" စီနီယာ!!!စီနီယာ!!! "
တံခါးကိုတဒုန္းဒုန္းထုရိုက္သံနဲ႕အတူ ေအာ္ေခၚသံေတြပါၾကားေနရတာမို႔ Hoseokအိပ္ယာေပၚကေန အလူးလူးအလိမ့္လိမ့္နဲ႕ထလာရတယ္...။တဒုန္းဒုန္းထုရိုက္သံက နားဆူေစသလို 'စီနီယာ'လို႔ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ေခၚေနတဲ့အသံက ဘယ္သူမွန္းသိတာမို႔ ပိုလို႔နားဆူေစတာအမွန္ပဲ...။
" လာၿပီကြာ..လာၿပီ ဇြတ္ေတြေအာ္မေနနဲ႕ "
ေအာ္သံျပန္ေပးၿပီး Hoseokအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ထြက္လာရသည္...။အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ ျမင္လိုက္ရတာက ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္နဲ႕ကေလးလူမိုက္...။အေပၚျဖဴေအာက္ျဖဴနဲ႕ ဝတ္လာပုံမ်ား ေတာထြက္တရားက်င့္ေတာ့မယ့္အတိုင္း...။
" ဘာလာလုပ္တာလဲ "
" ဖယ္...နည္းနည္းဖယ္ "
ေရွ႕မွာကာေနတဲ့ Hoseokကို တိုးကာတိုက္ကာနဲ႕ အိမ္ထဲဝင္လာတဲ့ ကေလးလူမိုက္က က်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ...။Luggageႀကီးတကားကားနဲ႕ ဝင္လာပုံက ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာ ကို ဝင္လာတဲ့အတိုင္း...။
" ဘာလုပ္ေနတာလဲ? "
Luggageႀကီးေဘးခ်ကာ အိမ္ကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ေနတဲ့ ကေလးလူမိုက္ေၾကာင့္ Hoseokေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္...။အိမ္တစ္ခုလုံးကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္လိုက္ၾကည့္လို႔ ေခါင္းညိမ့္လိုက္ ေခါင္းခါလိုက္လုပ္ေနပုံကအိမ္လာဝယ္တဲ့လူ အထာနဲ႕...။
" စီနီယာ့အိမ္က က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေနာ္ "
" ဟမ္!! ေအး..တစ္ေယာက္ပဲေနတာဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံအပိုမကုန္ေစခ်င္ေတာ့လို႔..မင္းက ဘာကိစၥလိုက္ေမးေနတာလဲ "
" မီးဖိုေခ်ာင္က တစ္ဆက္တည္းလား "
မီးဖိုေဆာင္ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ Hoseokကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္နဲ႕ေမးေနတဲ့ ကေလးလူမိုက္ေၾကာင့္ Hoseokေခါင္းပဲညိမ့္ျပလိုက္တယ္...။သူေမးတာကို အဖတ္မလုပ္ပဲ ေျပာခ်င္ရာေတြေျပာေနတာပဲ...။
" အိပ္ခန္းကဘာလို႔တစ္ခန္းထဲလဲ "
" ငါတစ္ေယာက္ပဲေနတာေလ..အဲ့တာေၾကာင့္ "
Hoseokအိပ္ခန္းကိုၾကည့္ၿပီး အလိုမက်စြာေျပာလာတဲ့ ကေလးလူမိုက္ေကာင္ကို Hoseokေၾကာက္ေၾကာက္လန့္လန့္နဲ႕ေျဖေနရတယ္...။ေက်နပ္သလို ၿပဳံးလာတဲ့ ကေလးလူမိုက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေၾကာင့္ Hoseokမွာ ေက်ာေတာင္မတ္သြားရတဲ့ အျဖစ္..။ဒီေကာင့္စီကေန နတ္ဆိုးလို အခိုးအေငြ႕ေတြငါရေနတယ္....။
