|7|

3K 304 264
                                    

"Bir gün daha mı dinlenseydi?"

"İyiyim ben, gelebilirim artık okula. Sınıfta kalmak istediğim son şey bile değil."

"Peki, tamam."

Seungmin kabul edince bende ayakkabımı giydim. 1 hafta kadar geçip bitmişti. Çok iyi iyileşmesem de, artık daha iyiydim. Bu yüzden okula gitmeye karar vermiştim. Onların dersleri sonradan olacağı için çıkmıştım yola.

Bugün bir karar vermiştim. Hiçbirşeyi umursamayacaktım. En azından bugünlük herşeyi gözardı edecektim.

Yolda yürürken yanıma gelen bir çocukla donakaldım. Onu tanıyordum. Yeonjun heyecanla yanıma gelip elindeki çikolatayı bana uzattığında donakalmıştım. Annesi ve babası ölmüştü, babaannesi ona bakıyordu fakat kadın yaşlıydı. Yaşlı olduğu kadar kötüydüde.

"Yeonjun, uzak dur ondan. Gel hemen buraya!"

"Abi, alsana. Senin için sakladım bunu. Kimse sana vermiyor, ben vereyim istedim. Güzelce ye olur mu?"

Eğilip elindeki çikolatayı aldığımda minik kollarıyla boynuma atladı. Ben de gülümseyip minik bedenine kollarımı sardım. Beni öpüp gittiğinde bu sefer ki gözyaşlarım mutluluktan akmıştı. Gülerek elimdeki çikolatayı yemeye başladım.

Okula girdiğimde direk tuvalete gittim. İşimi halledip çıktığımda karşımda Hyunjin'i gördüm. Tezgaha yaslanmış, elleri ceplerinde bana bakarken derin bir nefes aldım. Yüzünde hiçbir duygu ifadesi yoktu. Onu umursamadan ellerimi yıkamaya başladım. O sırada gidip kapıyı kilitlediğinde kaşlarımı çattım.

"Ne yaptığını sanıyorsun?"

Gelip tam karşımda durduğunda gözlerinin dolduğunu gördüm. Bana sarıldığında açık olan ağzım daha da açıldı. Hıçkırıkları yükselirken ne yapacağımı bilemedim. O yüzden kollarımı iki yanıma bırakmaya karar verdim.

"Özür dilerim, seni o hale getirdiğim için. Çok özür dilerim. Jeongin de çok üzgün. Lütfen affet. Özür dilerim, dileriz."

Geri çekildiğinde gözlerine baktım. Pişmanlık vardı. Koskoca bir pişmanlık ve korku barındırıyordu. Gerçekten üzgün görünüyordu.

"Neden kimseye söylemiyorsunuz?"

"Sence belli değil mi?"

"Eğer benden sonra başkaları da açıklasaydı, burası böyle olmayacaktı. Herkesin gözü benim üzerimde şuan."

"Üzgünüm, ikimizde bunun için hazır değiliz. Geçen gün konuştuk ve karar verdik. Üniversiteyi başka bir şehirde okuyacağız. Giderken de açıklayıp gideceğiz."

"Güzel."

Kafamla onaylayıp çantamı aldım. Kapıdan çıkarken beni durdurduğunda, kafam tekrar ona döndü.

"Arkadaş olalım."

"Gizli?"

Gözlerini kaçırıp onayladığında, kilidi açıp çıktım.

"Seni affettim, üzme kendini. Bir daha konuşmayalım. İlişkinizde mutluluklar."

Sonra da kapıyı kapatıp sınıfa girdim. İçeri girdiğimde öğretmenden özür dilemeden yerime geçtim, bir de bunca şeyin üstüne "saygısız" damgası da vuruldu. Umursamadım. Bugün böyle olacaktı.

-

Günün sonunda derin bir nefes aldım. Herkes sınıftan çıktığında öğretmen masasında eşyalarını toplayan Seungmin'e baktım. Gidip kapıyı kapatıp yanına gittim.

"Nasılsın?"

"Çok iyiyim."

Bana bakıp gülümsedikten sonra çantası alıp çıkacakken onu tuttum. Kaşlarını kaldırarak bana baktığında ben de ona bakıp yanına gittim. Kollarımı beline sardığımda konuşmuştu.

"Ne yapıyorsun?"

"Birbirimizden etkileniyoruz demiştik. Bu bir itiraf sayılırdı. En azından seni öpebilirim değil mi?"

Geri çekilip gözlerine baktığımda hafifçe kafasını salladı. Dudaklarına yavaşça yaklaştığımda o benden daha sabırsız olmuştu.

Elindeki çantayı bırakarak iki elini yanaklarıma koyup dudaklarıma yapıştığında belindeki kollarımı sıkıp öpüşüne karşılık verdim. Geriye doğru giderek onu masanın üzerine yatırdıktan sonra üzerindeki yerimi alıp tekrar dudaklarına yöneldim. Bir süre sonra geri çekildiğinde mızmızlanıp dudaklarına yaklaşmaya çalıştım ama işaret parmağını dudağıma koyup alnını alnıma yasladığında durdum.

"Yeterli bu kadar."

"Biraz daha?"

"Durmazsak daha da ileri gideceğimizi biliyorsun. Henüz bunun için çok erken."

Gülümseyip kafamı salladığımda son kez dudaklarına minik bir öpücük bırakıp, ayağa kalktım. Onunda kalkmasına yardım ettim. Dağılan saçlarını biraz düzenleyip çantasını eline verdiğimde o da benimkileri düzeltip çantamı bana uzattığında, ikimizde çantalarımızı alıp gülümsedik. O an biraz erimiş olabilirim.

O çıktığında biraz bekledim ve sonra bende çıktım. İşe gitmeliydim.

•••

Bi tane Skz Texting kitabı yazmak istiyorum. Eğer istediğim gibi olursa yayımlıycam ve okumanızı istiyorum!

Kötü gidiyorsam lütfen söyleyin:(

Sizi seviyoruuuuumm💕

Flawsome -CHANMİN-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin