتصدروا اجهزة طبيه فين الاجهزة هما استغلوا خوف والدك واجبروه على اللى عمله
عائشه : طب هعمل اى
نجيب : انا اللى هعمل ثانيه
بعد دقيقتين
ايمن بصدمه: مدام عائشه
نجيب : مش وقت صدمات اسمع الكلام دة ........
ايمن بصدمه: نهار اسود
نجيب : انا هكلم المخابرات الامريكيه وهفهمهم كل حاجه وهثبت تعاونك معانا وهنشوف هنعمل اى
بس لازم تفضلى جنب حذيفه
عائشه: انا مش عايزة حذيفه يعرف حاجه
نجيب: مش هيعرف بس وجودك جنبه امان وشركتك تصفيها هناك فالخفى وتبدأى هنا
عائشه: انا عملت كدا فعلا فى حاجه تانى
ايمن : هو فى اكتر من كدا
عائشه : احم انا مخطوبه لابنه يوسف
نجيب: ازاى
عائشه بتنهيدة؛ هددونى
ايمن : بأى
عائشه بسخريه: الابن المدلل لسمير الطحاوى حب بنت شريكه فلازم تبقى ليه
ايمن : اه وهو زى ابوة
عائشه : ما شابه اباه فما ظلم
ايمن : اه
نجيب: طب هددوكى بأى
عائشه بتوتر: سمير اللى هددنى وانى لو مبينتش مبسوطه او ابنه يزعل منى فأى حاجه هينفذ تهديدة
ايمن : اى التهديداللى خلاكى راضحه ليهم كدا
عائشه : حذيفه
ايمن : نعم
عائشه : هيقتل حذيفه وياسمينا
نجيب: هو عرف عن حذيفه
عائشه: عارف كل حاجه عنى كل حاجه ممكن تتخيلها
ايمن : طب هنعمل اى يا افندم
نجيب: زى ما قلتلك وانت هتسافر امريكا وهدير هتابع معانا هنا ابقى ابعتهالى
بااااااااك
فاقت على صوت الباب
عائشه فتحت الباب : حذيفه
حذيفه زاحها لجوة ودخل
عائشه بتوتر: مالك يا حذيفه فى اى
حذيفه بغضب قرب منها وبيبوسها بعنف عائشه بكل قوتها زاحته : انت اتجننت
حذيفه بغضب: ايوة اتجننت انا باخد حقى من مراتى
عائشه بغضب: انت عايز اى حقك اهو وفتحت ايديها الاتنين خدة يا حذيفه
حذيفه قرب منها ورفع ايده لفوق وضربها بالقلم من قوته الدم نزل من شفيفها: عارفه فعلا كان غلط انى اخليكى على زمتى وكانت غلطه عمرى انى ارجعك لعصمتى تانى انتى طالق وادينى رفعت عنك الحرج 
عائشه واقعه عالارض ومش متخيله الكلام اللى قاله حذيفه صرخت بعلوصوتها: ااااااااااااااااه وبدأت تكسر فالاوضه لي لي لي كل دة يحصل معايا لى انااااااااا لى
تانى يوم
فالشركه
زياد : انتى كويسه
عائشه بتعب : اه
حمزة: عامله اى
عائشه من غير ما تبص لحد : بخير
وقعدت
حازم : هو حذيفه مجاش
مجرد سماع اسمه قلبها دق
حذيفه دخل : انا جيت اهو
زياد : تمام عرض الازياء بكرة
حذيفه من غير ما يبص لعائشه : تمام
وخلصوا الاجتماع
زياد : عيشه صحيح لقيت فيلا عايزك تشوفيها
عائشه ساكته طول الاجتماع واتكلمت صوتها بان عليه التعب اكتر : لا خلاص
زياد باستغراب: لا اى
عائشه بوجع : رفعت وشها خلاص هنخلص العرض وانت كمل باقى الشغل وانا هرجع
زياد بصدمه : انتى بتقولى اى ديفيد اصلا قرب يخلص التصفيه
عائشه وهى ماشيه : انا كلمته وهيوقف كل حاجه
زياد شدها من ايدها واتكلم بغضب: انتى بتقولى اى يعنى اى هترجعى انتى عارفه هترجعى لمين انتى ازاى تفكرى
حمزة: اهدوا يا جماعه
