Ses Ver

En büyük savunma

Selim en büyük savunmanın savunmasızlık olabileceğini hiç düşünmemişti.
Şimdi karşısındaki kız ona kahverengi gözlerini kocaman açmış titreyerek bakarken bunu iliklerinde hissetti. Kız resmen savunmasızlığıyla Selim'i yenmeye çalışıyordu.

Cevizci'nin ölen karısı Sena Cevizci'den olan çocuğu on üç, on dört yaşlarındaki hafif tombul kız aynı annesi gibi onun ellerinden ölecekti.

Annesi öldüğünde ailesinden kalan tüm mirasını kızı Sevda'ya bırakmış ve Serdar'a oldukca iyi bir koz vermiş olmuştu. Ama Serdar aracılardan nefret ederdi ve Sevda ona göre parayla kendisi aradındaki bir aracıdan fazlası değildi. O bire bir muhattabı severdi.

Sevda hayatta olduğu sürece ona ait olacak para Sevda'nın ölümüyle Serdar Cevizci'ye kalacak şekilde düzenlenmişti. Bu dünya'da bir insanın elinin uzun olması tıpkı Serdar Cevizci'ye kazandıracağı gibi insana bir çok şey kazandırabiliyordu.

"Lü..tt.f..en l..üt..fe.n" küçük kız sadece bunları söyleyebildi. Çünkü Selim çoktan silahı ateşlemişti.

Ağzını açıp babasının olmayan iyi dileklerini bile iletmedi, iletemedi. Evet belki en büyük savunma savunmasızlıktı. Ya da savunmasızlık anında baş gösteren davranıştı. Ama umudu olmayanın karşısında her savunma toza dönüşmeye mahkumdu.
Selim Tezcan bile sonunda bunu anlamıştı.Umutsuz yaşamak yaşamak değilse şimdi gidecek ve sonunu yaşayacaktı.

Tıpkı istediği gibi.
Ama ne kadar işe yaramaz olursa olsun, hayatını Cevizci'nin bitirmesine katlanamazdı. Her zaman yaptığını yapıp kendi fişini kendi çekecekti.