ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<25>ဒီေန႕ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကသြက္ေနတယ္။ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကိုယ္စီလြယ္ၿပီးေက်ာင္းခန္းထဲဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့စာသင္ဖို႔ဆရာမကေရာက္မလာေသး...ပါလာတဲ့မုန႔္ေတြကိုေဖာက္စားၿပီးအခန္းထဲေျပးေဆာ့ေနသူေတြကိုလိုက္ၾကည့္ေနမိၾကသည္။
"ေပါင္မုန႔္ကေကာင္းသားပဲ.."
"ေျပာပါတယ္ မင္းကမွမစားတာ..ငါကစားေနက်မိဳ႕အရသာကိုသိေနၿပီ "
ခ်ဴခ်ာလြန္းတဲ့ခႏၱာကိုယ္ေၾကာင့္ေရွာင္ယမ္ကေပါင္မုန႔္နဲ႕ႏြားနို႔ကိုသာသေရစာမုန႔္အျဖစ္စားခဲ့ရတယ္..ေရွာင္ယင္ကေတာ့စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူးေလ..သူကပီဇာတို႔ေဟာ့ေပါ့တို႔လိုမ်ိဳး ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလးေတြခ်ည္းစားျဖစ္တာဆိုေတာ့ေပါင္မုန႔္နဲ႕ႏြားနို႔ကိုအီတယ္ဆိုၿပီးျငင္းေနက်..အခုေတာ့ေရွာင္ယမ္ကအတင္းေကြၽးတာမို႔တစ္လုပ္မွ်စားလိုက္ျခင္းရယ္.....အရသာကေကာင္းေတာ့သြားေတြေပၚေအာင္ၿပဳံးၿပီးေပါင္မုန႔္ေတြကိုထပ္ကိုက္ေနတယ္။
"ငါ့အတြက္ခ်န္ပါအုံး.."
"ငါႀကိဳက္တယ္"
"ႀကိဳက္ရင္ဒယ္ဒီနဲ႕ပါပါးကိုဝယ္ေကြၽးခိုင္းေပါ့.."
"မင္းကေရာဝယ္မေကြၽးခ်င္ဘူးလား"
"မေကြၽးဘူး..မုန႔္ဖိုးရတာခ်င္းအတူတူကိုအနိုင္လာမက်င့္နဲ႕"
"ငါလည္းေဟာ့ေပါ့ျပန္တိုက္မယ္ေလ"
ေဟာ့ေပါ့ဆိုတာႀကီးကိုျမင္သာျမင္ရမၾကင္ရခဲ့ေပ..အခြင့္သာတုန္းေရွာင္ယမ္စားခ်င္လာတယ္....အရင္ကလည္းေဟာ့ေပါ့ဆိုရင္သူကနည္းနည္းပဲစားရတာေၾကာင့္အခုအားရပါးရစားခ်င္လာတယ္..
"မင္းတစ္ကယ္ေျပာတာလား"
"ဒါေပါ့"
"အဟိ..စားမယ္..စားမယ္ေရွာင္ယင္"
"ေဟာ့ေပါ့ထည့္ေျပာ ငါ့ကိုစားမလို႔လား"
"ဟီးးး ငါ့ညီေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ"
"ငါ့အကိုကေတာ့အျမင္ကတ္ဖို႔ေကာင္းတယ္.."
"ဘာ..ဝမ္ေရွာင္ယင္"
أنت تقرأ
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
أدب الهواةအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"