ومازلت أحبك

الخامس والعشرون

حذيفه بدموع: انا انا اسف
عائشه : يعنى اى فين بينتى وبتدور حواليها ها يا شهاب هات بنتى بقه متهزروش
مهران بحزن: تعالى يا بنتى
عائشه : اجى فين استنى يابابا اشوف بنتى
شهاب : البقاء لله
عائشه ماسكه الفستان: يعنى اى
حذيفه بدموع: قتلو
لم بكن بكمل حروف الكلمه حتى تنهار باكيه : تماراااااااااااا بنتي لا لاااا لا متقلوش كدا والنبى متقلوش كدا
مهران جرى عليها هو وحذيفه رمت نفسها جوة حضن ابوها : يابابا انت قلتلى هترجعها ارجوك يابابا قلى انهم بيكدبوا عليا والنبى هاتلى بنتى يا بابا ااااااااااااااااااااااااه
حذيفه لسه هيقرب مهران بغضب: ابعد عنها واطلع برة
رنا بدموع: بابا اهدى
مهران: هو السبب
حمزة: يلا يا حذيفه
مهران: خدى اختك وطلعيها اوضتها وانا هسافر واخدها معايا
كانت تتحرك كالدميه لم تبدى اعتراضا واحد
مر اسبوع
مهران: هنسافر بكرة جهزت جوازالسفر
عائشه بهدوء: تمام
مهران: وانتى يارنا هتعيشى انتى وستك السنتين اللى فاضلينك لحد ما تتحوزى والاجازات هنزل اخدكوا
رنا بدموع: ماشى يابابا
مهران بوجع: متبكيش بقه انتى اللى مش عايزة تعيشى معانا انا قلتلك هحاولك وانتى رفضتى
زينب: متعلش همنا احنا خلى بالك منها وبصت على عائشه
رنا راحت لعائشه وحضنتها: هتوحشينى
عائشه ببسمه بسيطه: وانتى كمان خلى بالك من نفسك
مهران : الحرس مالى الفيلا وانتى عربيتك ومعاكى حارس هيسوق يوديكى المكان اللى عايزاه واى حاجه تحصل كلمونى
زينب: واى اللى هيحصل يعنى
مهران بتوتر: ها لا مافيش
العامله: مدام شروق وانسه حلا
زينب: خليهم يدخلوا يا بنتى
شروق بلهفه: وحشتينى يا روحى عامله اى
عائشه : بخير
حلا بتوتر من وجودمهران: احنا اسفين اننا جينا فجأه بس كنا عايزين نطمن على عيشه
مهران حب يرفع الحجر: مفيش مشكله بيتكوا وعالعموم كويس عشان تودعوها
شروق باستعراب: نودع مين
رنا: عيشه وبابا مسافرين بكرة امريكا
شروق بصدمه: بتقولى اى
حلا راحت لعندها: بتتكلم جد ولا هزار
عائشه بوجع: لازم ابعد مش قادرة استحمل هبعد بمكن الملم جروحى ووجعى يطيب
شروق بدموع: هتقعدى اد اى
عائشه: مش عارفه الى اجل غير مسمى وابتسمت
حلا: انتى بتهزرى علينا ولا بتتكلمى جد
عائشه: جد يا حلا
شروق بدموع: طب اى اللى حصل
مهران : مفيش بس هتستقر بعيد عن هنا
حلا: هتوحشينا يا عيشه معقول هتبعدى عننا
عائشه بتنهيدة: هتتعودوا على فراقى
...........
صباح يوم جديد
قاعدين عالفطار
حلا دخلت: صباح الخير
الجميع: صباح النور
حلا بتوتر: ابيه
حذيفه: نعم يا حلا
حلا: عيشه مسافرة
حذيفه : مسافرة
حلا: باباه اخدها ومسافرين
نوال: اكيد هتغير جو اللى مر عليها مش هين
حلا: لا مسافرة ومش راجعه
حذيفه بصدمه: انتى بتقولى اى مستحيل
حازم : رايح فين استنى هنا انت ناسى انك مطلقها
حذيفه بغضب: ولو متخدش روحى وتروح
نوال: استنى يا حذيفه
................
فالمطار
عائشه قاعدة وبتفتكر كل اللى حصل معاها تارة تضحك وتارة دموعها تنزل
مهران : انا عارف انى جيت عليكى بس صدقينى كله لمصلحتك ولمصلحت اخواتك
عائشه ابتسمت بسمه بسيطه
مهران : يلا ياحبيبتى
لسه هتقوم لقت ايد ماسكاها: رايحه فين
عائشه بخفوت: حذيفه
مهران : انت اى اللى جابك من هنا
حذيفه مش عاطى اهميه لكلامه وماسك ايد عائشه : هتسبينى متعمليش كدا فينا
عائشه بدموع ه: فينا مبقاش فينا يا حذيفه احنا خلاص بقينا روحين كل واحد ليه حياه وانا مش هقدر اكمل هنا انا اتوجعت بما فيه الكفايه خسرت كتير كتير اوى واخر خسارة كانت بنتى اللى خسرتها
حذيفه : تعالى نرجع وهنبدأ من جديد
عائشه حطت ايدها على وشه : مبقاش ينفع الفراق اتكتب سامحنى واعرف انى عمرى ما حبيت ولا هحب غيرك يا حذيفه
مهران اخدها ومشى حذيفه بصوت عالى: لى لى بتعملى كدا
عائشه بدموع: اسفه