ومازلت أحبك

التاسع (غيره)

الكل بيجهزعشان يروحوا لبيت شروق اللى خافت تعرف باباها عن الموضوع خوفا من رد فعله

عند حذيفه
عائشه خرجت واتكلمت بخجل وخغوت: احنا جاهزين
حذيفه من غير ما يبص : تمام يلا
وبالفعل نزلوا سوا
واتفابل هو وحمزة عند بيت شروق وكمان نوال ورشا وحازم كانوا وصلوا
نوال ببسمه: عامله اى يا حبيبتى
عائشه: بخير يا طنط الحمدالله
رشا : حبيبى يا قلبى وحشتينا جدا
ياسمينا اول ما شافتها فرحت: رشا 
رشا: تعالى يا روحى انتى وبصت لعائشه ابقوا تعالوا زرونا متعرفيش يا سمينا وحشانى اد اى
ياسمينا : تيتا وحشتينى
نوال: انتى يا قلب  تيتا اللى وحشانى فعلا يا حذيفه ابقوا تعالوا اخر الاسبوع قضوا اخر الاسبوع معانا لو سمحت يا حبيبى
حذيفه: هشوف يا ماما ربنا يسهل
حمزة : يلا يا جماعه
وبالفعل طلعوا كلهم عند بيت شروق اللى اتفاجئ بيهم عادل
عادل: خير
منال اللى عارفه الموضوع من شروق اتكلمت بسرعه: اتفضلوا اتفضلوا
عادل: يتفضلوا فين هى تكيه ابوها
حذيفه لسه هيتكلم وقفته عائشه ومسكت ايدة
حذيفه قلبه نبض من لمستها
عائشه: اى يا عمى هتسبنى واقفه برة كدا خلينا ندخل وهتفهم
عادل: ماشى يا عيشه ادخلوا لما نشوف
عائشه بخفوت لحذيفه: ارجوك استحمله عشان خاطر صاحبك
حذيفه مفهمش معنى كلامها ودخلوا وقعدو
عادل: خير ان شاء الله انتو مين
حمزة: انا حمزة النجار ودى مرات عمى واولاد عمى
منال: اهلا يبنى شرفتونا والله هاتى الشاى يا شروق
عادل بغضب: ما تفهمونا فى اى مين دول وعايزين اى وشاى ايه يا وليه انتى
حمزة: احنا جايين نطلب ايد الانسه شروق
عادل بغضب: نعم وانا معنديش علم لى وبعدين انت تعرفها منين
قاطعه حمزة: انا مديرها فالشغل
عادل عنيه لمعت لما عرف ان حمزة غنى : اه وانت عايز تتجوز بنتى مش كدا بس للاسف هى مخطوبه
نوال : انت بتقول اى يا حاج
عادل: اللى سمعتوه يعنى البيه جى لواحدة مخطوبه اتكلم بسخريه وحط رجل على رجل
حذيفه بغضب؛ انت اتجننت ياراجل انت انت مش عارف انت بتكلم مين
عادل بقلاطه: مبن يعنى
حذيفه لسه هيمسكه عائشه وقفته وبصتله واتكلمت
_ بص يا عمى انت عارف ان شروق مش موافقه عالشخص اللى انت جايبهولها واستاذ حمزة بيحبها وهيكرمها
منال : اسمع منها يا ابو شروق والنبى حن على بنتك
عادل: زى ما البيه كرمك كدا الا بصحيح هو اتجوزك لى وفى يوم وليله عملتى ايه خلتيه اتجوزك ولف لبنته اوعى تكونى عملتى زي
حذيفه هنا مقدرش يستحمل مسك فيه : انت اكيد اتجننت انت اتعدست حدودك انا ممكن اموتك وادفنك مكانك كدا ومحدش هيقلى عملت لى كدا 
حازم بسرعه: اهدى يا حذيفه اهدى مش كدا
شروق كل دة واقفه وبتبكى وقلبها هيقف

حذيفه: انت مش سامعه بيقول اى على مراتى
عائشه بصت لحذيفه ودموعها بتنزل منها بس فرحانه
منال: سيبه يبنى سيبه
عائشه : سيبه يا حذيفه ارجوك وقدرت تبعدهم عن بعض
