I'M NOT A PSYCHO

CHAPTER 3

Galit kong itinapon ang cellphone ko sa gitna ng kama at nag sisisigaw dahil sa galit. Halos sumabog na ang bunganga ko kaka sigaw.

"Mabuti lang na namatay kana Eloisa!" Walang awa kong sigaw dahil hindi naman n'ya maririnig dahil nga patay na s'ya.

Ilang minuto ko ring hinabol ang hininga ko.
Halos mapaos ako kakasigaw at buntikan pa akong madulas dahil sa mga bubog na nagkalat.

"Hoy bat ba ang ingay mo ha!? Anong problema mong putang*na ka!?" Nanlumo agad ang katawan ko ng makita ko na nasa tapat ng pinto ko naka tayo si yakol.

Halos doblehin ko na ang pag habol ng hininga ko ng makita ko si yakol. 'narinig n'ya siguro yung ingay'

Oo aaminin ko kahit ako man ang girlfriend n'ya kinakabahan parin ako dahil alam kong kaya n'yang pumatay kung gugustuhin man n'ya.

"Papansin ka nanaman no!? Ganyan kana ba talaga tang*na ka? Ano nanaman tong pakulo mo huh? Gusto mo ng tite? " Galit na ang bosses nito ngunit mahahalata sa mata n'ya na may pag nanasa itong nararamdaman.

Dahan dahan itong humahakbang papalapit sa kinatatayuan ko. At kahit gustohin kong tumakbo, wala akong matatakbuhang.

Nang tuluyan na itong makalapit, na double ang bilis ng tibok ng puso ko "pwede mo naman sabihin hindi yung nagpapapansin kapa sakin," pabulong nyang sabi at sinimulang himasin ang aking dibdib.

Sinubukan kong pigilan ang kamay n'ya ngunit hindi rin ako nag tagumpay, mas lalo n'ya pang diniinan ang pag lamas ng aking dalawang bilog.

"Y-yakol p-please wag," maluha luha kong bulong ngunit hindi ako nito pinakikinggan.

Pagitan lang ang layo namin ngunit parang hindi n'ya  naririnig ang mga sinasabi ko mas nakatutok sya sa pag lamas ng maselan kong dibdib.

Mas lalo n'yang nilamas ang dibdib ko at nilagyan ng kiss mark ang leeg ko "y-yakol," Hindi n'ya ako pinapansin at tuloy parin s'ya sa pag himas at pag sipsip ng leeg ko.

Nakailang minuto ay nakaramdam ako ng pananakit ng aking dalawang bilog. Hindi ko nagawang umimik dahil hindi ko rin ito mapipigilan, ang tanging nagawa ko lang ay umiyak.

"Shhh wag kang umiyak hindi kita sasaktan palalasapin lang kita ng sarap," malalim ang tono ng bosses nito ngunit hindi tulad ng sa ibang lalaki na magandang pakinggan.

Hinawakan ko ang kamay n'ya at inilayo sa dibdib ko, natigilan naman s'ya sa ginagawa n'ya

Matalim ang mga mata nyang nakatitig sakin "ahh ayaw mo? Baka gusto mong ipagkalat ko kung sino pumatay kay Eloisa? Ahh oo ang matalik nyang kaibigan ang pumata-" walang pag aalin langang sinampal ko ito dahil sa sinabi n'ya.

"Hindi lang ako ang p-pumatay sa babaeng yon ikaw ang nag tulak sakin para patayin si eloisa!" Kung kanina ay umiiyak ako dahil sa takot ngayon ay umiiyak ako dahil sa galit.

Nagulat ako sa ginawa ko ngunit hindi ko pinahalata. Nanatili akong nakatitig sa kanya kahit nanlulumo na ang tuhod ko, gusto nang bumigay.

"H-Hindi ko naman g-ginusto ang nangyare d-diba I-ikaw ang nag tulak sakin na g-gawin yon?" nauutal utal ako sa oras na ito dahil alam kong hindi patas mag isip si yakol.

"So ako sinisisi mo? Tinulungan lang kita para mawala na sa landas mo ang babaeng yon tapos nung natulungan na kita ganyan pa igaganti mo? Eh kung isunod kita don sa matalik mong kaibigan para wala naring sagabal sa buhay ko!" Pag tapos n'ya akong pagsisigawan ay dinuraan n'ya pa ang muka ko malapot at mainit ang durang iniwan nya sa mukha ko kulang nalang lagyan n'ya ng plema.