~သခင္ၾကင္လ်ွင္ခ်စ္ျခင္းမည္~
သခင္တို႔ျပန္ခါနီး ေမာင့္ကိုရွာေတာ့ မျမင္ေတာ့။
ဒယ္ဒီနဲ႔ျပသနာျဖစ္သြားသလားဆိုျပီး သခင္ဂဏာမျငိမ္နိုင္။
"နိဒါန္းသစ္ကိုရွာမေနနဲ႔သခင္ သူျပန္သြားျပီ"
"မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ"
"အန္ကယ္နဲ႔စကားေျပာျပီး ျပန္သြားတာ ကိုယ္ျမင္လိုက္တယ္"
"ငါ့အေဖကို မင္းဘာေလ်ွာက္ေျပာထားခဲ့တာလဲ
နိဒါန္းတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ မင္းငါ့လက္နဲ႔ေသျပီပဲ"
"စိတ္ေလ်ွာ့ပါသခင္ရယ္ ကိုယ္ဘာမွမေျပာပါဘူး
မင္းတို႔နွစ္ေယာက္တြဲေနတယ္ဆိုတာေလးေတာ့ ေျပာထားမိတယ္ ေရွာ့ခ္မရွိဘူးမဟုတ္လား"
"မင္း……"
အာကာယံဟိန္း အက်ီ ၤကိုေစာင့္ဆြဲကာ ထိုးဖို႔ရြယ္လိုက္ျပီးမွ ေဝျဖိဳးမ်က္နွာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္။
"ဒီေနရာမွာသာမဟုတ္ရင္ မင္းကိုငါသတ္တယ္အာကာယံဟိန္း"
ဒယ္ဒီတို႔ကလဲ ေဝျဖိဳးမိဘေတြကိုႏႈတ္ဆက္ေနတာမို႔
သခင္ေစာင့္မေနဘဲ ကားစီသာလာခဲ့သည္။
အေတာ္ေလးၾကာမွာဒယ္ဒီနဲ႔ေဒၚျမမင္းထင္ေရာက္လာသည္။
စကားေျပာခ်င္စိတ္လဲမရွိတာမို႔ သခင္မ်က္လံုးေတြမွိတ္ထားလိုက္သည္။
ဒယ္ဒီကစကားေျပာဟန္ျပင္ျပီးမွ သခင္စိတ္မပါတာကိုေတြ႔ကာ မေျပာေတာ့။
အေျခအေနကဖန္တီးသလိုျဖစ္မလာတာေၾကာင့္ေဒၚျမမင္းထင္ဂဏာမျငိမ္ျဖစ္ေနသည္။
လင္ပါသားကိုၾကံစည္ခါမွ အာကာယံဟိန္းကအနားကမခြာျဖစ္ေနသည္။
သူစီးတဲ့ကားကိုအႏၱရာယ္ျပဳဖို႔ၾကျပန္ေတာ့လဲမိမိတို့ကကားတစ္စီးထဲအတူလာတာျဖစ္ေနသည္။
အိမ္ကိုဟန္မပ်က္ျပန္လာခဲ႔ရေပမဲ့ စိတ္ထဲေတာ့ လံုးဝမေက်နပ္နိုင္။
"အကိုၾကီး အရင္ဝင္ႏွင့္ပါ ထင္ျခံထဲခဏလမ္းေလ်ွာက္လိုက္အံုးမယ္"
"ေကာင္းျပီေလ ထင္ ျပီးမွဝင္လာခဲ႔"
"ဟုတ္ကဲ႔"
"သားလဲနားေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ႔ဒယ္ဒီ"
သားအဖႏွစ္ေယာက္အိမ္ထဲဝင္သြားၾကေတာ့မွ
ေဒၚျမမင္းထင္ျခံထဲလမ္းေလ်ွာက္ရင္းေမာင္ျဖစ္သူကိုဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