حمزة بنفاذ صبر: بص بقه انا ساكت كل دة عشان انت راجل كبير وانا فبيتك متفكرش ان دة ضعف انت اكيد مسمعتش عن عيله النجار انا جيت بيتك عشان انا بحب بنتك وعايزها طلباتك اى من الاخر
عادل : خلاص بس انا طلباتى كتير بعدم اللمؤاخذة
نوال: اتفضل قول اللى انت عايزة
عادل : عايز نص مليون مهر لبنتى
منال بصدمه: انت اتجننت يا راجل
شروق بدموع: ارجوك كفايه كدا حرام عليك
عادل: لا مؤاخذة انا راجل عاطل وهى اللى بتصرف علينا فايدوبك الفلوس دى تمشى الحال اعملى مشروع
شروق: لا وبصت لحمزة انا مش عايزة اتجوز
حمزة: بس انا عايز اتجوزك وفلوس الدنيا مش هتكفيكى
حذيفه بيسب فعادل بخفوت
حازم: بس دا مبلغ كبير اوى
عادل: دا اللى عندى
الكل بص على حمزة ومستنى رايه
حلا:ها يا حمزة
حمزة بعد تفكير: انا موافق
عادل بفرحه: يبقى نقرا الفاتحه
وبالفعل قروا الفاتحه والكل فرح
وجم يمشوا عائشه وقفت قدام عادل
عائشه: على فكرة يا عمى كل اللى بتعمله دة هتندم عليه انا الحمدالله متربيه احسن تربيه عمرى ما افرط فشرفى لو اترمى عليا كنوز الدنيا عن اذنك
شروق: انا اسفه
عائشه: حبيبتى ولا يهمك كل حاجه تهون عشانك
شروق حضنتها وجت حلا بزعل
حلا بطفوليه ؛ حبونى معاكوا
عائشه بضحك: حبيبتى انتى وحضنتها
شروق جت تحضنها بعدتها
حلا بمزح: بت انا بقيت حماتك تحترمينى
عائشه: اوبا
الكل بيهزر راح حذيفه لعندها
حذيفه: يلا عشان ياسمينا شكلها هتنام
عائشه: اه فعلا معاد نومها جه
حمزة : وانتى اطلعى فوق وانتى عالعربيه
حازم: يا ابو السيطرة
حلا بضك: همشيك مسطرة
حمزة: امال دا انا اعجبك
حذيفه بضحك: لما نشوف لما جدك يعرف
حمزة : بتفكرنى لى
حذيفه: عمى حمدى كلمنى
نوال بخوف: قالك اى اى اللى حاصل
حذيفه: مفيش بعدين نتكلم يلا
وبالفعل ركب كل واحد عربيته
وروحوا
عائشه نيمت ياسمينا ودخلت المطبخ لقت حذيفه فالمطبخ : ثوانى والعشا يكون جاهز
حذيفه: لا انا هطلب دليفرى وخلاص
عائشه : لا لى انا هعملك عشا استنى خمس دقايق بس
عائشه بدأت تحضر فالاكل سريعا حذيفه قاعد بيراقبها وماسك فونه اللى رن
حذيفه: ايوة يا ايمن وفتح الاسبيكر
ايمن:ايوة يا باشا فى واحد من شركه ..... بيقول سمع فى شحنه هتنزل يوم ١/٢٢المينا بس بيقول هما مكتمين عالخبر اللى قاله واحد من المينا بس ميعرفش اى اللى جوة الشحنه
حذيفه وهو بياكل : ها واى تانى
ايمن: اى تانى اى يا افندم انت سامعنى
حذيفه: ايوة يا ايمن سامعك عايز اخبار تانى غيرها
ايمن: اخبار زى اى
حذيفه بغيظ: الوقت يا بابا الوقت اللى هتنزل فيه الشحنه يا بنى ادم
ايمن بتوتر : اسف يا افندم مخدتش بالى من النقطه دى
حذيفه بغيظ : هدير فين
ايمن: اهى جنبى
حذيفه: فى اخبار عندها
هدير بانوثه: لا يا افندم مش قادرة اوصل لحد فيهم ابدا
حذيفه : خلاص تمام
هدير : هو حضرتك بتاكل
حذيفه : اه
هدير: باين الاكل عاجب حضرتك لان صوتك واضح ان بتاكل بنهم
حذيفه: بصيلى فاللقمه يا هدير بصيلى
