Erkekler, kızlar, hepsi Carmen'den hoşlanıyor.
Onlara karikatür gözleriyle kelebekler veriyor.
Tanrı gibi gülüyor, aklı bir pırlanta gibi.
Ses tonu yalanı ayarlar, O hala parlıyor, yıldırım gibi.
24/04/21
Çok da uzak olmayan bir süre önce önünde dakikalarımı geçirdiğim kapının önünde tekrar durduğumda bu sefer tereddüt etmeden kapıyı çalıyorum. İçimde hala yanlış olduğunu haykıran bir ses varken kendimi kandırıyorum.
"Selam."
Açılan kapıyla karşıma çıkan beden üzerini saran ve kol kaslarını ortaya çıkartan siyah bir tişört ile karşıma çıkarken kapıyı daha da aralayıp hafifçe geri çekiliyor geçebilmem için.
Gergin adımlarla içeriye ilerlerken daha önce Felix ile geldiğimiz için yerini bildiğim oturma odasına geçiyorum. Arkamdaki beden de "Bir şey içer misin?" diye sorarak mutfağa ilerliyor.
"Hayır, teşekkür ederim hyung."
Cılız sesimi duyup duyamadığından emin değilken elinde iki kupayla geri dönüyor.
"Hayır dedin ama al, sıcak çikolata. Sen seversin."
Kupalardan birini bana uzatıp oturduğum koltuğa yerleşiyor. Bedenini bana dönük tutacak şekilde oturduğu için bakışlarımı avuçlarım arasındaki sıcak çikolatadan çekmeden ona doğru dönüyorum.
"Teşekkür ederim."
Aramızdaki sessizlikte bakışlarının yüzümde gezindiğini hissedebiliyorum. Muhtemelen ilk benim konuşmamı bekliyor.
"Nasıl bir tepki verdi?"
Konuşmadığım süreçte ilk konuyu açanın ben olmayacağımı anlamış olacak ki bir soru yöneltiyor bana. Bakışlarımı sıcak çikolatadan çekip ona çevirdiğimde koltuğun sırt kısmına yasladığı dirseği yüzünden şişmiş kasları çekiyor dikkatimi.
"Sakin, fazla sakindi. Ben söyledikten kısa bir süre sonra da zaman isteyerek gitti."
"Bu durumda bile sana kötü bir şey yansıtmak istemiyor."
Tek cümlesiyle gözlerim dolarken belli olmasın diye tekrar elimdeki kupaya bakıyorum.
"Hyunjin üzgün olduğunu biliyorum, öyle değilmişsin gibi davranmana gerek yok."
Başını eğerek konuştuğunda burun çekme sesim bize eşlik ediyor. Onu da sürükleyişimin pişmanlığı kendini hissettiriyor. Felix'in beni affedeceğini söylerken de beni teselli ederken de kendisini affetmeyeceğini biliyor ve ikisinin arkadaşlığının bozulacak olmasından kendimi sorumlu tutuyorum.
"Hyung özür dilerim."
Yaşlar göz pınarlarımı terk ederken elimdeki kupayı sehpaya bırakıp beni kendine çekiyor. Vücudum kaskatı kalırken başımı göğsüne yaslayıp ellerini saçlarımda gezdirmesiyle tedirginliğim azalıyor.
"Neden?"
"Arkadaşlığınız benim yüzümden bozulacak."
Bir cevap vermek yerine iç çekiyor ve yükselen göğsüyle ona yaslanan başım da yükselip iniyor.
"Ben seni suçlamıyorum."
Mırıldandığında biraz olsun hafiflemiş hissediyorum fakat dudaklarının saçlarıma belli belirsiz bir baskı uygulamasıyla bu yanlış hissettiriyor.
Yavaşça geri çekiliyorum. Dudaklarının hissini silmek için düzeltiyormuş gibi elimi saçlarımın arasından geçirip saçlarımı geriye attığımda konuşmasına izin vermeden dudaklarımı aralıyorum.
Elini yanağıma yaslayıp yanaklarımdaki ıslaklığı silmesiyle ise kelimelerim boğazıma diziliyor. Kalp atışlarım yavaşlarken yine kendimden nefret ediyorum. Kendimden ve böyle bir bağımlılığa sahip oluşumdan.
Dokunuşu, böyle bir amacı taşımasa dahi kendimi bunun zorunluluğu altında bularak elimi uyluğuna yerleştiriyorum. Engel olmak için bütün hücrelerim çığlık atarken bunun savaşıyla vücudum titriyor fakat elimi uyluğunda kaydırırken zaten yakın olan yüzlerimizin arasındaki mesafeyi daha da azaltarak dudaklarını kısaca dudaklarıma bastırıyor karşımdaki beden.
Yapma, diye haykırmak istiyorum. Ben engel olamıyorum, sen ol. Parmaklarım sıkılaşıp etine batarken elini belime yerleştiriyor. Burunlarımızın ucu birbirine sürterken tenime değen soğuk ellerini hissediyorum, belimden sırtıma doğru kayıyor sakince.
Aralık kalmış dudaklarımın arasından bir nefes inleme gibi dökülürken hafifçe kalkıyorum ve bir bacağımı bacaklarının üzerinden atarak kucağına yerleşiyorum. İki eli de hızla kazağımın içine girip bedenimi kendine çekerken altımdaki şişliğe bastırıyorum kendimi. Dairesel pelvis hareketleriyle onu daha çok hissetmeye çalışırken gözlerimi kapatıp başımı geriye atma hissine karşı çıkıyorum. Bir eli kalçama kayarken mücadele eden yanım gittikçe cılızlaşıyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
