Surrounded by Guys

✨20-Fight✨

To start this part, please make sure na mageenjoy kayo and wag magsskip Ng kahit anong part "I see you" So for you to understand the whole story basahin mo lahat okay? Okay enjoy loveyouuuu!

BTW guys! I'm really sorry if sobra ko kayong napaghintay as in 2-3 Months nadin akong di nagupdate that's why I'm sorry for that, Again I am your Author now updating yieeee!

Miguel POV

The fuck! What did I do! Ang tanga mo! Ang tanga tanga mo! sobrang naiinis ako sa sarili ko ngayon dahil sa nagawa ko kay Liam.

Alam kong galit ako sakanya at alam kong valid ung reason ko what I got mad at him but the fact the I hurt him many times is a bullshit! Sa ngayon si Liam nalang ang taong pinagkakatiwalaan ko ng sobra at itinituring kong pamilya but look where am I now.

Third Person's POV

Ganun na lamang ang mga pagsising naisip ni Miguel habang nakaupo sa sofa kaharap ang walang malay na si Liam. Isang babae naman ang biglaang pumasok sa room kung nasaan sila naroroon

"Tita! I'm very sor..." hindi pa natatapos sa paghingi ng tawad si Miguel ay isang malakas na sampal ang tumama sakanya galing sa nagaalalang Ina ni Liam

Miguel POV

"I didn't mean to hurt your son tita, but whatever the consequence is, I will accept it." sambit ko sa harap ni Tita na kita sa mata ang nagkahalong galit at pag-aalala

"I'm very disappointed Miguel. Ang buong akala ko you will protect my son but I'm wrong ikaw pa ang mananakit sakanya, How could you?!"
sigaw ni Tita saakin

napansin kong gumagalaw na si Liam at nabunutan ako ng tinik ng dahan dahang dumilat ang mga mata niya

"Tita, si Liam po" pagkuha ko sa atensyon niya

"No, I will not let you. simula ngayon lumayo kana sa anak ko, hinding hindi ko na siya ipapaubaya sayo Miguel." mahinang sabi ni Tita pero may mga diin bawat salita

"Tita, alam ko pong nagkamali ako at nasaktan ko si Liam ng sobra na sobrang pinagsisihan ko. Now that his already awake let me make it right. Ayokong sayangin ang oras na to para makahingi ng tawad sainyo. Please tita for the last time give me a chance, I beg you" mga bulong na pinakawalan ko na may kaakibat na luhang pumapatak

Walang naging sagot so Tita sa mga tinuran ko, huminga siya ng malalim at tumango bilang tugon

"Ma? Miguel? What's happening" Ang boses na pinakahihintay kong marinig ay pumasok na mula saaking kalooban

Napatakbo ako at niyakap si Liam ng mahigpit gaya kung gaano ako kasabik sa presensya niya

"I'm sorry! I'm sorry! I'm really really sorry! Thank God gising ka... I'm very sorry I didn't mean to do it Liam" mga salitang nasabi ko habang ipanapadama ang yakap ko

Hindi ko nadin mapigilan ang mga luhang tuloy tuloy na pumapatak.

Liam POV

"Miguel..." di ko nadin napigilang maluha ng makita kong umiiyak ang lalaking minamahal ko

Bumitaw siya sa pagkakayakap sakin at hinawakan ng dalawa niyang kamay ang pisngi ko

"Alam kong sobrang daming pasakit ang dinulot ko sayo, I'm very sorry to all the pain that I've caused. Hindi mo deserve ung mga ginawa ko, di mo deserve masaktan sana mapatawad moko and I promised I will be a better person for you Liam" ramdam ko bawat sambit niya ay may halo itong pag-aalala at pagsisi

"Miguel, you don't have to say sorry. I know, alam kong nadala kalang ng emotion mo dahil kay Lola and I can't blame you with that. And I don't need you to be better for me, I want you to stay what you are gusto kong Ikaw parin ung Miguel na kaibigan, Kapatid ung Miguel na masungit hahaha" patawa kong sambit habang pinupunasan ang mga luha ni Miguel