هدير: لا طبعا يا افندم بالف هنا
حذيفه: طب اشوفكوا بكرة سلام
عائشه قاعدة وسمعت الكلام وحست بغيرة من هدير
عائشه حابه تكسر الحواجز بينهم وتفتح حوار
عائشه: شكلك واخد قضيه كبيرة
حذيفه: تجارة اسلحه
عائشه بحزن: انا مش عارفه الناس اتحولت كدا لى بيتاجروا فالسلاح عشان نقتل بعض
حذيفه ولاول مرة يبص فى عنيها بحنان: للاسف الناس حب المال جننها عايزة كل تملك كل حاجه دى مش اول مرة امسك فضبه للسلاح بس اول مرة امسك قضيه للسلاح والمخدرات وتجارة البشر مع بعض
عائشه بخضه: انت بتقول اى
حذيفه : حاليا الولاء للوطن بقى صفر كل شخص همه الفلوس
عائشه بغضب: تقوم اتاجر فى حياه الناس وافتكرت مازن اقوم ادمر حياه ناس عطونى امان عشان شويه فلوس
حءبفه فهم قصدها وبص عليها لقى دموعها بتنزل
عائسه: معقول منحسش بالامان معقول نعيش نشك فبعض
حذبفه: اهدى اهدى
عائشه قامت من  عالاكل وبدأت تبكى وتخرج اللى فقلبها : انا مأذتوش فحاجه انا كان كل همى اسعدة كنت بديه الفلوس رغم احتياجى ليها كنت بستنى منه كلمه حلوة كانوا بيقولولى سبيه مكنتش مصدقه كلامهم عنه وجعنى اوى
حذيفه بحزن وغيرة دبت فى قلبه ميعرفش سببها مسح دموعها و تخيل ميس اللى قدامه دموعك دى غاليه عليا وقرب منها انا بحبك اوى اوعى تنزلى دمعه
عائشه تايه بين ايديه
حذيفه : دمعه واحدة بتقتلنى
عائشه بتوهان : ها
حذيفه اخدها فى حضنه ليجعلها زوجه له امام الله
######÷÷=====
عند حمزة
حمزة بحزن : معقول فى اب كدا
حلا : واكتر من كدا انت مش بتتعامل مع الناس بس يمكن دا واحد من ابهات كتير
حمزة بحزن: شكل شروق قتلنى
حلا بحزن: هتعمل اى وهى شايفها باباها بيغلط فى صحبتها وفيها وفى الانسان اللى بتحبه
حمزة مسك فونه ورن على شروق وحلا انسحبت بهدوء
شروق بحزن: انا اسفه على اللى حصل
حمزة : بتعذرى على اى مفيش داعى لاى اعتذار
شروق: بس
حمزة بحب: عشانك انتى انا هدوس على الشوك ولأجل الورد ينسقى العليق
شروق ببسمه : بجد
حمزة: بجد وجد الجد كمان
بعد مدة من المكالمه
حمزة: شروق فى حاجه فى حياتى عايزك تبقى على علم بيها
شروق: اى هى
حمزة : انتى عارفه اكيد ان لينا جد فالصعيد وعيلتنا كلها هناك
شروق: اه حلا حكت ليا قبل كدا
حمزة بتنهيدة: جدى شبه متبرى منى
شروق: اى لى
حمزة قص لها كل ما حدث بينه وبين جدة
شروق: الجدود معروفين انهم بيحبوا السيطرة فيمكن وقوفك قدامه شاف ان هو فقد السيطرة وان هو ملوش لازمه فحياتك عشان كدا اتصرف بالطريقه دى
حمزة : بس هو ميعرفش قد اى وجودة فحياتى هيفرق عندى
شروق بحب: وصله دة وصله الاحساس دة انت بمجرد ما مشيتوا من عندة مرجعتوش لى تانى حتى مفكرتوش تكلموه ودا غلط
حمزة : معاكى حق فعلايمكن لو عملنا كدا من البدايه مكنش حصل كل دة
###############
فى فيلا النجار
رشا بحزن: ياسمينا وحشانى اوى يا ماما بحس بفراغ كبير من لما مشت
