My teacher ft. Theo James

H5

MAJOR EDIT 01-01-17

Iris p.o.v.

Als ik uit ben pak ik snel mijn fiets en fiets naar Theo's appartement. Als ik aanbel gaat de deur snel open en in de deuropening staat Theo. Snel stap ik naar binnen en trek de deur achter me dicht. "Hey, hoe gaat het met je?" Vraagt Theo als ik op de bank ga zitten. "Ehm tja wel goed denk ik", antwoord ik. " Nou ja eigenlijk niet, ik moet met je praten." "Wat is er? Niks ernstigs hoop ik" "Ik weet niet of we wel door moeten gaan met ons", mompel ik. "Wat? waarom? Heb ik iets verkeerd gedaan?" "Nee, ik durf niet, straks komt iemand erachter, en dan zitten we straks allebei in de problemen." "Lieverd, nee ik zorg ervoor dat niemand erachter komt." Ik weet niet wat ik moet doen, dus loop ik de kamer uit en loop naar buiten. Als ik op de stoep sta barst ik in tranen uit. Het is niet eerlijk, sommigen hebben een geweldig leven en een perfect vriendje, en ik heb geen geweldig leven en ik heb gevoelens voor iemand, maar een relatie zou illegaal zijn.

Theo p.o.v.

Ik hoor de deur dichtslaan. Ik snap dat Iris twijfelt of we wel door moeten gaan, maar ik vind haar zo leuk. Wat ik bij haar voel, heb ik nog nooit bij iemand gevoelt, en eigenlijk, als ik heel eerlijk ben zou ik graag een relatie met haar beginnen. Ook al breng ik daarmee mijn baan en mijn vrijheid in gevaar. Maar een relatie moet wel van twee kanten komen, en als zij er niet voor open staat, dan gaat het nooit werken. Misschien is het handig als ik me wat op de achtergrond hou. Haat niet meer uitnodigen in mijn appartement en haar tijdens de lessen behandelen als elke andere leerling. Zo hebben we allebei tijd om na te denken. Ik kijk op en zie op de tafel een stapel papier. Ik zou voor morgen alle toetsen nakijken. Ik zucht, zonder erbij na te denken pak ik een biertje uit de koelkast en ga dan aan tafel zitten. Haar toets ligt bovenop, haar nette handschrift, haar naam waarbij ze de hoofdletters is vergeten. Het wordt allemaal te veel. Ik zak ineen en begin te huilen.

Iris p.o.v.

Als ik thuis kom, stromen de tranen nog steeds over mijn wangen. Ik mis hem nu al. Morgen heb ik weer les van hem. Voor de eerste keer dit jaar zie ik er tegen op om engels les te hebben. Misschien kan ik me voor dat uur ziek melden? Snel schud ik die gedachte van me af, hoe sneller ik over hem heen ben, hoe beter.
Na mijn huiswerk te hebben gemaakt, is het alweer half elf. Snel leg ik mijn huiswerk aan de kant en maak me klaar om te gaan slapen. Het is elf uur als ik eindelijk in bed lig, maar het duurt nog uren voordat ik eindelijk kan slapen. De gedachte aan Theo houdt me steeds wakker.