زياد بغضب: لا مش ههدى انتى كل حاجه بتقوليها بقول نعم وحاضر بس لانك زى اختى ومبتعمليش الا الصح بس رجوعك هيعرض حياتك للخطر انتى هترجعى زى اللى بتقوليلهم انا موافقه على وساختكوا وهكمل معاكوا
حذيفه بصدمه: انت بتقول اى
زياد : انا هقلكوا على كل حاجه
عائشه بغضب: زياد متتعداش حدودك ومتنساش انك مجرد مساعد ليا ملكش الحق فأكتر من كدا فاهم
زياد بصدمه : فاهم يا استاذة عن اذنك
الكل واقف مصدوم
عائشه بدموع : زياد وراحت وراه
حذيفه :لازم اتكلم مع زياد
حمزة:فى  مصيبه اكيد اول مرة اشوفها بتكلمه كدا
حازم: وانا كمان
تانى يوم الكل بيجهز لعرض الازياء وزياد مش راضى يكلم عائشه وبيتجنب يشوفها مش فباله انها فالفندق ومخرجتش منه
فالفندق
عائشه واقفه ومغمضه عيونها وحاطه الهاندفرى وبتبكى : انا مفيش مرة كملت فرحتى ويوم ما فكرت انها كملت وانى خلاص فرحانه وانى خلاص لقيت اللى بحبه ازاى ودى تيجى اعيش متهنيه لا خدى بابا يرجع ويقلب الموازين كلها اكتشف ان الانسان اللى بحبه وعايشه معاه ابوة هو السبب فى موت امى واخويا اللى لسه مشافش الدنيا ولما يعرف انى مصممه اكمل مع جوزى لانى بحبه ومحتجاه فحياتى ازاى لا لازم ينتقم عشان ارضخ ليه وفعلا رضخت ليه بس للاسف كنت مفكرة ان كدا انا فى مصيبه بس للاسف كان فيه مصيبه اكبر مستنيانى بنتى تموت بسبب شغل باباها كانت اكبر مصيبه فى حياتى لا مش كفايه ازاى خدى المصيبه التاليه يلا ورا بعضه ورا بعضه عشان متلحقش تتنفس وهى انى ابويا واقع فمشاكل مع تجار مخدرات واسلحه وان شركته للاسف هى اللى بتوصل الحاجات دى وان هما مهددينه بينا اتحطيت فمكان عمرى ما كنت متخيله اكون فيه كل اللى كنت بتمناه هو جوزى حذيفه وبناتى بس كل اللى كنت بتمناه دة.واتعاملى يا عيشه انا انا كان اخرى امسك سكينه مطبخ امسك سلاح فايدى واحطه تحت راسى وانا نايمه خوفا من اى حد ممكن يدخل يبقى عايز يقتلنى لماسافرت قعدت يوم مش مستوعبه اللى بيحصل لمحت اسمه عالتليفون سعادة لاتوصف
فلاش باك
تلفونها رن باسم حذيفه فتحت التليفون ومتكلمتش
حذيفه بوجع : لى عملتى كدا
عائشه بدموع: غصب عنى
حذيفه بوجع: انا مقدرش اكمل من غيرك
عائشه : اسفه
حذيفه : انا رديتك لعصمتى ارجعى انا مستنيكى انا بحبك وهستناكى
قفل
عائشه ببسمه: وانا بحبك يا حذيفه بس مش هقدر ارجع بس هيكفينى اعيش وانا اسمى مرتبط باسمك
بااااااك
كان نفسى ارجع واترمى جوة حضنك بس مكنش ينفع كان لازم اكمل اللى بابا حطنى فيه اتعاملت مع سمير مكنتش متخيله القذارة دى مقدرتش اكمل كنت ببلغ واخليهم يعملوا تفتيش فالسفن بتاع الشركه كنت بعمل كدا عشان اوصل لسمير اننا متراقبين وفعلا نجحت فانى اوقف الشغل لمدة ال٥سنين اللى قعدتهم فامريكا يمكن الصورة اللى الكل كان عايز يشوفها شافها سيدة الاعمال التى اخترقت السوق الامريكى انا فعلا كنت ناجحه وقدرت اخلى الانظار عليا بس لحد ما سمير عرف ان انا اللى بخلى الشرطه تفتش السفن
