In the Third person's POV
Charles already finished all the assignments na kailangan niyang habulin. As a celebration, inaya niya ang mga kaibigan na bumalik ulit sa tapsihan. "Nagustuhan mo talaga dun no?" Matthew said, he is surprisingly joining them during breaks now.
"Oo bakit ikaw hindi mo ba nagustuhan?" Charles asked. "Madalas kami dun, impossible na ayaw niya dun." Andrei said. "Oo nga dun lang yan nakakain ng marami." It's David's turn to speak this time.
"Yun naman pala, tara na, ako na bahala sa food sagot ko na yan." He said. "Yun naman pala guys, sagot ni Charles." Coy said. "Basta libre ang bilis." Harry commented.
"Game ako diyan, Lian paalam mo ko kay mama." Yosef said. "Ako na lang magpapaalam kay tita." It is Sean who answered this time. "Ikaw Robin, sasama ka ba? Minsan lang naman." Harvey said, turning to the guy beside him.
Nagkatingan sila ni Sean. Since that day, tinry nilang dalawa sundan si Robin to confirm kung tama ba ang nakita nila na may dine-date na siya. Isa pa, si Bella rin mismo nagsabi na nakita niya rin si Rob kahapon sa mall na may kasamang babae pero di nito nakita kung sino.
"Pass muna ako, kailangan ko umuwi ng maaga, nandiyan ang mga kuya ko ngayon kaya pinapauwi kami ni lola ng maaga." He said, not even bothering to look at them. He is busy with his phone.
"Ok, akala ko may iba ka na namang lakad." Luke said. "Or may ibang kasamang lumakad." Samuel said. Tinapik naman agad siya ni Seb at David. Robin is a bit sensitive lately at madaling mapikon at hindi rin nila alam kung bakit.
On the other hand, si Chelle ay nananahimik sa isang gilid while the girls are busy talking. Kitang kita sa pwesto nila ang kaguluhan sa kabilang table kung nasaan ang boys. She haven't finish half of her lunch dahil wala siyang gana kumain.
"Ayos ka lang ba, Chelle?" Hazel asked the sleepy girl beside her. "Friday kasi kaya parang tinatamad na siya." Sammy said. "Ano yun? Friday blues?" Soleil asked. "Exactly bes! We share the same brain cells." Sammy replied, giving her friend a high-five.
"Tinulad niyo naman si Chelle sa inyong dalawa." Jelly said, looking up from her book, tinitignan niya kung ilan ang tamang sagot niya sa quiz na binigay kanina. "Jellybean stop that, ubusin mo muna ang pagkain mo. Mamaya mo na icheck yan." Hazel reprimanded.
"Tama si Hazel, mamaya na yan." Kaela said at kinuha ang libro ni Jelly para maitago. "OMG! Totoo ba ito? Si Kaela pinipigilan si Jelly mag-aral?" Sammy said.
"Girl magpatawag ka na ng albularyo baka sinasapian yung kaibigan natin." She added, shaking Soleil. "Sira, hindi ba dapat pari?" Soleil answered.
"Tigilan niyo na nga yan, tama si Kaela. Jelly, we should take a break. Mamaya mo na isipin kung papasa ka or hindi sa quiz. It doesn't matter rin naman mahalaga natuto ka." Sagot ni Chelle.
"If you'll excuse me, mauna na akong bumalik sa room namin, gusto ko munang matulog." With that, tumayo si Chelle para bumalik sa classroom.
"Don't look at me, di ko rin alam kung ano nangyayari diyan, pressure kayo." Sammy said dahil lahat ng kaibigan niya nakatingin sa kanya.
Chelle did not go back to their classroom instead, she went to their school clinic. "Good afternoon po." She greeted the nurse at the front desk. "Good afternoon rin, hija. Ano maitutulong ko?" The nurse asked.
"Medyo masakit lang po ang ulo ko." She said. The nurse immediately checked on her. "Wala ka namang lagnat pero para sure, lagay mo sa may kili-kili mo itong thermometer." She did what she was told.

BINABASA MO ANG
To My Youth
Fanfiction"Youth gets together with their materials to build a bridge to the moon or maybe a palace on earth; then in middle age they decide to build a woodshed with them instead." -Henry David Thoreau