-ZEYNEP'İN AĞZINDAN-
"Aa aaa...aa...ablan m.. mı?"
Melodi kekelemeye baslamıstı. Tabi şok olması doğaldı.
"Evet melodi, sen benim öz ablamsın. Annem bunu sana söylemememi istemişti ama dayanamadım. Bak sakın kimseye bişey deme tamam mı sakin olmaya calıs."
"Zeynep sen ne dediğini farkında mısın? Ciddi olamazsın dimi? Ne yani sen benim kardeşimsin, oktay amca benim gercek amcam, senin annen benimde annem, ve en önemlisi de mert benim kuzenim mi? Şaka mı yapıyosun sen?!"
Sesi sinirli cıkmıstı ama bir okadar da kötüydü. Yani dokunsan ağliycaj gibiydi.
"Hayır melodi şaka yapmıyorum. Sen mertle kuzensin, annemin ilk cocugusun, oktay amcamın yeğenisin ve benim öz ablamsın. Şaka yok. Gerçek bunlar. Ne kadar şaşırdığını anlıyorum ama..."
Ne? Ağlama sesi mi o? Hayır hayır. Melodi ağlıyo. Onu ağlattım. Kahretsin bunu belkide ona söylememeliydim. Belkide annemi dinlemeliydim. Çünkü hiçkimsenin bu olaydan haberi yok. Ortalık karısabilir.
-MELODİ'NİN AĞZINDAN-
Ben zeynepin ablasımıyım yani? Beni yıllar önce yetimhaneye bırakan kişi zeynepin annesi mi? Yani benim annem.
"İyi misin hayatım?"
Mertti bu.
"Ş...şey iyiyim"
Acaba ona söylemeli miydim?
"Alo melodi orda mısın?"
Ah zeynep telefondaydı onu tamamen unuttum.
"Evet burdayım zeynep"
"Melodi bak bu olayı sakın kimseye anlatma. Merte bile. Bizim ailede akrabayla evlenmek suç işlemek kadar kötü karşılanır. Mertin babasıda önce halasının kızıyla evlencekmiş hatta kacmıslar ama sonra bizimkiler onları yakalamıslar ve onları ayırmak icin herşeyi yapmıslar. İskence bile etmişler."
Gözlerim dolmaya başlamıstı.
"Bunları seni üzmek icin soylemiyorum melodi. Bunları dikkatli ol diye soyluyorum. Eger birinin kulagına giderse o zaman mertin ilk aşkı seninde huzurun son bulur. Sakın agzından tek kelime kacırma. Dikkatli ol."
"Tamam."
Sadece tamam diyip telefonu suratına kapattım. Cünkü daha fazla konusamıycaktım. Yada bu konuyla ilgili konusmak istemiyordum.
"Mert"
"Efendim bitanem.? Senin gözlerin dolmus. Aglıyo musun sen? Noldu? Zeynep ne dedi sana? Konusma boyunca cok kotu görünüyordun? Bisey mi oldu anlat hemen!"
Endişelenmiş görünüyordu. Benim için endişelenmişti. Onu seviyorum. Hemde cok.
"Endişelenmene gerek yok bitanem. En sevdigim parfümümü kırmıs odamı temizleyen bir kadın. Onu haber verdi zeynep. Bende üzüldüm doğal olarak."
Dedim. Yalan soyledim. Ama baska carem yoktu.
"Oy bitanem seni bir parfüm mü aglatıyo? O güzel gözlerinde mutsuzluğu görmek istemiyorum. Hadi parfümün adını soyle. Gidip yenisini alıyoruz."
Ne diyceğimi bilemedim.
"Seni seviyorum mert. Ne olursa olsun seni bırakmayacağım."