المهم ان ابنه رجع ومن حظى الاسود ان هو يحبنى ويقرر يرتبط بيا ضحكت بسخريه حتى دى مكنش عندى حق الرفض
فلاش بااك
عائشه بغضب: انت مجنون اكيد انا مينفعش انا متجوزة
مهران بصدمه: متجوزة ازاى انتى حذيفه طلقك
عائشه بتوتر: لا رجعنى لعصمته
سمير بغضب: مش مشكلتى تتطلقى تانى ولا تبقى ارمله احسن اى رأيك بصى يا بنت مهران تتطلقى يا تقولى السلامه لحبيبك مش هو بس هو وبنته
عائشه بصدمه: بنته
سمير: انتى هتحسبينى معرفش حاجه عنك انا عارف كل حاجه من بدايه الواد اللى ضحك عليكى وخلاكى تمضى على وصل الامانه وانقاذ سيادة الرائد ليكى
مهران: انت بتقول اى
سمير: تبقى تحكيلك مهو انت كنت عايش هنا عشان تجهز لانتقامك وسايب بناتك للناس تضحك عليهم
عائشه بغضب: كلمه زيادة وصدقنى هفضى خزنه المسدس دة فى راسك
سمير: تؤ تؤ وزاح المسدس القطه الاليفه مبتخربش يا حلوة وسابهم ومشى
مهران بحزن: انا اسف
عائشه بسخريه: اسف على اى بالظبط
مهران: كل حاجه
عائشه : انت نهيت روحى
باااااك
وافقت انى ارتبط بأبنه وقرر يحط البضاعه بتاعته فسفينه من السفن زى ما بيقولوا على حافه الهاويه  
وموافقتش السفينه تطلع لحد ما قتل ابويا وستى وبدأت دموعها تنزل انا مكنتش متوقعه ان الوساخه توصله لكدا عشان كدا رجعت وقابلت سيادة اللواء انا مش عارفه بقول لى كدا بس انا خايفه مش خايفه على نفسى خايفه عليك انت يا حذيفه عايزاك تعرف انى بحبك بحبك واتمنى ارمى نفسى فحضنك واشكيلك من الدنيا كلها بس مكنش ينفع روحك اغلى عندى من نفسى
قفلت التسجيل ومسحت دموعها وبدأت تلبس عشان تجهز للحفله وحطت الشريط فالشنطه عشان هتديه لحذيفه
طلبت الرقم
عائشه: الو  ديفيد متى ستقلع الطائرة
ديفيد : الساعه الحاديع عشر
عائشه: حسنا. شكرا ديفيد
مر الوقت والكل جهز للحفله
حازم: هى عيشه مجتش لى لدلوقت
حمزة: زياد بيقول جيه فالطريق
شروق: هر رنا مش هتيجى
حمزة: شهاب بيقول من الحادثه الاخيرة وعيشه مشددة عليهم الحرس وانهم ميخرجوش حتى هارون قعد مع رنا
شروق: انا مش عارفه فى اى حاولت كتير اسألها مش عايزة تتكلم وتقول مفيش حاجه تقول حرص لا اكتر
بعد دقيقتين عائشه دخلت والعيون التفت ليها
شهد بغيرة: كنت متوقعه تبقى واو بس واضح انها عاديه يعنى
كانت لابسه بدله سودا وبتلمع من جنب بس كانت جميله فيها رغم تعبها وبهتان وشها
يوسف دخل وراها ومسك ايدها
حذيفه كور ايدة وضغط عليها
بعد عرض الكوليكشن عائشه طلعت عالمنصه
عائشه ببسمه بسيطه : بشكر الحضور وبشكر حسين عالكوليكشن الجميل دة وبشكر شركه النجار شخص شخص لدعمه لصوفيا فاشون
صحفى قاطعها: احنا عايزين نعرف اى اللى بيحصل مع حضرتك يعنى من حريق الفيلا والفرامل اللى اتلعب فيها فعربيه حضرتك تساؤلات كتير نتمنى من حضرتك تجاوبيها
عائشه بضحك: تقدر تقول كدا شويه مشاكل
الصحفى: المشاكل توصل انهم يبقوا عايزين يخلصوا منك
عائشه : تقدر تقول حاجه زى كدا وبلاش كلام فالمواضيع دى بقه وخلينا فالحفله
