Parti harika geçmişti. Zeynep'e bir sürü hediye gelmişti. Hediyelerini beraber açtık. Elbiseler, ayakkabılar, cantalar, takılar... Ömrü hayatımda görmediğim güzellikte ve pahalılıkta olan bu hediyeler zeynep'in kendi dolabındakilerinin yanında hicbirseydi bence. Onun çok daha iyi güzel ve pahalı esyaları vardı. "Melodi bu son paket. Bunu da actıktan gidelim mi artık? Cok yoruldum" yorgunlugu yüzünden belliydi. "Tamam. Bu esyaları da yarın odana cıkarırız o zaman" dedigimden tamam anlamında bas parmagını kaldırdı. İşlerimiz bittikten sonra odalarımıza cıktık. okadar yorgundum ki yataga girer girmez uyuya kaldım.
***
-ZEYNEP'İN AĞZINDAN-
Dün cok eglenceli gecmisti. benim icin o kadar sey hazırlamıslardı ki mutluluktan havalara ucmustum. Kapım tıklandıgında yüzümdeki gülümsemeyi bırakıp kapıya kostum. Gelen Mert'ti. "Noldu kuzen?" dedim.
"Seninle konusmam gereken bir konu var zeynep" dediginde onu iceri buyur ettim. Yataga oturduk. Anlatmasını bekledim. Bir süre boyunca sessiz kaldı. Bu sessizligi bozan ben oldum. "Anlatıcak mısın artık? Bisey mi oldu? Korkutma beni"
"Zeynep bak sana anlatıcagım seyi cok iyi dinle ve sakın ama sakın kimseye bisey soyleme cünkü ne oldugu hakkında bi fikrim yok"
Ne diyordu bu cocuk? Anlatıcagı seyin ne oldugu hakkında bi fikri yok muydu? O nasıl bişeydi oyle?
"Valla dediğinden bi bok anlad..."
"Zeynep ben galiba aşık oluyorum"
Neeee? Mert mi? Aşık mı? Hadi canım. Bence yanlış teşhisti bu.
"Mert sen ciddi misin? Nasıl anladın? Ne zamandan beri? Ve en onemlisi de kime???"
"Sey sanırım melodi'ye"
Oha atıyosun!!! Kıza Mert aşık olmayan biri demiştim. Belki de bu yüzden Mert'i unutmaya calısıyor olabilir. Hatta belki unutmustur bile.
"İyi ama nerden anladın? sen hic asık olmadın ki o duyguyu bilmezsin sen."
"Tesekkür ederim zeynep cok yardımcı oluyosun."
Çocuk haklıydı. Bi anda boyle de denmez ki. Salak zeynep.
"Ya şey ben oyle demek istemedim Mert. Hadi bana nasıl ve ne hissettigini anlat" dedim.
"Bilmiyorum ya boyle onu gordugumde karnımda tuhaf bi his olusuyo, kalbim hızlı hızlı atıyo, gozlerinin icine bakamıyorum"
derken kıpkırmızı olmustu bile.
"Tebrik ederim Mert. Aşık oluyosun" dedim gülümseyerek.
***
Ertesi sabah annem yanıma geldi. Oda benimle birşey konusmak istedigini soyledi. Bu aralar herkesin konusacak veya paylasacak bir sürü sırrı var herhalde.
"Kızım bak sana birşey diycem ama sakın üzülme. Güclü olmaya calıs." meraklanmıstım.
"Söyle anne hadi noldu?"
Büyük bir sessizlik olmustu. Yine.
Bana birşey soylemek isteyim üc saat sessiz kalıp soyliycegi şeyi soylemeyen kisiler cok sinirler. İnsanı meraklandırmaktan baska bişey yapmıyolar.
İcimden boyle yapan kisilere söverken annemin anlatmak istedigi seyi anlatmaya basladıgını duydum.
"Zeynep sanırım Melodi senin ablan"
