Ses Ver

Giriş

"Evet Selim, cinayet, adam yaralama ve en azından bunların yanında ufak kalan tartaklamalar için aranıyorsun . Ha bir de haneye tecavüz olayları var. Ve hala konuşmamaka ısrarcısın?"

Selim sıkıntılı bir iç geçirdi. Bu adamlar gerçekten onun sinirlerini germekte iyi iş çıkarıyordu.

"Selim. Sabrım taşmak üzere ya bu lanet şeyleri yaptığını kabul ettiğin belgeyi imzala ya da şu kahrolası çeneni aç ve bana bir açıklama yap."

Selim sadece sıkkın bir tavırla omuzlarını gevşetip sandalyeye yayılmakla yetindi. Komiser yardımcısı iyice gerilen sinirleriyle Selim'e esaslı bir yumruk geçirdi. Zaten komiser 2 saat önce gelen bir emirle karakolun büyük bir kısmıyla beraber bir operasyon için gitmişti ve bu vakayı ona bırakmıştı. Saha görevine bile gidemeyen komiser yardımcısı mı olurdu hiç! Ama Tarık'ın sinirlerini test etmek için tüm sınırları zorluyorlardı.

"Selim , Selim, Selim. Sinirliyim , yorgunum ve sana çok pis gıcık olmuş durumdayım. Konuş Allah'ın cezası ! Niye yaptın bunları!Sena Cevizci'yi, Ferdi Arslan'ı, Nagihan Sarık'ı, Feyyaz Sağlam'ı , Serdar Torul'u NEDEN ÖLDÜRDÜN SELİM TEZCAN!"

Tarık var gücüyle Selim'in suratına doğru bağırdı. Adam neredeyse bir haftadır sorgudaydı ama hiç bir sonuç alınamamıştı. Ağzından nefes hariçinde hiç bir ses çıkmamıştı.

Oysa ki adamın artık hiç takati kalmamıştı. Bitmesini istiyordu. Sadece bitmesini. Eliyle kanayan burnunu bile silmedi. Zamanın geldiğini anlamıştı ve haklıydı da.

Aradan gecen 5 dakika sonra komiser yardımcısı Tarık'tan 3 yumruk yemişti bile. İstese hepsini geri püskürtebilirdi. Karşısındaki adamı da öldürdüğü o beş kişinin içine sokabilirdi ama yapmayacaktı. Kapı açılıp karşısında Serdar Cevizci'nin avukatını gördüğünde bile bir daha asla yapmayacağını biliyordu.