صحفيه: طب سؤال ازاى قادرة تتحملى يعنى الخطر اللى انتى فيه دة ازاى عايشه وانتى عارفه ان فى ناس عايزة تقتلك
عائشه ببسمه: عادى عايشه يمكن لان تتدخلت فأمور مكنش لازم ادخل فيها فأدى العواقب بقه
صحفى: طب مين اللى كان مع حضرتك وانتى داخله
عائشه بصت على حذيفه : دا يوسف ابن شريك بابا الله يرحمه فالشغل
يوسف : وخطيبها
الكل بدأ يتكلم فالقاعه وحذيفه قرب ينفجر
عائشه : احم انا انهاردة قررت اودعكوا لانى خلاص انا مسافرة انهاردة بأذن الله عن اذنكوا
نزلت وراحت عند حذيفه ووقفت
شروق: انتى هتمشى بجد
عائشه بوجع : اه كفايه لحد كدا
زياد بغضب: يعنى اى مسافرة
عائشه : زياد انا هتأخر على معاد الطيارة نتكلم بعدين خلى بالك من رنا وهارون
زياد : بس
عائشه : من غير بس راحت لعند حذيفه وقربت منه : انا عارفه انى وجعتك بما فيه الكفايه بس عايزاك تعرف انى عمرى ما حبيت غيرك وكل حاجه غصب عنى وحطت فجيبه الشريط ومشت وهو واقف مصدوم وحط ايدة على جيبه
بعد دقيقتين
حذيفه: زياد انهى الحفله وتعالى عشان عايزك فموضوع
وبالفعل نهوا الحفله والكل اتحرك ورا بعضيه فالعربيات
حمزة: اى دة فى اى
الكل نزل
زياد بخوف : دا عثمان الحرس بتاع عيشه
حذيفه: انت بتقول اى
الكل طلع يجرى عالحرس اللى مرمى عالارض والناس حواليهم
زياد بخوف: عثمان عتمان
عثمان: زياد باشا
زياد : عيشه عيشه فين
عتمان بألم : اخدوها
حذيفه : بتقول اى مين
عتمان : معرفش معرفش ناس قطعت طريقنا وفضلوا يضربوا فنار وحاولنا نصدهم بس كانوا كتير اخدوها
حذيفه بصوت عالى: يغنى اى اخدوها وبص على زياد و راح لعندة ومسكه من قميصه : هتقلى اى اللى بيحصل ولا ادفنك مكانك
وجاء الرد من الخلف
_انا هقلك على كل حاجه
حذيفه بصدمه: سيادة اللواء
وبالفعل بدأ يحكى كل حاجه
حذيفه بصدمه: لى خبت عليا
نجيب: هى كانت خايفه
حذبفه افتكر الشريط طلعه : حد معاه اى حاجه اشغل البتاع دة
حلا : انا انا معايا
حذيفه بغضب: فين
حلا بتوتر: هجيبه من العربيه
بعد شويه بدؤا يسمعوا التسجيل اللى حكيالهم فيه عن كل حاجه مع صدمه الكل برد حذيفه ليها
بعد التسجيل ما خلص
شهد بدموع: يعنى انت لسه متجوزها
حازم: مش وقت الكلام دة يا شهد
نجيب: دلوقتى احنا عرفنا ان سمير نزل مصر اليوم عشان كدا هدير كانت مراقبه عيشه واول ما اللى حصل حصل هدير وراءهم
حذيفه بسرعه: طب هما فين
نجيب : اسف يا حذيفه بس مش هقدر افيدك حاليا لانك هتدمر خطتنا
حذيفه بصدمه: خطه اى انا هرجع مراتى
فلاش باك
قبل الحفله ب٥دقايق
عائشه: الو
نجيب: ايوة يا عيشه اسمعى الكلام كويس
عائشه بخوف: فى اى
نجيب: سمير نزل مصر
عائشه برعب: اى
نجيب : اللى سمعتيه واول حاجه هيعملها هيشوفك انت
عائشه : بس
نجيب: اسمعينى للاخر وصدقينى هتبقى فأمان متخفيش
عائشه : انا مش مهم هم
