ومازلت أحبك

الثالث والعشرون

حذيفه بيقرا الاسم بصدمه وصوت عالى : مهران الخياط عدنان
عائشه بصدمه: بابا والكوبايه اتفلتت من ايديها
الكل بص ناحيه عائشه لتنقلب الموازين رأسا على عقب
مهران: ازيك يا بنتى
فلاش باااااك
رنا بصدمه: بابا
زينب: مهران ابنى
مهران بفرحه: وحشتونى وحشتونى اوى
زينب بدموع: انت اكتر يبنى انت اكتر
رنا بصدمه: ازاى
مهران: اهدى اهدى يا حبيبتى
رنا بصراخ: ازاى انت عايش ازاى امال مين
زينب حضنته ؛ تعالى يا حبيبتى تعالى
مهران: انا عايش وسليم تعالى
رنا: كنت فين وسبتنا لى
مهران : اهدى وانا هحكيلك على كل حاجه
رنا بدموع: تيتا
مهران: كنا خارجين انا ومامتك مشوار واحنا راجعين من المشوار فى عربيه خبطتنا وفعلا مامتك ماتت بس انا لا كان فى كدمات وحاجات بسيطه انتو كنتو صغيرين مش هتفتكروا حاجه
رنا بدموع: سبتنا لى طيب
مهران: كان لازم امشى
رنا: لى
مهران: عشان اخد حق مراتى
رنا : انت بتقول اى
مهران: هتفهمى مع الوقت المهم ان انا معاكى دلوقت
رنا: انتى كنتى عارفه يا تيتا
زينب بحزن: كنت عارفه ان هو عايش بس انما اى حاجه تانى مكنتش اعرف وهو اللى طلب منى مقلش ان هو عايش ليكوا ومعرفش اى حاجه
رنا: لى
مهران: خفت مرجعش وتعيشوا على امل ان انا راجع
فين عيشه
زينب: عيشه متجوزة وعايشة مع جوزها
مهران بفرحه: بجد
رنا : اه وعندها تمارا كمان
مهران بفرحه: فين ومتجوزة مين
زينب: حذيفه النجار
مهران بصدمه: مين
باااااااااك
حذيفه بيبص للصورة ولعائشه وللى واقف قدامه
حازم: انت
عائشه بدموع: بابا ازاى
حذيفه بصدمه: ازاى
مهران اخد عائشه فى حضنه وبعدين بص حواليه
حازم بغضب: انت مين وعايز اى
حذيفه: استنى
عائشه : فى اى
حازم بغضب: فى ان الانسان دة هو اللى بيدمرنا
عائشه بغضب: انت بتقول اى
نوال : استونا يا ولاد لما نشوف اى الحكايه يا بنتى مش كنتى بتقولى ان باباكى ميت
مهران قعد عالكرسى وحط رجل على رجل : هحكيلكوا الحكايه مش عشان حاجه عشان بنتى بس اللى اكيد بتسأل انا فعلا بالنسبه للكل ميت بس انا عايش
حذيفه بغضب: فزورة دى
مهران بسخريه:لا يا ابن النجار مش فزورة
حذيفه بغضب: متجبش سيره ابويا
عائشه بخوف : حذيفه لو سمحت
مهران: طبعا عرفتوا مين اللى بيدمر شركتكوا واكيد عايزين تعرفوا السبب
حمزة: ممكن تفهمنا انت لى بتعمل كدا ولى احنا بالذات
مهران ببرود: بدمركوا زى ما دمرتونا
عائشه بدموع: بابا ارجوك انت بتقول اى
مهران: اكيد مش هتفتكروا بس جدكوا ومامتكوا هتفتكر ولااى يا نوال هانم
حذيفه بغضب: انت هتتكلم ولا
عائشه بغضب: حذيفه ازاى بتتكلم كدا دا ابويا
حمزة: اهدوا يا جماعه اهدوا عشان نفهم كمل