نوال بحزن: ربنا يرزقك بطفل يملى فراغك
رشا بوجع: نفسى يا ماما نفسى
حازم دخل عليهم: مش هنخلص من السيرة الزفت دى
نوال: لى يبنى بتقول كدا حرام عليك
حازم: انا قلت لما ربنا يريد هيدينا
رشا بدموع: بس لى منكشفش يا حازم يمكن يكون عندنا مشكله ومحتاجه حل
حازم بغضب: يووووة سيبونى فحالى انا محدش حاسس بيا أنتى وشاور على امه كل همك حذيفه بيه حذيفه عايز حذيفه تعبان حذيفه بنته محتجاه حذيفه حذيفه انا فين من حياتك انا ابنك زى ما هو ابنك وانتى شاور على رشا ياسمينا راحت ياسمينا جت ياسمينا اكلت ياسمينا تعبانه كانك امها وناسيه ان ليكى جوز محتاج اهتمام عايز يحس ان هو مهم فحياتك عايزة تخلفى عشان تنسينى خالص انا محتاجك جنبى
رشا بدموع راحت لعندة: انا جنبك يا حازم لى بتقول كدا دا انت روحى نبض قلبى لى بتقول كدا
حازم: عشان مش حاسس بكدا
نوال بزعل: انت معاك حق انا قصرت معاك حذيفه اخد كل تفكيرى بس والله مش تفضيلا عليك انتو الاتنين واحد عندى بس خوف عليه بعد موت مراته وانا خايفه يعمل حاجه فنفسه بس والله ابدا يا حبيبى ابدا انت ابنى زيه بالظبط انا اسفه
رشا : احنا اسفين بس عمرى ما انشغلت عنك دايما بلاقيك مشغول فمبحش اتقل عليك او اشغلك
حازم بهدوء: بهرب من واقعى فالشغل يارشا بشغل نفسى عشان مفكرش فحاجات تخلينى اندم
رشا باستغراب : حاجات اى
حازم مفيش مفيش
فلاش باااااك
حازم قاعد فالمكتب بيشتغل وحاسس بصداع دخلت السكرتيرة عليه
السكرتيرة بدلع : استاذ حازم اخرت جدا مش هتروح
حازم: لا ورايا كام حاجه لسه
السكرتيرة راحت لعندة وقربت منه : بس باين على حضرتك انك تعبان اوى
حازم : فعلا عندى صداع جامد
السكرتيرة بدون مقدمات حطت ايديها على راسه وبدأت تدلكها لسه هيعترض
السكرتيرة: اهدى خالص وخليك ريلاكس وبدات تتدلك فراسه وهو بدأ يشعر بتحسن وغمض عنيه بعد مدها حس بايديها بتمشى على جسمه فتح عنيه ولقاها قريبه منه جدا
السكرتيرة بحب: اهدى يا حازم انا بحبك اوى سيبلى نفسك وانا هريحك خالص خليك معايا وانا هعيشك اللى عمرك ما عشته وبدأت تفتح زراير القميص وهو دايه فاهتمامها وانوثتها بس فجأه افتكر مراته قام مفزوع وبعدها عنه
حازم بغضب: انتى اتجننتى ازاى تعملى كدا
السكرتيرة بخوف: انا كنت بس
حازم بغضب: اخرجى برو اخرجى ومش عايز اشوف وشك تانى بررررة
باااااك
حازم : عن اذنكوا
رشا: استنى يا حازم فى اى شردت فأى
حازم: مفيش مفيش انا طالع
##################
صباح يوم جديد
عند حذيفه : فتح عنيه لقى عائشه جنبيه قام مخضوض وافتكر اللى حصل امبارح وبيمشى ايدة على شعرة بغضب عيشه فتحت عنيها وافتكرت اللى حصل امبارح حست بشعور غريب جواها بس للاسف الشعور دا تلاشى اول ما شافت منظر حذيفه وكلامه
حذيفه: انا انا اسف انا معرفش انا عملت كدا ازاى
عائشه باستغراب: ازاى اى انا مراتك
حذيفه بغضب: لا انتى مش مراتى انتى هنا عشان بنتى بنتى