قاطعها نجيب: متخفيش الكل هيبقى بخير اسمعى هو هيحاول بأى طريقه يوصلك وممكن توصل ان هو يخطفك متخفيش من اى حاجه هدير هتبقى مراقباكى لحظه بلحظه طبعا هيجبرك انك توقعى على ان السفينه تتحرك عايزك تطوعيهم ايمن هناك بمجرد ما السفينه تتحرك هيعرفنى وعرف كمان ان اتجاه السفينه لمصر وطبعا دا المطلوب بمجرد ما السفينه توصل هنكون باستقبالهم
عائشه : طب انا
نجيب : احم انتى لاما هيسيبك يا اما هيفضل مخليكى لحد السفينه ما توصل المينا انا اسف انى بحطك فالخطر دة بس عشان تخلصى من كل المشاكل لازم نقلع الجذر والجذر هو سمير
عائشه بحزن: موافقه
نجيب: متقلقيش ابدا هدير هتفضل نراقبه المكان ولو اضطرت هتتدخل متقلقيش ابدا خليكى واثقه فيا
عائشه بحزن: واثقه فيك
باااااااك
حذيفه خبط عالعربيه بغضب: ازاااااى لى يا سيادة اللواء
نجيب: اسف يا حذيفه بس كنت مضطر ومكنش قدامنا حل
حذيفه بغضب: انت عارف انهم ممكن يقتلوها
نجيب : مش هيقدر يقتلها
حمزة: اى اللى يخليك واثق
نجيب: يوسف يوسف بيحبها وسمير عارف كويس لو صابها خدش يوسف مش هيسكتله
نوال: بس هيعمل اى فأبوة
نجيب: انا عمرى ما كنت هعرض حياتها للخطر من غير ما اكون واثق الحادثتين اللى حصلوا لعيشه حريق الفيلا والفرامل اللى اتلعب فيها يوسف كان عارف ان سمير ورا الموضوع دة ودمر فرع شركه من شركات ابوة فامريكا فحاليا نفوذ وذكاء يوسف يخلى سمير يفكر مليون مرة قبل ما يعمل حاجه
حازم: طيب زى ما بتقول بيحبها لى هيسيبها معاه
حمزة : انت مش هتفهم دماغ الشياطين ابدا بس خلال خبرتى ممكن يكون مهددة ان يقتلها لو عمل حاجه فالاخر المصالح بتجمع وبتفرق
شروق بدموع : يا حبيبتى عالعيشاه واحنا مش حاسين بيكى
حذيفه قاعد بعيد وحالته يرثى لها
......
عند عائشه
سميربضحك: وحشتينى يا بنت الخياط
عائشه بسخريه: استعجلت لى ما كنت جيالك
سمير: خير البر عاجلا انا عرفت انك مسافرة بس للاسف بعد ما ركبت الطيارة فقلت اقدم السبت انا بقه بس خير كنتى راجعه عشان اى
عائشه: اسمح للسفينه بالحركه
سمير باستغراب: والله واى بقه اللى خلاكى تغيرى رأيك
عائشه بتنهيدة: كنت هعمل ديل معاك
سمير: ديل اى
عائشه : هسمح لشحناتك تعدى بسفن شركتى مقابل تبعد يوسف ابنك عن حياتى
سمير: ههههههه انتى بتتشرطى لا يا حلوة العقد اللى معايا يلزمك تطيعى اوامرى كلها
عائشه ببرود : لا اعتبرة لاغى
سمير،: لاغى لا يا حلوة انتى عارفه الشرط الجزائى كام
عائشه ببرود : ٣٠مليون دولار عارفه وموجودة
سمير بغيظ: انتى بتقولى اى موجودة ازاى انا عارف انك
عائشه بسخريه: لا معايا ومش عايزة كلام كتير ديل او نو ديل
سمير: انتى عارفه بيحبك ازاى مقدرش هبعدة ازاى عنك
عائشه بهدوء: مش علاقتى اتصرف
(عائشه عارفه ان مش هيقدر يبعدة بس كانت لازم تخلق سبب عشان ميشكش فيها لما توافق تمضى )
سمير بعد تفكير: موافق
غائشه : تمام انا هكلم ديفيد يخلى السفينه تتحرك
سمير: هتفضلى معايا لحد ما السفينه توصل المينا
عائشه : لى
سمير: عشان متفكريش تلعبى تانى معايا
تانى يوم بالفعل ايمن بلغهم ان السفينه اتحركت ووصل لديفيد اللى قدر ياخد منه المعلومات كلها لما عرف ان مديرتة فخطر
