"Vince, saan tayo pupunta?" tanong niya sakin nung sunduin ko siya.
"Mag-de-date tayo ngayon." sagot ko. Pero bigla siyang natahimik at parang nalungkot.
"Ah, ganun ba? Nasaan na sila Eula?" tanong niya na nakapagpakunot ng noo ko.
"Wala." simpleng sagot ko.
"Wala? As in tayong dalawa lang?" parang amaze na amaze niyang tanong.
"Oo tayong dalawa lang." natatawang sagot ko sabay akbay sa kanya. Bigla naman siyang pumiksi, nagulat siguro.
"Wow! Ang special pala ng date na 'to." sabi niya habang nakatingin sa kamay kong naka-akbay sa kanya.
"Syempre naman, special ka eh." nakangiti kong sabi.
Nakatingin lang siya sakin ng matagal. Tapos ngumiti rin. Ang ganda niya talaga kapag nangiti. I kissed her forehead and then we head off to somewhere. Madami kaming ginawa at gusto ko ring maging masaya siya ngayon. Nakakahawa kasi ang mga ngiti niya na hindi ko pagsasawaang makita araw-araw. Mga ngiting late ko na na-appreciate. Dahil sa kabulagan ko.
Pagkatapos ng buong araw na date, inihatid ko na siya sa kanila. Kahit pakiramdam ko na gusto ko pa siyang makasama. Kulang yung isang araw lang. Siguro dapat madalas namin 'tong gawin.
"Vince, salamat. Nag-enjoy talaga ako ng sobra." sabi niya nung nasa gate na kami ng bahay nila.
"Wala yun. Ulitin ulit natin sa susunod kung gusto mo." sabi ko kasi nag-enjoy rin naman ako.
"Talaga? Sige ba!" mukhang masaya talaga siya. Mabuti naman.
"Oo naman." sabi ko na sinabayan ko ng pagtango.
"Sige, pasok na ako. Ingat ka sa pag-uwi ah?" paalam niya sakin. Niyakap niya pa ako.
"Oo, mag-iingat ako. Good night. I love you." sabi ko habang yakap siya ng mahigpit. Napasinghap naman siya. Dahil siguro sa sinabi ko. Aminado naman kasi akong once in a blue moon lang ako magsabi ng I love you sa kanya. Kaya siguro nagulat.
Tiningala niya ako. Tiningnan sa paraang nangingilatis. Na ikinatawa ko. Labis siguro ang kanyang pagtataka. Madaming tanong. Naguguluhan narin marahil. Tapos bigla siyang umiyak.
"B-baka akala mo ako si Eula. Baka nagha-hallucinate ka lang." nakayukong sabi niya habang naiyak.
Bigla akong nakaramdam ng lungkot sa dibdib. Ganun na pala ako kapabayang boyfriend. Para isipin ng girlfriend ko na nagha-hallucinate na ako matapos kong sabihin na mahal ko siya. Para maiyak siya kasi iniisip niya na hindi para sa kanya yung sinabi ko. Ang hard ko na pala sa kanya. Ang gago ko.
I cupped her face then I started to wipe her tears. "I love you, Vianca. Hindi ako nagha-hallucinate, okay? And I wanna make things right." I said straight into her face.
(Vianca's POV)
"Mahal na mahal din kita, Vince." halos pabulong kong sabi habang nakayakap ng mahigpit sa kanya.
"I know, baby. I know. At ang laki-laki kong tanga para balewalain ka all this time." he softly said. "How in the world did I neglected my beautiful, kind, caring, loving, and supportive girlfriend? Hindi ko man lang inisip ang nararamdan mo. I'm such a jerk!" patuloy pa niya.
I chuckled and gently caress his cheek. "No you're not. You're a kind hearted man to give me a chance. A chance to be happy, to be inspired, to be strong, and most especially to be with you despite of the consequences. But it's all worth it." nakangiti kong sabi habang matamaang nakatingin sa kanya.
"Thank you, thank you so much for not giving up on me. I will do everything para makabawi. I'll make you happy this time." he said then claimed my lips for a brief but sweet kiss. "I love you so much, Vianca." Vince said with so much love in his eyes.
"I love you too, Vince. So much." he then place his forehead to mine.
I can't contain all the emotions that I
am feeling right now. Ang heavy! I just wanna cry my heart out because of the overflowing happiness. Because of the scenario, my dream scenario mula nung naging kami ni Vince.
Hindi ako makapaniwala. Akala ko wala nang patutunguhan ang relasyon namin. Oh my gosh! Thank you, Lord. You're one of a kind for making my wish come true. You never fail to amaze me with your surprises.
You maybe in pain right now, but love will always find its way. Lalo na kung may faith tayo sa Kanya. I remember the quote saying, "Everyone wants happiness, no one wants pain. But you can't make a rainbow without a little rain." It's so true. Lahat nakakaranas ng pagsubok sa buhay, hindi lang sa love life. But those trials are our molds on how strong and brave we are today.
Thank you, guys! Much love from me and Vince.
~*~*~*~*~
A/N: Hello there, baby! Ang sabaw :3 Bahala na kayong umintindi sa maling grammar XD Last chapter na po ito kaya magpapasalamat na ako. Thank you for reading Vianca and Vice story. Ewan ko kung nagawa ko ng tama. Sana nadama niyo yung feels ng kwento. Try to read my other stories too. |^____^|
LoveLots, MARYHANIE <3
