ယုံၾကည္ရာေမာင္
Chapter<3>ေန႕လည္3နာရီေလာက္မွာေရွာင္က်န့္တစ္ျဖတ္နိုးလာသည္။ေဘးကရိေပၚကိုၾကည့္ေတာ့သူ႕ကိုဖက္ထားရင္းအိပ္ငိုက္ေနတယ္။
"ေမာင္"
"ဟင္..အင္း..ခ်စ္က်န့္ေရာက္ၿပီလား"
"ေရာက္ေတာ့မွာ..ဟိုမွာျမင္ေနရတယ္ၾကည့္"
ဟုတ္ပါသည္။သစ္ပင္သစ္ေတာေတြနဲ႕စိမ္းစိုအုံ႕မွိုင္းေနတဲ့ထိုေနရာေလးကားသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုစီးႀကိဳေနေပ၏။
!ခရီးသည္တို႔ေရွ႕နားေလာက္ဆိုေရာက္ၿပီေနာ္..!
"ခ်စ္က်န့္..ေမာင္ဖ်ားခ်င္ေနသလားလို႔"
"ဟုတ္လား.."
မီးခဲသဖြယ္ပူျခစ္ေတာက္ေနသည့္အသားေတြ..ေရွာင္က်န့္လန့္ဖ်န့္သြားၿပီးမွေဆးေတြပါလာတာသတိရသြားၿပီးတိုက္ဖို႔ျပင္တယ္။
"ဟိုကဝယ္လာတဲ့မုန့္တစ္ထုပ္ရွိတယ္ေမာင္..မုန့္အရင္စား..ၿပီးရင္ေဆးေသာက္ေနာ္"
"အြန္း.."
မၾကာမွီမွာပဲကားကဂိတ္ဆုံးသြားၿပီျဖစ္သည္။ေရွာင္က်န့္နဲ႕ရိေပၚႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲၿပီးခရီးေဆာင္အိတ္ေလးစြဲကာဆင္းလာေတာ့႐ြာေဈးလမ္းမႀကီးကိုအရင္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
"ေလေအးေတြတိုက္ေနတယ္ေမာင္.."
"အင္း..အာ့ေၾကာင့္ခ်မ္းေနတာ"
"ခဏပဲေစာင့္ေနာ္"
ကားရပ္တဲ့ေနရာနဲ႕႐ြာေဈးနဲ႕ကကြက္တိျဖစ္ေနေလေတာ့သူတို႔အဖို႔သူငယ္ခ်င္းလာအႀကိဳကိုသာေစာင့္တာေကာင္းေပလိမ့္မည္။
"ေရွာင္က်န့္လား.."
"႐ႊမ္းေမ.."
"ဟီဟီးးးအခုမွျပန္ေတြ႕ရတာ.."
ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းအားရဝမ္းသာနဲ႕သူမကေျပးဖတ္တယ္..ေဘးကကိုအူပုတ္ကေတာ့ေရွာင္က်န့္ပတ္ေပးထားတဲ့မာဖလာနဲ႕အတူဆူပုတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္။
"ေတာ္ေတာ့.."
"နင္ကလည္းေက်ာင္းပိတ္ထဲကမေတြ႕ရတာကို.."
YOU ARE READING
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"