حذيفه فموقف لايحسد عليه
شهد بغضب: انا عايزة افهم يعنى اى هى لسه مراتك
وانا اى
نوال: يا بنتى مش وقته الكلام دة
شهد بدموع وغضب: امال امته وقته يا مرات خالى امته وقته مش من حقى اعرف رد عليا يا حذيفه ساكت لى
حذيفه بتنهيدة: ايوة انا رجعتها بعد ما اطلقنا عارفه لى لانى بحبها واستنتها سنه ورا سنه وراسنه وراسنه ورا سنه عارفه ليه عشان برضوا بحبها واترجيتها ترجعلى بس رفضت بس رغم كدا استنتها وفضلت مستنى لحظه رجوعها وتقولى رجعتلك كنت هنسى كل حاجه عشتها وهاخدها جوة حضنى ومش هطلعها منه
شهد بدموع: طب وانا
حذيفه: انتى مراتى
شهد بصراخ : عارفه انى مراتك بس انا فين من دة وشاورت على قلبه فين من الخب الكبير اللى شايله ليها
حذيفه: انتى كنتى عارفه من البدايه ان قلبى ملك ليها هى بس وصارحتك وقلتلك مش هقدر احب غيرها وانتى وافقتى
شهد : كنت مفكرة هقدر اخليك تحبنى بس انت مش بتحبها دا انت عشقها مجنون بيها انا كنت بشم ريحتها كل يوم لما ترجع فيك كنت عارفه انك بتروح شقتكوا وبترجع بالذكريات معاك شقتها االى مرضتش تخلينا نعيش فيها شقتها اللى مغرقها صورها كتبها اللى ماليه الشقه هدومها وريحتها انا روحت من غير علمك وشفت كل حاجه بس كنت بقول هينسى هينسى اتاريك ناسيينى انا وفاكرها هى بس
نوال : يا بنتى
رشا: سبيهم يا ماما خليهم يحلوا مشاكلهم
شهد : كنت معايا بجسمك بس عقلك معاها انا شفت عيونك وانت بتبصلها عنيك عشقاها عاشقه صورتها
شفت غيرتك اللى كانت بتاكلك مكنتش اعرف انى دخلت فى حرب معروف مين الكسبان فيها
حذيفه بتنهيدة: انا اسف بس انا من البدايه معرفك كل حاجه ووافقتى وانا ما قصرتش معاكى فحاجه
شهد بسخريه: لا كتر خيرك
حمزة: بس كفايه بقه يا جماعه ممكن نأجل كلام فالموضوع دة لحد ما نشوف الامور هتوصل لأى
حذيفه : انا رايح عند سيادة اللواء
بعد كام يوم
نجيب : تمام الشحنه حاليا قدامها ٣ساعات وتبقى فالمينا هدير مراقبه الفيلا اللى قاعدين فيها وهتبقى على تواصل معانا هنشوف هيتحرك ولالا لو اتحرك يبقى المقابله عالمينا ورمزى مراقب يوسف هو كمان هنشوف اى اللى هيحصل
حذيفه : انا عايز ابقى موجود
نجيب: اسف يا حذيفه انت عارف مينفعش
حذيفه بتنهيدة: طب ابقى موجود بس ارجوك يا افندم
نجيب : ماشى يا حذيفه بس مفيش تتدخل منك ابدا ايمن وهدير ومعاهم قوة
حذيفه: تمام
ايمن: مش مطمنلك
حذيفه: احسن
ايمن : انا قلت مش مطمنلك ربنا يستر
عند سمير
سمير: يلا يا حلوة
عائشه باستغراب: على فين
سمير بضحك؛ هنستقبل البضاعه سوا يا حلوة
عائشه : احنا متفقناش على كدا انت قلت هتسبنى
سمير بضحك: لا انا هسلمك
عائشه باستغراب: هتسلمنى لمين
سمير: ليوسف ولا انتى كنتى مفكرة نفسك ذكيه وانى ممكن ازعل ابنى منى لا يا حلوة يوسف مستنى بالمأذون هناك
عائشه بصدمه : انت بتقول اى
سمير :اللى سمعتيه
عائشه: مينفعش انا مينفعش انا
سمير: انتى اى
عائشه : انا متجوزة