ယုံကြည်ရာ..မောင်
Chapter<7>သူတို့အိမ်ကိုရောက်တော့မနက်10နာရီလောက်ထိုးရော့မည်။ခရီးပန်းလာသည့်ရှောင်ပါးတစ်ယောက်ဟောဟဲလိုက်နေကာဧည့်ခန်းထဲတွင်အနားယူနေလျက်..
"လီလီ "
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး"
"ငါ့ကိုရေတစ်ခွက်ပေး ရေခဲရေလေး"
"ဟုတ်ကဲ့ အခုပဲသွားယူလိုက်.."
"ဟိုလေ နေပူကြီးထဲပြန်လာတာကိုအရမ်းအေးတာတွေသောက်လို့ဖြစ်ပါ့မလား ရိုးရိုးရေလေးပဲသောက်ပါလား ပါး"
"ဘာကွ ငါ့ဟာ့ငါဘာသောက်သောက်မင်းအပူပါလား"
"ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲပါးရယ် ပါးကအခုကျုပ်ပါပါးဖြစ်သွားပြီလေ အဲ့တော့.."
"ဟျောင့် ဘယ်သူလဲမင်းပါပါး ငါမင်းပါးမဟုတ်ဘူး "
အမှန်တစ်ကယ်ပင်စိုးရိမ်မိတဲ့အတွက်သူဝင်တားလိုက်မိတာ တစ်ဖက်ကသူစိမ်းဆန်သည့်စကားတွေပြောလာတော့ရိပေါ်စိတ်ထဲမကောင်းဖြစ်သွားရသည်။
"ကျုပ်ကစိတ်ပူလို့.."
"မင်းပူပေးစရာမလိုဘူး ပူပေးမယ့်သားသမီးတွေမွေးထားတယ် နောက်တစ်ခါပါးလို့ခေါ်ရင်မင်းအသေပဲ "
"ဟုတ် ကျွန်တော်မခေါ်တော့ပါဘူး"
"မောင်"
"ချစ်ကျန့်"
ဖခင်နှင့်ယောက်ျားယှဥ်ထိုင်နေသည်ကို ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်ရိပေါ်ဆီကိုသာပြေးသွားလိုက်တော့ ရှောင်ပါးမှာလီလီယူလာသည့်ရေခဲရေခွက်နှင့်ကောက်ပေါက်ချင်စိတ်ကတစ်ဖွားဖွား.
"မောင်နဲ့ငါနေဖို့အခန်းလေး လိုက်ကြည့်မလား"
"ချစ်ကျန့်ပြရင်ကြည့်မှာပေါ့"
"ဒါဆိုသွားရအောင်လေ "
"နေပါအုံးသားငယ်ရယ် မာမားတို့နဲ့လည်းစကားပြောပါအုံး ဒီနေ့မှရောက်တာဒီနေ့ပဲအိမ်တွင်းအောင်းတော့မလို့လား မားနဲ့စကားမပြောဖြစ်တာလည်းကြာနေပြီလေကွယ်"
"ဟင်း မောင်ပင်ပန်းနေမှာစိုးလို့"
"အော် သားရယ် ရိပေါ်ကမာမားတို့ထက်တောင်ခံနိုင်ရည်ရှိပါတယ် ဒီမာမားကသားငယ်ကိုလွမ်းနေခဲ့ရတာလေ"
YOU ARE READING
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"