مهران: من ٢٠سنه السيد الوالد محسن باشا النجار عمل حادثه مش كدا يا هانم
نوال هزت راسها بنعم
مهران: خبط عربيه بعربيته اللى كانوا فالعربيه دى انا ومراتى وبدون اى رأفه بقلبه سابنا ومشى من غير حتى ما يطلب الاسعاف او يحس بتأنيب الضمير
انا كانت اصابتى بسيطه بس مراتى كانت حامل وللاسف مقدرتش تقاوم بسبب النزيف اللى حصلها وبسبب ان انا معييش فلوس عشان يعملوا ليها العمليه عشان يطلعوا البيبى ويشيلوا الرحم فضلت فالعنايه اسبوع وانا بحاول اجمع فلوس العمليه ولما عرفت انهم مسكوا اللى عمل الحادثه روحت لاهله وطلبت منهم فلوس مقابل انى اتنازل عن القضيه بس للاسف سامى بى طردتنى زى الكلب ورجعت لقيت مراتى ماتت وقدر سامى بيه هو وابنه محمد النجار يخرجوا محسن بيه من السجن واتقفلت القضيه على كدا عشان كدا انا نقلت بولادى وامى لمكان تانى وسبتهم عشان بس ارجع وادوس عليكوا زى ما دوستوا عليا
حذيفه بغضب: انت كداااااب وراح يمسك فيه
عائشه وقفت قصادة
حذيفه بصدمه: متصدقهوش اكيد بيكدب مستحيل
مهران: انت فكرك لو ايدك لمستنى هتفضل عايش لا انا مهران الخياط غول السوق فى امريكا انا مكنتش هاجى غير لما عرفت انى بنتى متجوزة واحد من ولاد اللى قتل امها وبص على عائشه يلا يا بنتى
عائشه بصدمه: يلا على فين
مهران بصدمه: هنمشى ولا انتى عايزة تعيشى نع ابن اللى قتل مامتك
حذيفه بغضب: برضوا هيقول اللى قتل
قاطعه مهران: لو مش مصدقك ميهمنيش بس اسأل الوالدة هناك اهى كانت حيه ترزق
الكل بص على نوال اللى مش قادر تتكلم
عائشه راحت عندها ومسكت ايديها: ابوس ايدك قوليلى ان كل دة محصلش قوليلى ان مش انتو السبب فموت امى قوليلى مش انتو السبب فانى اعيش يتيمه كل دا ابوس ايدك اتكلمى ووقع عالارض
نوال بحزن: اهدى يا بنتى اهدى
مهران : يلا يا عيشه
حذيفه بغضب: يلا فين
مهران : فكرك هسيب بنتى
حذيفه : بنتك تبقى مراتى انا
لسه هيشدوا مع بعض
عائشه بصراخ : بس بس ارجوكوا كفايه كفايه وراحت عند باباها وحطت ايدها على وشه انا بحبه يا بابا مقدرش اعيش من غيرة ارجوك افهمنى
مهران بصدمه: بتقولى اى
عائشه بدموع: هو ملوش ذنب هو جوزى وابو بنتى لو سمحت يا بابا كفايه لحد كدا محدش لى ذنب فاللى حصل قضاء وقدر
مهران بعضب: دا اخر كلام عندك
حذيفه: اعتقد واصلك الرد
مهران: ماشى يا عيشه بس طول ما انتى معاه همحي اسمهم من عالوجود
سابها ومشى وعائشه قعدت عالارض
حذيفه راح لنوال: الكلام دة مش صحيح مش كدا
نوال بخوف: لا صح
حذيفه: بغضب ازاى
حلا بدموع: يعنى اى ازاااااى
نوال بتوتر راحت لعائشه : اسمعينى يا بنتى اسمعينى هو اللى حكاه كان صح بسبب محسن هرب لان هو خاف وهو حاول مع جدك كتير عشان يديهم فلوس بس جدك مرضيش
