Dzwonię do Vicky, są jej urodziny. Nie podała mi jednak swojego numeru komórkowego, a domowy. Nie jest za wcześnie, ani za późno. Nie będę raczej przeszkadzać w jej domu. Po kilku sygnałach odbiera jej matka. Jak zwykle pijana.
-Nie wydzwaniaj debilu, nie będziemy z tobą rozmawiać, Vicky ma szlaban na znajomych. I nie próbuj tu nawet przychodzić, bo pożałujesz - krzyczy.
Mam ochotę wrzasnąć do słuchawki, że chcę pogadać z Vicky, ale zanim otwieram buzię, żeby cokolwiek powiedzieć, rozłącza się. Nie mam pojęcia, co robić. Domyślam się, jaka jest jej matka, zdolna do wszystkiego i dlatego biorę kurtkę z wieszaka i wychodzę z domu.