"I'm sorry padin Liam" sambit ni Miguel

naputol ang paguusap namin ng pumasok ang dalawang lalaki na sobra kong namiss

"Kent, Yuan!" sigaw ko sa pagkasabik sakanila

Agad naman silang nagtungo sa kinaroroonan ko

"How's you feel na?" Tanong ni Yuan sakin habang yakap yakap niya ko

naramdaman ko ulit maging bunso dahil nandito ang taking lalaking pinakamamahal ko

"I'm okay, medjo makirot lang ung right arm ko hehehe" sambit ko

Lumapit naman si Kent sakin at hinalikan ako sa noo sabay yakap

"I already told you, sasaktan kalang niya pero di ka nakinig" mahinahong pagpaparinig ni Kent

Nagkaroon ng kaba sa dibdib ko matapos niyang sambitin ang mga salitang yun

"Kent, I'm okay naman na. No worries infact si Miguel nagdala sakin dito sa Hospital" pagpapaliwanag ko

"Yes, Dapat lang he's the one responsible of what happened to you. Di ka naman dapat nakabondage ngayon kung nagiisip yang kaibigan mo!" pagtaas ng boses ni Kent pero nanatiling kalmado at tahimik si Miguel

"Kent, It's alright please calm down." paghawak ko sa kamay niya para pakalmahin siya

"Wala ka bang sasabihin?! Kahit paliwanag wala kaming maririnig sayo dumbass?!" Sigaw ni Kent pointing to Miguel

"Kent" kinakabahan kong sambit habang mahigpit na nakahawak sa kamay at braso niya

"I already explained myself to Liam, and sayo na nga nanggaling, I'm the one who's responsible to him so sakanya lang ako may responsibility. So stop acting that you're the one who's affected here" mga salitang mas nagpatindi ng tensyon sa loob ng silid

"Eh gago naman pala to eh" walang kung ano-ano ay isang malakas na suntok ang pinakawalan ni Kent

Tumumba si Miguel at pinunasan ang dugong kumalat sa kanyang labi, tumayo ito at gumanti ng suntok

Sigaw lang ang nagagawa ko upang pakalmahin silang dalawa ngunit tila bingi na sila sa galit, si Yuan naman na nasa gitna nila ay hindi magkada ugaga sa kung sino ang aawatin at di kinakayang awatin ang dalawa.

Sa galit ko ay itinumba ko ang posted ng dextrose ko dahilan para magbigay ng labis na kirot saken dahil sa karayon na nakabaon sa balat ko.

"Tumigil na kayo!" sigaw ko at naiyak sa takot na baka magkasakitan na sila ng sobra

Sa wakas ay natigil sila at dali daling nagtungo sa kinaroroonan ko.

Napansin ko din na natanggal ang karayom sa pulso ko dahil siguro sa pagkatumba ng dextrose ko

Napakaraming dugo naman ang nasa kumot ko dahil hindi ko na naramdaman ang sakit ng makita silang nagpapatayan

Humagulgul nako ng iyak dahil sa nangyari

Lumapit silang tatlo ngunit ni Isa sakanila ay di ko pinalapit saakin

"Get out, please lumabas na kayo..." sambit ko

sabay namang dumating si Mama at ang nurse na magaayos ng dextrose ko

"What happened Liam?" tanong ni Mama.

Boys! Ano ba yan, di na natapos ung pagpapaiyak niyo kay Liam. Bumawi kayo sakanya tsk!

Did you enjoy this part?
please like, And magcomment kayo ng mga gusto niyong mangyare sa story Malay niyo mapasama at mafeature yung idea niyo sa next part and don't worry I will give creadits sa mga mapapasama.

Please always support this Story until the end kung gusto niyo panghabang Buhay pa to eh HAHAHAHA