-ZEYNEP'İN AĞZINDAN-
"a...ann....ne s...sen ne...nee...diy...diyosun?" Sesim ağlamaklıydı, kekeliyordum.
"Duydun işte zeynep, melodi benim öz kızım olabilir. yani eminim ama bi yandan da saçma geliyo"
Doğru, bu gerçekten saçmaydı.
"Evet anne bu tam bi saçmalıktı. haaaa bekle ben şimdi anladım. bugün bir nisan anne. şaka mı yapıyosun sen? Hahaha valla tebrik ederim güzel şakaydı elim ayağım titredi." diyip gülmeye başladım.
Annem şok olmuş bir şekilde bana bakıyodu. Bu bakış hiçte şaka yapmış gibi gözükmüyodu.
"Anne nolue bunun bi şaka olduğunu söyle. Ben o kıza içimi döktüm ya, sarılıp omuzlarında ağladım ablam için. Ama o omuzlarında ağladığım kişi benim ablam mı şimdi? Olamaz anne, olmasın hatta. Melodi eğer benim ablamsa onu babamın para için başka bi adama sattığını sonra yetimaneye gittiğini sonra da hafıza kaybı yaşadığını coktan öğrendi."
Hüzünlü bir şekilde bana bakan annem bi anda sinirli bakışlarını üstüöe dikti.
"Ne? Nasıl yani? Nerden biliyo?"
"Anne içimi döktüm derken bu konusa herşeyi ona anlattım."
Annemin kızdıgı her halinden belliydi. Beni geberticek diye düşünürken yaptıgı tek sey
"Eğer melodi benim kızım olduğunu öğrenir ve bizden nefret ederse bunların tek suçlusu sen olursun. Ona sakın bişey anlatma" diyip odadan cıkmak oldu.
***
-MELODİ'NİN AĞZINDAN-
Bugün cok yorucu geçicek gibi duruyodu. Bir sürü müşteri ve partiden kalan pislikler vardı etrafta. Hemde çok fazla. Ama en azından bunca emeğimin karsılıgını fazla fazla alıyordum.
"Pardon bakar mısınız?"
Müşteriler yine birşey istiyordu. Anlamıyorum bu kadar şeyi nasıl yiyip içiyorlardı?
"Buyrun efendim ne istersiniz?"
"Ben bir kıymalı pide rica edicem acısız olsun ama birde yanına portakal suyu."
"tabi efendim. Başka bir isteğiniz?"
"Yok şimdilik, teşekkür ederiz"
Kıymalı pideyle portakal suyu mu? Zengin züppe işte. Portakal suyu içmeseler ölürler hepsi. Ayran içilir pidenin yanında ayran ayran. Cahil.
Boyle düşünürken bi anda Mert'i görmemle sarsıldım. Sadece Mert değil öpüştüğü sarışın kızı görünce sarsıldım aslında. Nasıl olur ya? Hani bu cocuk hic asık olmamıstı hicbir kızla yakın olmamıstı? Ya onun ilk aşkı ben olmalıydım bu boya fıcısı da nerden cıktı simdi? Zeynep bana yalan mı söyledi acaba? Gözlerimin dolduğunu yanağıma düşen bir damla gözyaşımla anladım. Güçlü olmalıydım. Zaten beni seviceğini düşünmem aptallıktı. Böylelikle ondan vazgeçme zamanınım geldiğini anlamıştım. Elime aldığım pide tabağını ve potakal suyunu müşteriye götürürken suratımdaki bu ağlamaklı görüntüden kurtuldum. Sahte de olsa bir gilümseme getirdim yüzüme.
"Buyrun efendim acısız kıymalı pideniz ve portakal suyunuz. Afiyet olsun."
Tam giderken adam kolumu tuttu.
"Bana eşlik etmek istemez misiniz acaba hanım efendi? Bu bana cok hepsini yiyemem"
Ne yiyemezsin lan fıçı gibisin zaten yersin onu sen.
"Yok efendim teklifini için teşekkür ederim."
Adama sinir olmaya birazda korkmaya başlamıstım.
"Hadi ama güzelim otur işte yanıma konuşuruz akşamda istersen sinemaya falan gideriz."
diyip iki kolumdan da tuttu beni.
"Bırak beni" diye bağırdığımda adamin kafasına inen yumruğu gördüm. Yumruğu atan kişinin Mert olduğunh görünce mutlu oldum ama sonra iki dakika onceki o öpüşme manzarasından sonra yine buzları eritmemem gerektiğini anladım.
"Birdaha bu kıza elini sürersen seni gebertirim"
Evet Mert yine korumam gibi davranmaya başladı. Adam kafasına inen yumruğun acısıyla koşarak yanımızdan ayrıldı.
"İyi misin melodi? Seni hep ben kurtarıyorum tesadüfe bak" diyip sırıttı. Çok tatlı bi sırıtması vardı. ben onu nasıl unutucaktım?
"Evet iyiyim. tesadüfe bak dimi? Haklısın. Sürekli sen kurtarıyosun beni. Ama bundan sonra korumammışsın gibi davranma. Sevgilin kızar aranız bozulur. Burda sevgilisi olmayan bir sürü insan var onlar da kurtarabilir beni. Hem onları benden kıskanacak sevgilileride yok zaten." derken sinirden titriyordum ve gözlerim dolmuştu. Bana hiçbişey anlamamış gibi bakan Mert'i daha fazla görmek istemediğim için koşarak odama cıktım. Onu seviyordum ve başka kızla öpüşmesi beni deli etmişti. Odama cıktıgımda zeynep ordaydı. İçeri nasıl girdi diye düşünürken bu otelin amcasına ait oldugunu vr yedek anahtarların yerini bildigi aklıma geldi.
"Zeynep bişey mi oldu? Kötü gözüküyorsun? Ağladın mı sen?" derken yanına doğru yürüyordum. Yanına gidip oturduğumda bana birşeyler demek için ağzını açtı.
"Melodi ben nasıl söyliyceğimi bilmiyorum ama sanırım sen benim..."