عائشه بسخريه: فلوس ههههههه قامت وسابتهم وطلعت اوضتها فوق
حازم: مش معقول مش معقول
حذيفه بغضب: مقلتليناش لى لى وازاى قبلونى وابويا عليه قضيه
نوال بدموع: انا انا مكنتش اعرف والله مكنت اعرف اسم الراجل وقبلوك لان بابا قدر يمحى القضيه من الشرطه
حذيفه بسخريه: اه احنا نسينا سيادة اللواء تفتروا عالغلابه
نوال بدموع : جدك خاف على اسمه عشان كدا محى القضيه من الشرطه بعد ما جدك سامى خرجه بس محسن كان عايز يعوضهم ويروح ليهم عشان يسامحوه بس عمى مرضيش
حذيفه بسخريه: اه يعوضهم هيعوض مين عيال لسه موعوش عن الدنيا عن امهم اللى ماتت واللى قتلهم مخدش حتى جزاته
حازم : حذيفه متتكلمش عن باباوكدا
حذيفه : طبعا مهو محدش حاسس باللى فيا هوريها وشى ازاى لا وفوق دا اختارتنى انا مختارتش ابوها
حمزة : اهدى يا حذيفه وكل حاجه هتتحل
حذيفه : حل اى انت شفت اللى عمله واللى لسه هيعمله
حلا : اتكلم معاها يا ابيه وهى بتحبك واختارتك وهتسامح
حذيفه : مهى فعلا هتسامح بس هيبقى فى نفسها شئ وان اختارتنى دلوقت فمش هتقدر تكمل مع ابن قاتل امها
شروق بتعب: مخى مش قادر يستوعب لى اختفى وسابهم بيخبطوا فالدنيا وحديهم ولى رجع دلوقتى لى ياريته ما رجع
فوق عند عائشه
عائشه بدموع: يارنا اسمعينى
رنا بغضب: اسمع اى انتى عايشه مع ابن الراجل اللى كان السبب فان امنا ماتت وابونا هجرنا الراجل اللى دوقنا الذل بسببه
عائشه بدموع: طب هو خذيفه ماله ملوش ذنب
رنا بصراخ: متقليش ملوش ذنب ذنبه ان ابن الراجل اللى قتل امنا
عائشه : طب اهدى عشان خاطرى متوجعيش قلبى اكتر ما هو موجوع لو سمحتى
رنا : خلاص يا عيشه انتى اخترتى جوزك وانا هختار ابويا
عائشه بخوف: يعنى اى
رنا : يعنى انتى ميته بالنسبه لينا واحنا ملناش دخل بيكى
عائشه بانهيار: لا يا رنا والنبى ما تقولى كدا ارجوكى لو سمحتى الو الو رنا رنا ردى عليا ردى عليا
انهارت ووقعت عالارض دخل عليه حذيفه اخدها فى حضنه
حذيفه : انا اسف انا عارف انى مش هتقدرى تسامحينى بس انا بحبك
عائشه : لى الدنيا جيه عليا اوى كدا انا والله مش وحشه عمرى ما تمنيت اذى ولا وجع لحد لى بتوجع لى لى اختار بين ابويا اللى غايب بقاله ٢٠سنه وبين جوزى ابو بناتى
حذيفه بتنهيدة: انا مش قادر اقلك اختارينى ومش قادر اقلك لا بس انا بعشقك ومقدرش اعيش من غيرك بس انا عارفه انك
عائشه بدموع قاطعته: عايزة انام يا حذيفه
حذيفه شالها من عالارض وحطها عالسرير
عائشه : عايزة ابقى لوحدى معلش
حذيفه : حاضر
نزل تحت
نوال : ها يبنى
حذيفه : نامت
شروق: خليكوا هنا الايام دى عشان البنات وعيشه الكل هنا هيخلى باله منهم
حذيفه بشرود: تمام
........    ............
