Sabah yatağımdan huzur içinde kalktım,çünkü gece iyi uyumuştum. Aaa gerçekten bu tarihi kaydet Su,ayrıldığımızdan beri ilk defa huzur içinde güzülce uyudum OHH Bee!!!...
Neyse sabah sabah gevezeliğim tuttu yine,ayakkabılarımı giydin ve servise ilerledim. Yanımdaki o boş koltuğa baktım. Koltuk boştu ama anılar boş ve basit değildi. Camdan dışarı bakıyirum Kaan ve Kübraya takılıyor gözlerim,bir anda gözlerim doluyor dayanamıyorum işte...
Okuldasın Su ağlama desemde kendime olmuyor tutamıyorum gözya§larımı. Sadece ağlıyorum,hiç bir şey düşünmüyorum sadece kalbimi kaç parçaya böldüğünü anlamaya çalışıyirum. Nedeni ni dahada fazla merak ediyorum. Gözyaşlarımı geriye iterek sınıfa girdim ve karşımda ki şey...dayanamayıp, tuvalete geri gittim. Neden o sürtüğün elini tutuyorsun ki. Ben sana bakmaya kıyamazken sen...
Ama artık kararlıyım. Sen beni üzemiyceksin,sana daha fazla kapılmıycam. Cünkü artık dayanamıyorum belki en iyisi unutmaktır,vazgeçmektir.
Bilmiyirum nasıl olacak buna nasıl katlanıcam ama en azından deniycem. Emin ol acı çeken sen olucaksìn. Tamam belki bunları düşünürken bile hıçkırıklarımı tutamıyorum ama dayanıcam. Kalbimi ellerinden geri alıcam. Evet ben Su'yum dayanabilirim ve basarıcam......
.....4 YIL SONRA....
