Muharrem Erdoğan (Kitap oluyor)

Zor Seçim

'Kemalim'
Ne halt etmeye arıyordu bu şimdi?
Recep gözlerini devirip
"aç hadi" dedi
"Senden izin isteyen olmadı!" diye çıkıştım.
"isteyeceksin güzelim. Benden izin istemek zorundasın. Alacağın nefesi bile bana soracaksın bundan sonra."
"tamam aşkım"
Ondan izin istemek hoşuma gidiyordu.

Vakit kaybetmeden telefonu açtım
"Alo kemaal?"
"Nasılsın İnce'm"
Beni hala unutamamış olması imkansızdı.
Biz ayrılalı 5 ay 1 hafta 3 gün 12 saat 23 saniye 18 salis-
"Bugün oturuyorduğm akloğma sen gelğdin bi tağnem"
Sanırım sarhoştu. (Sarhoşken ne kadar da çekici oluyordu) 5 ay 1 hafta 3 gün 12 saat 25 saniyedir her sürekli sarhoştu. Ayrıldığımızdan beri.
"Uykulaaar haram oldu gençliğim bak talan da oldu oh çok sevdim yalan olduuğ zalığm geceeeleer. İnceeeeem nedeğğn bıraktın beniğğğ."

Recep parmaklarını yürüyormuş gibi yapıp omuzunda dolaştırıyordu. Bir an önce telefonu kapatıp kaldığımız yerden devam etmek istiyordum.
" Ne diyeceksen de oyalama beni işim var Kemal!"
" Hemen buraya gelmezseğn yakarığm kendimiğ"
Ne dediğinin farkında mıydı? Adeta başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Hemen telefonu kapatıp çantama attım.
"Recep şey... Benim.. Gitmem gerek."
"Nereye? Yoksa bay kemalin yanına mı gideceksin?"
Gözlerinden adeta alev fışkırıyordu.
"Eğer gidersen birdaha benim yüzümü göremezsin muharrem."
"Ama gitmem gerek recep"
"Anlamıyor musun muharrem? Kemal bizi ayırmaya çalışıyor."
"KEmaL'im YaPmAz!"
"ya kemal ya ben muharrem. Seçimini yap."

Hayat bana sürekli seçim yaptırıyor acımasızca davranıyordu. Ah tanrım ne yapmıştım ben bunları yaşayacak. Recepten adım adım uzaklaşırken bunları düşünüyordum. Kemalin bana ihtiyacı vardı ve yanında olmalıydım. Okuduğum bütün wattpad edebiyat eserlerinde bütün herkes böyle yapıyordu ve benimde yapmam gerekiyordu öyle değil mi?

O gece kemalin yanındaydım ve onunla ilgilendim. Ve o günden sonra da recebi bir daha görmedim...