Sabah yataktan hızlıca kalktım. Banyoya doğru ilerledim ve saçlarımı topladım. Aynaya baktım ve yine o aptal gülümseme...
Kaan acaba şimdi ne yapıyordur diye düşünürken "dattt datt"servis beni çağrıyordu. Òff niye erkenden geldiki acaba derken ayakkabılarımı giyip evden çıktım. En arkaya geçtim ve yarım kalan uykumu tamamlamaya çalışıyordum,taaki Kaan gelene kadar. Yanıma geldi ve o güzel gözleriyle "Günaydın"dedi. Bende "sanada"dedim. Bana hergün günaydın diyordu,sanki bir görevmiş gibi ama ben bundan şikayetçi değildim tabikide...
Kaan'a "ödevleri yaptın mı?"dedim. Kaan'da"hayır"dedi. Neyse apar topar serviste yaptık yani yaptım. Gülüşü neden bu kadar güzeldi ki, hergün gözlerim kamaşsın diye miydi acaba. Ya gözlerine ne demeli, gözlerine bakınca içinde bizi görüyordum. Birbirini çok ama çok seven bizi. Birden düşüncelerim bölündü. Düşüncelerimi bölen"Su okula geldik"diyen Kaan'ın sesiydi...
Evet sonunda gelebilmiştik. Derya kapının önünde oturmuş beni bekliyordu. Bu her halinden belli oluyordu. Derya'ya sarıldıktan sonra sınıfa doğru ilerledik. Biraz konuştuk. Tabikide "Kerim"konusunu...
Derya'ya "istersen Kaan'a söyleyelim işimiz kolaylaşır" dedi. Tabi Derya'nın"kimse duymıycak"inadını hesaba katmamıştım. Derya'nın tepkisi"Su asla,lütfen kimse duymıycak"dedi. Bende"peki"demekle yetindim. Dersin habercisi zil çalmaya başlamıştı. Herkes sınıfa doluştu. Derste hoca Kaan'a sayfa 75'i oku dedi. Kaan başlığı okudu."Sen Ve Ben"diyerek bana baktı bende ona. Hoca bakışları anlamış olmalı ki öksürür gibi yaptı. Nihayet o çok.beklediğim okul sonu gelmişti,Kaan'la servise ilerledik. Serviste biraz suspus olduktan sonra ben onun şapkasını kafasından aldım,ve kendi kafama taktım. Bu halim onun yanağına iki çukur açmama sebep olmuştu. Belkide hayatımdaki en güzel sebepti bu... Elleriyle şapkayı kendi kafasına aldı,ve öylece bana baktı. Bir kaç dakika òyle kaldıktan sonra servisçi"Yakışıklı evine geldik inmeyecek misin?"dedi. Kaan'da"iniyorum abi bir dakika" dedi. Vee Kaan bana göz kırparak servisten indi. Servisçi haklıydı bence hani şu yakışılı konusunda. Eve geldim biraz ders çalıştıktan sonra kahve müzik ve günlük. Kulağa çok hoş geliyordu. Elime günlüğümü aldım ve kahvemden de bir yudum alarak bugün neler yaşadıysam günlüğüme kaydettim.
Ve artık gòz kapaklarım direnemiyordu. Evet savaşı uyku kazanmıştı...
**Sen Ve Ben**
ARKADAŞLAR SINAVLAR NEDENİYLE BİRAZ ARA VEREBİLİRİM...
