Camellia [Completed]

9

-"අර මෝඩ කෙල්ලන්ට අහුවුණා නම් ඒකත් එකක්."

එයා යාන්තමින් කොඳුරන හඬ මට ඇහුණා.

-"ඔය කට කලිනුත් තිබ්බ නම් උන්ගෙනුත් බේරිලා සල්ලිත් බේරගෙන."

මං එහෙම කියලා රූෆ්ටොප් එකෙන් පහළට එන්න පඩිපෙළ ළඟට ආවා.

-"ආ......චුට්ටක් ඉන්න. "

එයා මං ළඟට දුවගෙන ආවා.

-"මං මෙහෙට ආවෙ පෙරේදා. ඔයාට කියන්න පුලුවන්ද ලයිබ්‍රි එක තියෙන්නෙ කොහෙද කියලා."

මං ටික වෙලාවක් ඒ මූණ දිහා බලාගෙන හිටියා.

-"පහළට ගිහින් ඔෆිස් එක ළඟින් දකුණට හැරෙන්න."

එයාට තව මුකුත් කියන්න ඉඩ නොතියා මං පඩිපෙළ බැහැලා පහළට ගියා.

-"ඒයි ඒයි ටිකක් ඉන්න. ඕ.......හ් මේ මනුස්සයා නම්. ටිකක් ඉන්නවා........."

එයා කෑ ගහනවා ඇහුනත් මං නැවතුණේ නෑ.

පිටිපස්සෙ කොට තාප්පය ළඟට ගිය මං එතන නැවතිලා වටපිට බැලුවෙ කවුරුහරි ළඟපාත ඉන්නවද බලන්න.

කවුරුත් හිටියෙ නෑ.

ඉතින් මං තවත් පරක්කු නොවී තාප්පෙන් එහා පැත්තට පැන්නා.

ඉක්මනට කඩේට ගිහින් සිගරට් එකක් අරගෙන ආයෙත් තාප්පෙ පැනලා ඇතුළට ආවත් කවුරුත් මාව දැක්කෙ නෑ.

හිනා වෙන ගමන්ම මං රූෆ්ටොප් එකට ගියා.

වට බැම්මට බර දීලා සිගරට් එක තොල් අතර රඳවාගෙන උඩු කබා සාක්කුවට අත දාලා ලයිටරය හෙව්වත් ඒක තිබුණෙ නෑ.

-"මේකද හොයන්නෙ"

පිටිපස්සෙන් ඇහුණු එයාගෙ කටහඬත් එක්ක මං ඒ පැත්තට හැරුණා.

-"ඕක මෙහාට දෙනවා."

එයාගෙ අතේ තිබුණු ලයිටරය ගන්න හැදුවත් එයා අත උඩට ඉස්සුවෙ මට ගන්න බැරි වෙන්න.

හරියට මං කලින් කළා වගේ.......

-"කිව්වම තේරෙන්නැද්ද. ඕක මට දෙනවා."

මගෙ උසින් බාගයක් විතර ඉන්න එයා අත් දෙක උස්සලා ඇඟිලි තුඩුවලින් ඉස්සුනාමත් මට කිසි කරදරයක් නැතුව අත දිගු කරල ලයිටරය ගන්න පුලුවන්කමක් තිබුණා. මොනා වුනත් පව් නිසයි මං කටින් ඉල්ලුවෙ.