Sabah yatağımdan kalkar kalkmaz telaşa vurdum kendimi,bugün büyük gün...
Kaan'a onu sevdiğimi söyleyeceğim gün...
Biliyorum,biraz saçma yani öyle söyleniyor,neymiste o beni aldatmış ben buna rağmen yapamazmışım.Valla hiçte ilgilenmiyorum bu saçma sapan fikirlerle...
Geçmiş geçmişte kaldı,geçti gitti...
Düşüncelerimden sıyrılıp hemen hazırlandım ve servise bindim. Biraz ilerledikten sonra okula geldik, kapıdan içeriye girdim ve karşımda Kaan inanmıyorum kalbime ne kadar da hızlı ve tuaf atıyor. Ya mideme ne demeli sanki iki kişinin arasında sıkışıp kalmış gibi kramp gibi tuaf bir acıydı bu...
Onu görmemis gibi yapıp ilerledim biraz sonra Derya geldi ve sınıfa çıktım. Bizim sınıftan çıkıp Deryaların sınifına girdim. Derya hemen gülümseyerek okul sonunu bekle! dedi...
Ben daha da heyecanlandım ve uzun uzun düşünmeye başladım. Acaba ne diyecekti?
Bende diyip sarılıcak mıydı,
hayır diyip kalbimi dipsiz ve her geçen gun dahada derin kazılan bir mezara mı postalayacaktı...
Olumuz cevap verirse napardım,bilmiyorum diyemezdi o benimdi.Ba§kasının olamazdı... Seviyorum onu bu yüzden biz ayrılamayız. O benimdi ben onu tekrar kazanacaktım ve hep daha da sevecektim, her sabah daha da aşık olacaktım gözlere o bakışlara...
Derken dersler birbirini kovaladı, ve okul sonu geldi çattı. Napıcağımı bilemedim bir ileri bir geri yürüyordum. Sağıma soluma dönüp duruyordum. Derya birden:
" ... Su ben simdi Kaan'ın yanına gidicem ve Kaan'a birisi seni çatıda bekliyor diyeceğim."dedi.
Bende hemen panik oldum kalbim hızlı hızlı atıyordu...
Kaan Kübrayla hayla cıkıyodu. MALESEF...
Neyse Derya hemen aşağıya indi bende hemen çatıya çıktım çatıda dört döndüm resmen yaa. Çatıda biraz beklerken duvardaki Kaan ve Su yazısı dikkatimi çekti ve bu benim yazım değildi. İnsallah Kaan yazmıştır bunu dedim ve arkamda bir ses hissettim. Arkamı heyecanla döndüm ve karsımda Kaan...
İnanmıyorum simdi napıcam sakin ol Suu....
Kaan:"§ey Su benimle konuşmak istemişsin."
Hemen söze atıldım ve"Haa evet aslında sana bir şey soracağìm sen benimle küs müsün?"
Allah'ım konu nasıl buna geldi ne diyecegim simdi Su sakin ol ve toparla kendi kendime içten içe soylenmemi bölen Kaan'ın sözleri oldu:
"Hayır,ama biliyorsun sen benimle konusmuyorsun geçmis falan"dedi yüzünü burusturarak. Bende"hmm peki."dedim gulumseyerek ve "Eee sen hayla Kübrayla çıkıyormusun?" diyiverdim birden. Kaan:
"Evet te aramız biraz bozuk gibi sayılır..."
Yine yüzünü burusturdu. Galibaymıs mıs mış...
Ben tekrar konusmaya basladım nasıl toparlayacağımı bilemeden
"Bende şey diyecektim" dedim ve duraksadım tam yutkundum soyleyecektim ki
Kaan:
"Ne diyecektin?"dedi hafif cok hafif bir gülümsemecikle.
Bende hemen hıphızlıca
SENİ SEVİYORUM
dedim şu an kendime inanamıyorum...
Kaan:
"Anlamamış gözlerle anlamadım" dedi.
Allah'ım inanamıyorum bi daha nasıl diyeceğim,keşke hìzlı söylemeseydim.
Tekrardan
SENİ SEVİYORUM
dedim ve der demez yüzùne bile bakmadan merdivenlerden aşağıya indim inerken basamaklardan az daha dü§üyordum ayağımı azıcık burktum ve sınıfa kostum. Derya beni sınıfta bekliyodu ben heyecandan korkudan hemen bir sıranın altına saklandım nedenini bilmiyorum aşırı heyecanlanmıştım sonra beş altı dakika sonra Derya'ya anlatmaya başladım...
İki kelime ne kadar değistirir ki hayatını
#SENİ SEVİYORUM#
mesela...?