عدى شهر عائشه هدت فيهم وقدرت تتأقلم عالموضوع وقاعدين فالفيلا
حلا : عيشه
عائشه بتنهيدة: خلص الماضى فات احنا انهاردة
حلا حضنتها : انا اسفه على كل اللى عشتيه
عائشه؛ لعله خير
طول الفترة اللى فاتت ومهران بيسدد الضربات لشركه النجار اللى خلاص على وشك الانتهاء
حازم بغضب: هنفضل كدا كتير بابا وعمى تعبوا كتير فالشركه دى هنفضل ساكتين كتير
حذيفه : عندك حل اى
نوال: طلقها يا حذيفه
حذيفه بغضب: انتى بتقولى اى اطلق مراتى اللى وقفت قدام ابوها عشانى
نوال بانهيار: مهو مش هيسيبكوا فحالكوا
حمزة: الامور مش بالطريقه دى يا جماعه
حازم بصوت عالى : باى طريقه الشركه دى تعبنا فيها اد اى وفى لحظه تنتهى انت متعبتش قد ما احنا تعبنا عشان كدا مش هامك عشان خاطر مراتك
حذيفه بغضب: انت اتجننت انت ازاى تكلمنى كدا
نوال : اسمعنى يا ابنى اخوك معاه حق هى مراتك واختارتك وصعب عليك بس انت عشان سعادتك هدمر العيله كلها
حذيفه بحزن: ارحمونى انا مقدرش اعمل كدا فمراتى  مقدرش ابعد عنها
_هتبعد يا واد النجار
الكل بصدمه: جدى
سامى بغضب: ايوة جدك سايبها على ذمتك لى لدلوقت اى لحد ما تتدمركوا له الموضوع ميخصكش وحدك يخصنا كلنا ومش من حققك تقرر وحدك
حمدى : اهدوا يا جماعه مش كدا
حازم : نهدى ازاى يا عمى حذيفه بيدمرنا بايديه
حذيفه بصوت عالى: انا هاخد مراتى ونمشى من هنا
حازم : اد اى انت انانى
حذيفه بحزن: انا فعلا انانى سامحونى
.............
عائشه فاوضتها بتبكى وماسكه التليفون
فلاش باك
عائشه ببكاء: بابا لو سمحت متعملش كدا
مهران بوجع: انا خيرتك وانتى اخترتى
عائشه : خرام عليك انا اتمرمطت كفايه واتوجعت كفايه فى بعدك لى مستكتر عليا الفرحه
مهران : انا هفرحك تعاليلى وانا هفرحك
عائشه بدموع: حذيفه وولادى هما فرحتى يابابا
مهران: قلتلك اللى عندى لو اطلقتى هساعدهم
عائشه : يابابا ارجوك
مهران: سلام
باااااااك
حلا دخلت عليها: انتى سمعتيهم
عائشه بتوتر: لا
حلا : لا سمعتيهم متحطيش كلامهم فدماغك حذيفه اختارك انتى ومستحيل يسيبك
عائشه : اى الصوت دة
حلا بتوتر: ملناش دخل
عائشه باستغراب: دا صوت جدك
حلا : لا جدى اى اللى هيجيبه
عائشه سابتها وخرجت 
تحت
سامى؛ وقف عندك انا لسه مخلصتش كلامى
حذيفه بغضب: بس انا خلصت
حمزة: اهدوا يا جماعه مش كدا
رشا بدموع: يا بابا شوفهم
سامى بصوت هز ارجاء المكان : لى مفكرتش انها ممكن تكون بتنتقم منيك ودى تمثيليه منهم
حذيفه بغضب: جدى انا مسمحلكش
نوال: حذيفه يا ابنى حرام عليك
حذيفه بغضب: انتو عايزين تموتونى بالحيا
سامى بص على عائشه اللى نازله عالسلم
عائشه بوجع : انا موافقه